Edebî ve tarihî metinlerin yazıldıkları orijinal halleriyle kaynak olarak kullanılmaları son derece önemlidir. Yazma veya matbu metinlere müdahale zaman zaman bilerek ve kasdi olarak yapılmıştır. Ömer Seyfeddin Türk hikâye tarihçiliğinde ve Türkçe’yi kullanma alanında son derece başarılı bir yazar olduğundan onun hikâyeleri çokça okunmuştur ve okunmaya devam etmektedir. Süleyman Şevket lise öğrencilerine okutulmak üzere 1920 senesinde Güzel Yazılar adıyla seçme metinlerden oluşan dört ciltlik bir kitap hazırlamış, bu esere Ömer Seyfeddin’in hikâyelerini örnek metin olarak almıştır. Ancak Süleyman Şevket 1924’ten sonra aynı kitaplarda hem kendi yazdığı açıklamalardan hem de bazı hikâyelerden tarihi unsurları çıkararak, hakkı olmadığı halde yazarların metinlerini sansürlemiştir. Ömer Seyfeddin’in hikâyelerini Süleyman Şevket’in kitaplarından alan F. Kadri Timurtaş ve başka yazarlar da kitaplarına bilerek/bilmeyerek eksik/sansürlenmiş hikâyeleri almışlardır. Bu makalede “Pembe İncili Kaftan” başlıklı hikâyenin Süleyman Şevket’in Güzel Yazılar adlı eserinde tahribe uğraması, 1920 ve daha sonraki baskılarından mukayese edilerek tespit edilmiştir. Timurtaş’ın eserini ve o eserden alıntı yapanların yazdıkları eserleri okutanlar farkında olmadan veya bilerek hikâyeleri tarihi öğelerden arındırılmış bir halde okutmaya devam etmişlerdir. Buradan hareketle bu tür metinleri ilk yazıldıkları nüshadan veya yayınlandıkları yerden almanın önemine vurgu yapılmakta, böylece edebiyat araştırmaları sahasında özellikle Osmanlı Türkçesi ile yazılan metinlerin daha özenli kullanılmasına dikkat çekilmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sanat ve Edebiyat |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 8 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 17 Mart 2021 |
Kabul Tarihi | 5 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 49 |