Bir şiirin gücü, ahenk unsurlarının kullanım şekli ve özgünlüğüne dayanmaktadır. Şairlerin ahenk unsurlarını kullanım şekli onların üslubunu belirlemede bir yol olarak kabul edilebilir. Divan şairleri, şiirlerini bir gelenek halinde söz sanatlarıyla güçlendirmiş ve aruz vezniyle oluşturmuştur. Kullanılan farklı aruz kalıpları dışında elbette ki ahengi oluşturan pek çok unsur bulunmaktadır. Sözcükler, şairlerin elinde harmanlanırken kafiye ve redifle de şiirin musikisi oluşturulmaya çalışılmaktadır. Bu çalışmamızda, şiirlerinde ahenk unsurlarını yoğun bir biçimde kullanan on altıncı yüzyıl şairlerinden Mostarlı Hasan Ziyâ’î’nin ilk 50 gazelini gerek söz gerek sese dayalı ahenk unsurları açısından değerlendirmeye çalıştık.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Çalışmalar |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
Gönderilme Tarihi | 21 Mayıs 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 8 |