Amaç: Bu çalışmanın amacı, dijital sefalometrik çizim ve konvansiyonel manuel çizim metotlarının, güvenilirlik ve tekrar edilebilirliğinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Üç yüz adet ortodontik tedavi öncesi dijital lateral sefalometrik radyograf çalışmaya dahil edilmiştir. Dijital çizim metodu Nemoceph Dental Studio NX Pro 10.4.2 çizim programı ile manuel çizim metodu ise dijital radyografların çıktıları üzerinde uygulanmıştır. Analiz için 24 anatomik nokta tanımlanmış ve 12 iskeletsel, 10 dişsel ve
3 yumuşak doku parametresi ölçülmüştür. Bütün ölçümler, rastgele seçilmiş 75 radyografi üzerinde, 1 ay aralıkla aynı araştırmacı tarafından tekrar yapılmıştır. Her bir metot için araştırmacı içi güvenilirlik ve metotlar arasında tüm ölçüm değerlerinin uyumunu belirlemek için Test-tekrar test ve sınıf
içi korelasyon katsayısı hesaplanmıştır. Metotlar arası tekrar edilebilirlik Paired Sample T testi kullanılarak hesaplanmıştır. İstatistiksel anlamlılık düzeyi p<0.05 olarak belirlenmiştir.
Bulgular: Her iki metot için araştırmacı içi güvenirlik tüm ölçümlerde sınıf içi korelasyon katsayısı 0,90’ın üzerindedir (güçlü korelasyon). L1-NB açısı (p=0,061) ve Nasolabial açı (p=0,777) haricinde açısal ve doğrusal ölçümlerin çoğunda istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur. Metotlar arasında, Gonial açı (SKK=0,751) ve Nasolabial açı (SKK=0,780) haricinde tüm ölçümlerde iyi bir uyum gözlenmiştir.
Sonuç: Çalışmamızın sonuçlarına göre, dijital ve manuel sefalometrik analiz metotlarının her ikisinde de
yüksek güvenilirlik bulunmuştur. İki metot arasında tekrar edilebilirlikler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık görülmesine rağmen, farklılıkların çoğu klinik olarak anlamlı değildir.
Sefalometri Dijital çizim Manuel çizim Güvenilirlik; Tekrarlanabilirlik.
Kocaeli Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi, Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulundan 11.05.2016 tarih ve 2016/141 sayılı etik kurul onayı alındı.
Aim: The purpose of this study was to evaluate the reliability and reproducibility of digital cephalometric tracing and conventional hand-tracing methods
Material and Method: Three hundred pretreatment lateral cephalometric radiographs were included in the study. Pretreatment digital cephalometric radiographs were traced using Nemoceph Dental Studio NX Pro 10.4.2 software programs and by hand tracing of the printouts. Twenty-four anatomic points were identified by the same investigator and 12 skeletal, 10 dental and 3 soft tissue parameters were measured. All measurements were repeated on the randomlyselected 75 radiographs by the same investigator after 1 month interval. For each method, Test-retest and intraclass correlation coefficient (ICC) were calculated to determine the consistence
of all measured values between intrainvestigator reliability and methods. The reproducibility between methods was calculated by paired t-test. The level of statistical significance was set at p<0.05.
Results: The intra-investigator reliability for all measurements were upon 0.90 ICC (strong correlation) for
both methods. Significant differences between the two methods were observed for all angular and linear measurements except for L1-NB angle (p=0,061) and Nasolabial angle (p=0,777). Among these methods, good consistence was observed in all measurements except for the Gonial angle (ICC = 0.751) and
Nasolabial angle(ICC = 0.780).
Conclusion: According to the results of this study, both
methods of digital and manuel methods are highly reliable.
Although there is a statistically significant difference between
the reproducibility of the two
Cephalometry; Manual tracing; Digital Tracing; Reliability; Reproducibility.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ortodonti ve Dentofasiyal Ortopedi |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 26 Ocak 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 18 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 2 Sayı: 3 |