Agriculture is an indispensable sector that exists in all economies. The food source that people need to survive is met through agricultural production. In addition, agricultural activities provide raw materials to many sectors. With the increasing population of the world every day, its importance is revealed once again. Many technological innovations and policies that support this area have been developed regarding how to make more efficient production with limited resources.
Due to the dependence of the agricultural sector on natural conditions, fluctuations between the targeted production and the actual production can be severe. Producers are supported directly or indirectly by the public sector in order to sustain production in this sector. Different support policies have been developed to increase productivity and ensure continuity in production. The aim of this study is to determine the major problems of the agricultural incentive system in Turkey and suggestions for solutions to these problems. In the study, the data obtained from a survey applied to 394 people were analyzed using descriptive statistics and Fisher's chi-square method. According to the survey results, 85% of the participants stated that the agricultural supports were calculated without taking into account the production costs of the product produced, the support payments were not paid when the financing was needed, and the explanations or size of the supports were determined after the farmers planted the product. According to Fisher Chi-Square test; A significant relationship at the level of 0.05 error was found between those who had to use a loan because the subsidies were not paid when the financing was needed and those who did not have any other income-generating activities other than agriculture.
Tarım, tüm ekonomilerde var olan ve vazgeçilmesi mümkün olmayan bir sektördür. İnsanların hayatını devam ettirebilmeleri için ihtiyacı olan besin kaynağı, tarımsal üretim sayesinde karşılanmaktadır. Bunun yanı sıra tarımsal faaliyetler pek çok sektöre hammadde tedariki sağlamaktadır. Dünyada her geçen gün nüfusun artmasıyla birlikte önemi bir kez daha ortaya çıkmaktadır. Kısıtlı olan kaynaklarla daha verimli bir üretimin nasıl yapılması gerektiğine dair pek çok teknolojik yenilik ve bu alanı destekleyici politikalar geliştirilmiştir.
Tarım sektörünün doğa koşullarına bağımlı olması sebebiyle hedeflenen üretimle gerçekleşen üretim arasında dalgalanmalar şiddetli olabilmektedir. Bu sektörde üretimi sürdürülebilmek için kamu kesimi tarafından üreticiler doğrudan veya dolaylı kanallarla desteklenmektedir. Üretimde verimliliği arttırmak ve sürekliliği sağlamak için farklı destek politikaları geliştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’deki tarımsal teşvik sisteminin sorunlarının neler olduğunu ve ne tür çözümler sunulabileceğini ortaya koymaktır. Çalışmada, 394 kişiye uygulanan anket yoluyla elde edilen veriler, tanımlayıcı istatistikler ve Fisher Ki-Kare yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre katılımcıların %85’i tarımsal desteklemelerin üretilen mamulün üretim maliyetleri dikkate alınmadan hesaplandığını, destekleme ödemelerinin finansmana ihtiyaç duyulan zamanda ödenmediğini, desteklemelere ilişkin açıklama veya miktarların çiftçi ürünü ektikten sonra belirlendiğini ifade etmektedir. Fisher Ki-Kare testine göre de; desteklemeler finansmana ihtiyaç duyulan zamanda ödenmediği için kredi kullanmak zorunda kalanlar ile tarım harici başka gelir getirici faaliyeti olmayanlar arasında 0,05 hata düzeyinde anlamlı bir ilişki bulunmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | October 24, 2021 |
Submission Date | March 28, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 |