Wildlife diversity and risk maps in hunting areas by means of Geographic Information Systems

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 2, 49 - 56, 28.12.2020

Umut Aydar

Öz

The aim of this study is to create wildlife diversity maps and 3D risk maps with respect to geographical risk factors by using 3D spatial analysis methods within the geographical information systems in regions determined as hunting areas. In this context, Kalkım Town, which is in the responsibility area of the Çanakkale National Parks Branch Directorate, has been selected as a pilot area. Firstly, it is aimed to determine the animal diversity and population in the region. For this purpose, a survey has been implemented among the people living in the region and engaged hunting activities. Although preliminary results show the diversity and habitat of the animals, further studies will continue in order to obtain detailed information. In this study, information about hunter profile in the region is given as graphs. Also, as a result of the 3D spatial analysis by using SRTM DEM data, different risk maps with respect to geographical risk factors are created and results are presented in the study. 

Anahtar Kelimeler

Digital Elevation Model, 3D Modelling, Hunting Maps, Geographical Information Systems

Coğrafi Bilgi Sistemleri kullanılarak yaban hayatı çeşitliliği ve avlak alanları risk haritalarının üretilmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, avlak alanları olarak belirlenmiş bölgelerde, coğrafi risk faktörlerine göre oluşturulmuş 3 boyutlu risk haritalarının ve yaban hayatı çeşitliliğini gösteren haritaların, coğrafi bilgi sistemleri çerçevesinde, sayısal yükseklik modelleri kullanılarak 3B konumsal analiz metodları ile oluşturulmasıdır. Bu kapsamda, Çanakkale ili Milli Parklar Şube Müdürlüğünün sorumluluk alanında bulunan Kalkım Beldesi pilot bölge olarak seçilmiştir. Kalkım Beldesi avlak alanındaki av hayvanı çeşitliliğinin belirlenerek, yaşam alanlarındaki hayvan populasyonunu belirlemeye yönelik yöntemler belirlenmesi ve Milli Parklar görevlilerinin çalışmalarında kullanabileceği 3B haritalar oluşturulması hedeflenmektedir. Çalışma kapsamında bölgedeki hayvan populasyonu ve hayvanların yaşam alanlarının belirlenmesine yönelik olarak ilk etapta yöre avcıları arasında anket çalışması yürütülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre sahadaki türler ve yaşam alanlarına dair ilk bilgiler elde edilmekle birlikte bu verilerin geliştirilmesine ve detaylandırılmasına yönelik çalışmalar devam etmektedir. Bu çalışmada, elde edilen ilk verilerden oluşturulan ve bölgedeki avcı profilini özetleyen grafikler verilmiştir. Ayrıca, SRTM verilerinden elde edilen sayısal yükseklik modeli ve uydu görüntüleri kullanılarak yapılan çalışmalar sonucu, avcılık faaliyetlerinde bulunan kişiler ve Milli parklar görevlilerinin yararlanabileceği, farklı coğrafi risklere göre oluşturulmuş risk haritaları üretilmiştir. Çalışmanın ilerleyen bölümlerinde, hayvan türlerinin ve sayılarının belirlenmesine yönelik olarak saha çalışması yapılması planlanmaktadır. Bu amaçla, av sezonu boyunca bölgede avlanma faaliyetlerinde bulunacak avcıların katılımıyla konum verisi toplanması planlanmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Sayısal Yükseklik Modeli, 3B Konumsal Analiz, Avcılık Haritaları, Coğrafi Bilgi Sistemleri

Kaynakça

• Boyacı D, Erdoğan M & Yıldız F (2015). Arazi Örtüsü Tespitinde Bulanık Mantık Sınıflandırma: Ankara Bölgesinde Örnek Uygulama. Harita Dergisi, (3).
• Cahoone L (2009). Hunting as a moral good. Environmental Values, 18 (1), 67-89.
• Elmas H (2008). Kara avcılığı kanununa muhalefet suçlarını işleyenlerin sosyo-kültürel yapısı: Denizli ili örneği. Yüksek Lisans Tezi, Kara Harp Okulu, Savunma Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Güngör İ (2014). Kırgızlarda kartalla avcılık geleneği. Acta Turcica, 1(1), 327-344.
• Güven Ö & Hergüner G (1999). Türk Kültüründe Avcılığın Temel Dayanakları. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (5), 32-47.
• Huş S (1974). Av Hayvanları ve Avcılık. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayınlan, İstanbul, s.14-17.
• Karasu A (2017). Ortaçağ’da Türklerde Yırtıcı Kuşlarla Avcılık. Cumhuriyet Üniveristesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı, 5-6
• Küçükosmanoğlu A & Arslangündoğdu Z (2009). Türkiye’de Avcılığın Geleceği. Acta Turcica, 1, 357-366.
• Montana Fish & Wildlife & Parks Authority (2015). Hunt Planner Mapping System User Guide.
• Oğurlu İ (2008). Yaban hayatı kaynaklarımızın yönetimi üzerine. Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, A (2), 35-88.
• Sargon E (1991) “Av”, DİA, IV, s.100-101.
• Şafak İ (2009). Avcı derneklerine üye avcıların kültürel özellikleri (İzmir ili örneği). Acta Turcica, 1 (1), 327- 344.
• Yarcı G (2009). Türk Kültüründe Av Editörler: Emine Gürsoy Naskali, Hilal Oytun Altun, Osmanlıda Avcılık Yasaları. Acta Turcica, 1 (1).