Akı, N. (2001). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, İnsan-Fikir-Eser-Üslup, İstanbul:
İletişim Yayınları.
Aktaş, Ş. (1987). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Aytaş, G. (1999). Nur Baba Romanında Yozlaşan Bektaşi Tekkesi. Hacı Bektaş Veli
Araştırma Dergisi, 9, Bahar, 65-74.
Banarlı, N. S. (1987). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi II, İstanbul: MEB.
Enginün, İ. (2006). Yeni Türk Edebiyatı Tanzimat’tan Cumhuriyet’e (1839-1923),
İstanbul: Dergâh Yayınları.
Gariper, C. (2005). Işık ve Arayış Metaforu Çerçevesinde Yahya Kemal’in İthaf Şiiri ile
Yakup Kadri’nin Nur Baba Romanında İnsanın Yitimi ve Süreksizlik.
Süleyman Demirel Üniversitesi Uluslar arası Bektaşilik ve Alevilik
Sempozyumu –I – Bildiriler-Müzakereler, 28-30 Ekim 2005, (ss. 257-273).
İleri, S. (1990). Nur Baba’da Elem ve İhtiras. Argos, 20, Nisan, 64-68.
Karaosmanoğlu, Y. K. (2005). Nur Baba (12. bs.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Kudret, C. (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman II, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Özcan, T. (2002). Nur Baba Romanında Nigâr Hanımın Niyet ve Eylemleri Üzerine Bir
Çözümleme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 87-96.
Özön, M. N. (1943). Metinlerle Muasır Türk Edebiyatı Tarihi, İstanbul: Devlet
Matbaası.
Sevük, İ. H. (1942). Tanzimattan Beri Edebiyat Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Ünlü, M. ve Özcan Ö. (1987). 20. yüzyıl Türk Edebiyatı, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Yıl 2009,
Cilt: 11 Sayı: 11, 161 - 164, 01.12.2009
Akı, N. (2001). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, İnsan-Fikir-Eser-Üslup, İstanbul:
İletişim Yayınları.
Aktaş, Ş. (1987). Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları.
Aytaş, G. (1999). Nur Baba Romanında Yozlaşan Bektaşi Tekkesi. Hacı Bektaş Veli
Araştırma Dergisi, 9, Bahar, 65-74.
Banarlı, N. S. (1987). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi II, İstanbul: MEB.
Enginün, İ. (2006). Yeni Türk Edebiyatı Tanzimat’tan Cumhuriyet’e (1839-1923),
İstanbul: Dergâh Yayınları.
Gariper, C. (2005). Işık ve Arayış Metaforu Çerçevesinde Yahya Kemal’in İthaf Şiiri ile
Yakup Kadri’nin Nur Baba Romanında İnsanın Yitimi ve Süreksizlik.
Süleyman Demirel Üniversitesi Uluslar arası Bektaşilik ve Alevilik
Sempozyumu –I – Bildiriler-Müzakereler, 28-30 Ekim 2005, (ss. 257-273).
İleri, S. (1990). Nur Baba’da Elem ve İhtiras. Argos, 20, Nisan, 64-68.
Karaosmanoğlu, Y. K. (2005). Nur Baba (12. bs.). İstanbul: İletişim Yayınları.
Kudret, C. (1987). Türk Edebiyatında Hikâye ve Roman II, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Özcan, T. (2002). Nur Baba Romanında Nigâr Hanımın Niyet ve Eylemleri Üzerine Bir
Çözümleme. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12 (1), 87-96.
Özön, M. N. (1943). Metinlerle Muasır Türk Edebiyatı Tarihi, İstanbul: Devlet
Matbaası.
Sevük, İ. H. (1942). Tanzimattan Beri Edebiyat Tarihi, İstanbul: Remzi Kitabevi.
Ünlü, M. ve Özcan Ö. (1987). 20. yüzyıl Türk Edebiyatı, İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
Ergün, N. (2009). DİONİZYAK COŞKUNUN İHTİŞAM VE SEFALETİ: YAKUP KADRİ’NİN NUR BABA ROMANINA PSİKANALİTİK BİR YAKLAŞIM. Hacettepe Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları (HÜTAD), 11(11), 161-164.