1040 Dandanakan zaferi sonucunda Horasan’da kendi devletlerini kuran
Selçuklu beyleri, bugünkü İran ülkesini ele geçirip, Irak sınırlarına dayandıklarında,
Diyâr-ı Bekr bölgesine Mervânî ailesi hükmediyordu. Mervânî ailesi 1059 yılında
kendi arzusu ile Tuğrul Beyi metbu’ tanıyıp, Büyük Selçuklu Devletinin egemenliği
altına girmiştir. Fakat Sultan Melikşâh, Mervânî emîrlerinden Mansur’un vassallığa
aykırı davranışlarıyla Büyük Selçuklu Devletinin politikasına zarar vermeye
başlaması üzerine Diyâr-ı Bekr bölgesinin fethine ve ilhakına karar vermiştir (1083).
Bu fetih ve ilhak faaliyeti de yine Sultan Melikşâh’ın emri ile eski Halifelik veziri
Fahrü’d-devle komutasında Türkmen beyleri ve onların kuvvetleri tarafından 1085
yılında başarıyla gerçekleştirilmiştir. Böylece, bu fetih ve ilhaktan sonra Diyâr-ı
Bekr bölgesinde ilk defa Türk nüfusunun yerleşmesi ve bölgenin Türkleşmesi
faaliyeti başlamıştır. Bitlis ve Erzen’de Dimlaç/Dilmaç veya Toğan Arslan Oğulları
(1098-1394), Âmid’de Yınal Oğulları (1103-1183), Hasankeyf (Hısn-ı Keyfâ)
Mardin ve Harput’ta Artuklular (1101-1409), Ahlat’da Ahlatşâhlar veya Sökmenliler
(1100-1207) gibi Türk Beyliklerinin kurulmasıyla da bu yerleşme ve Türkleşme
faaliyeti daha da kuvvetlenmiş ve yaygınlaşmıştır.
Diyâr-ı Bekr bölgesi Sultan Melikşâh Fahrü’d-devle Artuk Bey Mervânî emîri Mansur Musul-Halep emîri Müslim Yınal Oğulları Toğan Arslan Oğulları Artuklular Ahlatşâhlar
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2008 |
Gönderilme Tarihi | 4 Şubat 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2008 Sayı: 9 |