Serenity and Mystic Impressions in Dağlarca’s Novel “ Çocuk ve Allah” (Child and God)

Yıl 2012, Cilt: 13 Sayı: 24, 143 - 154, 01.12.2012

Refika Altıkulaç Demirdağ

Öz

Fazıl Hüsnü Dağlarca, one of the important poets of Turkish literature, creates a calming atmosphere in his poetry book, Child and God (Çocuk ve Allah). The poet associates the concepts like the world of children, the presence of God and the existence of cosmos with the images of silence, darkness, and solitude. He looks to the past, the future, the death and the presence of living and inanimate objects within the universe inside the silence and the darkness. In order to establish a link between the images and mysticism, in this study it is aimed to examine the images that both gives the impression of an escape from life and matter and that carry sense of serenity. Some images reminding us of mysticism are worth noticing although terms of Islamic Sufism were not explicitly used.

Anahtar Kelimeler

Fazıl Hüsnü Dağlarca, serenity, child, mysticism

Dağlarca’nın Çocuk ve Allah’ında Dinginlik ve Mistik Duyuşlar

Öz

Türk edebiyatının önemli şairlerinden biri olan Fazıl Hüsnü Dağlarca, Çocuk ve Allah adlı şiir kitabında dingin bir atmosfer yaratmaktadır. Şair çocukların dünyası, Allah’ın varlığı ve kâinatın var oluşu gibi meseleleri sessizlik, karanlık, tenhalık imgeleriyle şekillendirmektedir. O, geçmişe, geleceğe, ölüme ve kâinattaki canlı ve cansızların duruşuna sessizlik ve karanlık içinden bakar. Bunun mistisizmle olan ilişkisini kurabilmek için şairin hayattan ya da maddeden uzaklaştığı izlenimi veren ve dinginlik duygusu taşıyan imgeleri incelenebilir. İslâm tasavvuf terminolojisi şiirlerde belirgin bir biçimde kullanılmasa da bazı imgelerin mistisizme yaklaşan biçimleri dikkat çekicidir.

Anahtar Kelimeler

Fazıl Hüsnü Dağlarca, dinginlik, çocuk, mistisizm

Kaynakça

• BAYILDIRAN, Sabit Kemal, (2009), “Dağlarca: Kâinatla Yaşıt Çocuk”, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Editörler: Konur ERTOP / Özgen KILIÇARSLAN, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 218-232.
• ÇETİN, Nurullah, (2006), Şiir Çözümleme Yöntemi, Ankara: Edebiyat Otağı Yayınları.
• DAĞLARCA, Fazıl Hüsnü, (1966), Çocuk ve Allah, İstanbul: Kitap Yayınları.
• İNCE, Özdemir, (2009), “Fazıl Hüsnü Dağlarca ve Geleneğin Arka Yüzü”, Fazıl Hüsnü Dağlarca, Editörler: Konur ERTOP / Özgen KILIÇARSLAN, Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları, 49-56.
• KAPLAN, Mehmet, (2002), Türk Edebiyatı Üzerine Araştırmalar 2, İstanbul: Dergâh Yayınları.
• KAPLAN, Mehmet, (2008), “Epeski”, Şiir Tahlilleri 2, İstanbul: Dergah Yayınları, 142-155.
• KARA, Mustafa, (2010), Tasavvuf ve Tarikatlar Tarihi. İstanbul: Dergâh Yayınları.
• POLAT, Müge Sucu, (2002), Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Şiirlerinde Çocuk Teması, Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
• SÉROUYA, Henri, (1967), Mistisizm Gizemcilik Tasavvuf, İstanbul: Varlık Yayınları.
• ULUDAĞ, Süleyman, (1991), Tasavvuf Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Marifet Yayınları.
• YILMAZ, Engin, (2010), “Fazıl Hüsnü Dağlarca”, Türk Dili Dil ve Edebiyat Dergisi, AnC: XCVIII, S: 700, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 669-676.
• YEŞİLYURT, Türkân, (2011), Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Şiirlerindeki Temalar, Ankara Üniversitesi, Yayınlanmamış Doktora Tezi.