Mondros Mütarekesini takiben Antep, Maraş ve Urfa İngiliz kuvvetleri tarafından işgal edildi. Bölge Adana vilayeti ile Suriye’nin birleştirilmesi ve Irak’ın güvenliği açısından stratejik öneme sahipti. Bu nedenle İngiltere ve Fransa arasında gerginlik noktalarından birini oluşturu-yordu. Fransa Sykes-Picot Anlaşması gereği Suriye ve Güney Anadolu sancaklarının kendisine bırakılmasını istiyordu. Bu durum 15 Eylül 1919’da imzalanan Suriye Antlaşması ile karara bağlandı. Suriye Anlaşması Sykes-Picot Antlaşmasının ardından Osmanlı devletinin Ortadoğu ve Güney Anadolu vilayetlerinin paylaşımı yönünde atılmış önemli bir adımdı. Heyet-i Temsiliye vatanın bütünlüğü ve Osmanlı camiasının birliği açısından anlaşmaya önce siyasi, ardından askeri usullerle tepki gösterdi. Bu yönde kolorduları ve Müdafaa-i Hukuk teşkilatlarını harekete geçirerek Fransa’ya karşı mücadele başlattı
by British forces. The region was strategically important for the unification of the province of Adana and Syria and for the security of Iraq. Therefore, it was one of the points of tension between Britain and France. France wanted Syrian and Southern Anatolian flags to be left to them according to the Sykes-Picot Agreement. This circumstance was resolved by the Treaty of Syria signed on 15 September 1919. The Syrian Treaty was an important step towards the sharing the Middle Eastern and Southern Anatolian provinces of the Ottoman State following the Sykes-Picot Agreement. The Committee of Representation first reacted political in terms of the integrity of the homeland and the unity of the Ottoman community and then reacted to military procedures. In this direction, it launched a struggle against France by activating the Corps and the Defense of Rights organizations
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Mayıs 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 10 Sayı: 51 |