Bu çalışmada, geç dönem Osmanlı ordusu
içerisinde nicelik ve etkinlik bakımından sınıf-ı asli olarak kabul edilip,
ordunun sevk ve idaresinde çoğunlukla esas sorumlu bulunan kadrolara yükselen
piyade sınıfına mensup subayların, dönemin askerî yayınlarına göre barış
(vakt-i hazar) ve savaş (vakt-i sefer) dönemlerinde kıtada ve cephede icra
etmekle sorumlu bulundukları görevler incelenmiştir. Özellikle XIX. yüzyılın
son çeyreğinden itibaren son derece hareketli, değişken ve sarsıcı bir süreci
bütün trajedileriyle yaşamış ve imparatorluktan ulus devlete geçiş sürecinin
idaresinde zaman zaman etkin rol almış bulunmalarına rağmen, geç dönem Osmanlı
piyade subaylarının görev ve sorumluluklarına ilişkin ikincil kaynakların
oldukça sınırlı ve yetersiz olduğu görülmektedir. Bu sebeple, geç dönem Osmanlı
piyade subaylarının görev ve sorumluluk sahaları ile mesleki gelişimlerini ve
profillerini etkileyen askerî kuralları anlamamıza katkı sunmak amacında olan
bu çalışmanın temel kaynaklarını; Osmanlı ordusunun piyade sınıfına ilişkin
nizamname, talimname ve arşiv belgeleri oluşturmuştur.
Çalışmada yararlanılan resmî/kurumsal askerî
yayınların, çoğunlukla olması gerekeni tasvir ediyor olması, geç dönem Osmanlı
piyade subaylarının hatıralarından istifade etmek suretiyle mevcut durumun da
ortaya konulmasını gerekli kılmıştır. Bu amaçla, söz konusu dönemde askerî
okullarda yetişmiş, bilhassa Makedonya Sorunu kapsamında Bulgar, Sırp ve Yunan
çeteleriyle mücadelede görev almış ve akabindeki topyekûn savaş (1912-1922)
döneminde önemli savaşlara katılmış bazı subay ve üstsubayların hatıraları
incelenmiş ve elde edilen veriler kritik edilerek olması gereken ile mevcut
durum arasındaki farklar ortaya konulmaya çalışılmıştır.
Osmanlı Ordusu II. Abdülhamid Piyade Subay Barış Savaş Kıta Cephe
This study, based on military publications of
the time, deals with the peacetime and wartime duties of the infantry officers
on the field and on the frontline. These officers were regarded as the
fundamental corps in the late period Ottoman army in quantitative and
qualitative terms, and they were generally promoted to high ranks in the
command and conduct of the army. Even though the late period Ottoman infantry
officers experienced all the tragedies of the tumultuous, unstable and
unsettling late 19th century, they occasionally played active roles
in the administration of the transition from an empire to a nation-state; it is
clear that the subsidiary sources regarding their duties and responsibilities
are quite limited and insufficient. That’s why, the archival documents, field
manuals and regulations about the Ottoman infantry corps constitute the main
sources for this study. This aims to contribute to the comprehension of the
military rules influencing the duties, responsibilities, professional development
and profiles of the late period Ottoman infantry officers.
As the official/institutional military
publications referred to in this study mostly describe the ideal picture, it
has become necessary to introduce the real conditions by disclosing the memories
of the late period Ottoman infantry officers. To this end, we have analyzed the
memories of some officers and senior officers, who studied at military schools
in that period and fought against Bulgarian, Serbian and Greek gangs
particularly within the scope of the Macedonian Question. They also took part
in the important battles during the subsequent total war period (1911-1922).
The data obtained has been analysed and used to shed light on the differences
between the existing and the ideal situations.
Ottoman Army Abdul Hamid II Infantry Officer Peace War Field Front
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2018 |
Gönderilme Tarihi | 24 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |