bu evreye damgasını vuran isim Şeyh Galib’tir. Diğer şairler ve eğilimler Şeyh Galib’e göre konumlandırılmıştır. Bu konumlandırmaya göre, Şeyh Galib’in hemen yanında yerellik ve gerçekliğe bağlanışlarıyla yeni sayılabilecek; ancak eskiye de tam olarak arkalarını dönemeyen, iki kuvvet arasında sallanan “aralıktakiler” yer alır. Bunlar Enderunlu Fazıl, Sünbülzâde Vehbî ve Enderunlu Vâsıf’tır. Merkezî konumu işgal eden Şeyh Galib ise somut olarak geçmişe bağlanırken soyut olarak geleceği işaret etmektedir. Şekil unsurları ve dil onu geçmişe bağlayan somut bağlardır; orijinal mazmunlarla, renkli hayallerle kurduğu şiir dünyası ise geleceğin habercisidir. Bu kısımda ayrıca, “eskinin içinde yeniyi bulanlar” sınıflandırmasıyla XIX. yüzyıl başlarındaki Türk şiirinin iki önemli isim olan İzzet Molla ve Âkif Paşa üzerinde de durulmuştur. Şiirden sonra ele alınan dönemin nesrinde ise, öncelik tarihler ve münşeat kitaplarına verilmiştir. Sonrasında yer verilen Hikâye-i Bey Böyrek, Asuman ile Zeycân Beyân, Muhayyelât-ı Azîz Efendi gibi halk hikâyeleri konusu, dili, üslûbu, anlatım özellikleri açısından ayrıntıllı biçimde çözümlenmiş olmasıyla dikkat çekicidir
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2008 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Cilt: 9 Sayı: 16 |