Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri

Yıl 2020, Cilt: 2020/I Sayı: 6, 37 - 49, 22.06.2020

Öz

Renkler ve ifade ettikleri anlamlar hemen hemen her toplumda sosyal hayatın içerisinde işlevsel olarak yer almıştır. İnsanoğlu renklere çeşitli anlamlar yüklemiş ve bu anlamları pratiklerinde de yaşayarak zamanla benimsemişlerdir. Bu çalışma kapsamında ana renklerin sembolik ve anlamsal karşılıkları hakkında temel bilgiler hatırlatılarak gerek evrensel gerekse yerel boyutlarıyla “beyaz (ak)” rengin işlevleri ve anlamları üzerinde durulacak, beyaz rengin Türk kültür tarihindeki yeri ve önemi hakkında zihinlerde bir tablo çizilecektir.

Kaynakça

  • ALBAYRAK, K. (2010), "Dinlerin Rengi Renklerin Dili", Sarkaç Yayınları, Ankara. BAYAT, Fuzuli (1993), “Oğuz Epik En’enesi ve Oğuz Kağan Destanı” Sabah, Azerbaycan İlimler Akademiyası. ÇORUHLU, Yaşar (2002), “Türk Mitolojisinin Ana Hatları”, Kabalcı Yayınevi, İstanbul. GENÇ, Reşat (1997), Türk İnanışları ile Milli Geleneklerinde Renkler, Atatürk Kültür Merkezi Yayınevi, Ankara. GÜLENSOY, Tuncer (1995), Türkçe Yer Adları Kılavuzu, Türk Dil Kurumu Yayınları,, Ankara. HALSE, A. O. (1978). The Use of Color Interiors. 2. Baskı, Mc Graw Hill İNAN, A. (1987), “Makaleler ve İncelemeler”, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara. KARADOĞAN, Ahmet (2004), “Türk Ad Biliminde Renk Kültü”, Milli Folklor Dergisi, Yıl:16, Sayı:62, Sayfa: 89-99. KÜÇÜK, Salim (2010), “Eski Türk Kültüründe Renk Kavramı”, Bilig: Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Ahmet Yesevi Üniversitesi, Sayı: 54, Sayfa:185-210. KÜTÜK, Ahmet (2014), "İslam Türk Devlet/Toplum Geleneğinde Renkler ve Anlamları", Türkiyat Mecmuası, Cilt: 24, Güz, Sayfa:133-170. MAZLUM, Özge (2015), "Rengin Kültürel Çağrışımları", Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:31, Sayfa: 125-138 NURANİYE. H. Ekrem (19969, Hunlarda Renk ve Yön Bilgisi, “Türk Dünyasında Nevruz, İkinci Bilgi Şöleni Bildirileri”, Sayfa: 89, Ankara. ÖGEL, B. (1984), “Türk Kültür Tarihine Giriş” C VI. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara. ÖZDEMİR, Serdar D. (2019), “Türk Halk Anlatılarında Dev Motifi”, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ. ÖZTÜRK, Ş, (2015), "Türk Kültüründe Renk Kavramı ve Renklerin Maddi Kültür Unsurlarına Yansıması", Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Kayseri. RAYMAN, Hayrettin (2003). Nevruz ve Türk Kültüründe Renkler, Milli Folklor Dergisi, Yıl 14, sayı 53 SHARMA, Rashmi (2017), “Renklerle Terapi” (Çev: Elçin Kafalı), İstanbul. ŞAHİNLER, Necmettin (2010); Siyah ve Yeşil Kur’an’da Renk Sembolizmi, İnsan Yayınları, İstanbul. TOKER, İhsan (2009); “Renk Simgeciliği ve Din: Türk Kültür Yapısı İçinde Ak-Kara Renk Karşıtlığı ve Bu Karşıtlığın Modern Türk Söylemindeki Tezahürleri Üzerine”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 50: 2, Sayfa: 93-112. UÇAR, T. F. (2004), "Görsel İletişim ve Grafik Tasarım", İnkılap Yayınevi, İstanbul. ULUKAN, Ayşe (2012), “Farklılığın Renk ve Sayılarda Buluşan Aynılığı” A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (TAED) Sayı: 48, Sayfa:165-190, Erzurum. WILLINS, P. (1984), “Renk Terapisi”, Altın Yayınları, İstanbul. YAĞBASAN, M. ve AŞKIN, N. (2006), "Renklerle İletişim ve Ulusal TV Logolarının Göstergebilimsel (Dilbilimsel, Grafiksel, Renksel) Analizi", Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, Fırat Üniversitesi, Sayı: 2, Cilt: 4, Sayfa: 126 – 134. YARDIMCI, Mehmet (2019), “Renk Dünyamız ve Türk Kültüründe Renkler”, Bilimsel Eksen Dergisi, Sayı:4, Sayfa:106-122.
Yıl 2020, Cilt: 2020/I Sayı: 6, 37 - 49, 22.06.2020

Öz

Kaynakça

  • ALBAYRAK, K. (2010), "Dinlerin Rengi Renklerin Dili", Sarkaç Yayınları, Ankara. BAYAT, Fuzuli (1993), “Oğuz Epik En’enesi ve Oğuz Kağan Destanı” Sabah, Azerbaycan İlimler Akademiyası. ÇORUHLU, Yaşar (2002), “Türk Mitolojisinin Ana Hatları”, Kabalcı Yayınevi, İstanbul. GENÇ, Reşat (1997), Türk İnanışları ile Milli Geleneklerinde Renkler, Atatürk Kültür Merkezi Yayınevi, Ankara. GÜLENSOY, Tuncer (1995), Türkçe Yer Adları Kılavuzu, Türk Dil Kurumu Yayınları,, Ankara. HALSE, A. O. (1978). The Use of Color Interiors. 2. Baskı, Mc Graw Hill İNAN, A. (1987), “Makaleler ve İncelemeler”, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara. KARADOĞAN, Ahmet (2004), “Türk Ad Biliminde Renk Kültü”, Milli Folklor Dergisi, Yıl:16, Sayı:62, Sayfa: 89-99. KÜÇÜK, Salim (2010), “Eski Türk Kültüründe Renk Kavramı”, Bilig: Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, Ahmet Yesevi Üniversitesi, Sayı: 54, Sayfa:185-210. KÜTÜK, Ahmet (2014), "İslam Türk Devlet/Toplum Geleneğinde Renkler ve Anlamları", Türkiyat Mecmuası, Cilt: 24, Güz, Sayfa:133-170. MAZLUM, Özge (2015), "Rengin Kültürel Çağrışımları", Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı:31, Sayfa: 125-138 NURANİYE. H. Ekrem (19969, Hunlarda Renk ve Yön Bilgisi, “Türk Dünyasında Nevruz, İkinci Bilgi Şöleni Bildirileri”, Sayfa: 89, Ankara. ÖGEL, B. (1984), “Türk Kültür Tarihine Giriş” C VI. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara. ÖZDEMİR, Serdar D. (2019), “Türk Halk Anlatılarında Dev Motifi”, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Elazığ. ÖZTÜRK, Ş, (2015), "Türk Kültüründe Renk Kavramı ve Renklerin Maddi Kültür Unsurlarına Yansıması", Erciyes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Kayseri. RAYMAN, Hayrettin (2003). Nevruz ve Türk Kültüründe Renkler, Milli Folklor Dergisi, Yıl 14, sayı 53 SHARMA, Rashmi (2017), “Renklerle Terapi” (Çev: Elçin Kafalı), İstanbul. ŞAHİNLER, Necmettin (2010); Siyah ve Yeşil Kur’an’da Renk Sembolizmi, İnsan Yayınları, İstanbul. TOKER, İhsan (2009); “Renk Simgeciliği ve Din: Türk Kültür Yapısı İçinde Ak-Kara Renk Karşıtlığı ve Bu Karşıtlığın Modern Türk Söylemindeki Tezahürleri Üzerine”, Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 50: 2, Sayfa: 93-112. UÇAR, T. F. (2004), "Görsel İletişim ve Grafik Tasarım", İnkılap Yayınevi, İstanbul. ULUKAN, Ayşe (2012), “Farklılığın Renk ve Sayılarda Buluşan Aynılığı” A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi (TAED) Sayı: 48, Sayfa:165-190, Erzurum. WILLINS, P. (1984), “Renk Terapisi”, Altın Yayınları, İstanbul. YAĞBASAN, M. ve AŞKIN, N. (2006), "Renklerle İletişim ve Ulusal TV Logolarının Göstergebilimsel (Dilbilimsel, Grafiksel, Renksel) Analizi", Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi, Fırat Üniversitesi, Sayı: 2, Cilt: 4, Sayfa: 126 – 134. YARDIMCI, Mehmet (2019), “Renk Dünyamız ve Türk Kültüründe Renkler”, Bilimsel Eksen Dergisi, Sayı:4, Sayfa:106-122.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kültürel çalışmalar
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Abdurrahim Yıldız 0000-0002-4013-4623

Yayımlanma Tarihi 22 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 20 Haziran 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 2020/I Sayı: 6

Kaynak Göster

APA Yıldız, A. (2020). Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri. Türk Ekini, 2020/I(6), 37-49.
AMA Yıldız A. Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri. Türk Ekini. Haziran 2020;2020/I(6):37-49.
Chicago Yıldız, Abdurrahim. “Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi Ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri”. Türk Ekini 2020/I, sy. 6 (Haziran 2020): 37-49.
EndNote Yıldız A (01 Haziran 2020) Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri. Türk Ekini 2020/I 6 37–49.
IEEE A. Yıldız, “Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri”, Türk Ekini, c. 2020/I, sy. 6, ss. 37–49, 2020.
ISNAD Yıldız, Abdurrahim. “Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi Ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri”. Türk Ekini 2020/I/6 (Haziran 2020), 37-49.
JAMA Yıldız A. Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri. Türk Ekini. 2020;2020/I:37–49.
MLA Yıldız, Abdurrahim. “Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi Ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri”. Türk Ekini, c. 2020/I, sy. 6, 2020, ss. 37-49.
Vancouver Yıldız A. Kültürel Bir Gösterge Olarak Renk Sembolizmi ve Beyaz’ın Kültürel İşlevleri. Türk Ekini. 2020;2020/I(6):37-49.