Giriş: Bu deneysel çalışmada, değişik dozlarda subkutan enjekte edilen enoxaparinin random paternli deri fleplerinin canlılığı üzerine etkisi araştırıldı. Gereç ve Yöntem: 32 erkek Sprague-Dawley rat (300-450 gram) kullanılarak 4 grup çalışıldı. Grup I (n=8): kontrol grubuna, ilaç verilmedi. Grup II (n=8): Enoxaparin (Clexane, Sanofi Aventis) 2 mg/kg, Grup III (n=8): Enoxaparin 4 mg/kg, Grup IV (n=8): Enoxaparin 8 mg/kg random paternli sırt deri flebinin (3x10 cm) diseksiyonundan 2 saat önce ratlara subkutan enjekte edildi. Flepler keskin diseksiyon ile kaldırıldı ve sonra yerlerine geri dikildi. Enoxaparin dozları ameliyat sonrası 1 hafta boyunca günde 2 defa tekrarlandı. 7. günde fleplerin ölü ve canlı alanları şeffaf asetat kağıda kopyalandı. Kopyalar daha sonra milimetrik kareli kağıt üzerine aktarıldı ve fleplerin ölü ve canlı alanları milimetre kare cinsinden sayıldı. Fleplerdeki ölü alanların toplam flep alanlarına oranı hesaplandı. Gruplar arasındaki farklılıklar Kruskal-Wallis testi ile incelendi. İstatistiksel anlamlılık p≤0.05 olarak kabul edildi. Bulgular: Ölü alan genişliği Grup I’de 150±14.82, Grup II’de 140.71±25.8, Grup III’de 146.75±10,27 ve Grup IV’de 154,37±13,59 birim kare olarak bulundu. Gruplar arası farklılık istatistiksel olarak anlamlı değildi (p≥0.05). Ölü alanın toplam flep alanına olan oranı Grup I için % 44.98±5.5, Grup II’de % 42.84±6.45, Grup III’de % 44.36±3.93, Grup IV’de % 47.26±6.95 olarak bulundu. Ölü alan yüzdesi açısından gruplar arasında istatistiksel anlamlılık saptanamadı (p≥0.05). Sonuç: Subkutan enoxaparin enjeksiyonu random paternli rat sırt deri flebinde canlılığı artırıcı etkiye sahip değildir.
Introduction: In this experimental study, the effect of different dosages of subcutaneously injected enoxaparin over the viability of random pattern skin flaps was investigated. Material and Methods: Four groups were studied using 32 male Sprague-Dawley rats (300-450 grams). Group I (n=8): control group, no agent was given. In Group II (n=8): Enoxaparin (Clexane, Sanofi Aventis) 2 mg/kg, in Group III (n=8): Enoxaparin 4 mg/kg, in Group IV (n=8): Enoxaparin 8 mg/kg were injected subcutaneously to rats 2 hours before the dissection of random pattern skin flaps (3x10 cm). Flaps were elevated with sharp dissection and sutured back to their original places. Enoxaparin doses were repeated postoperatively twice a day for 1 week. On the 7th postoperative day, necrotic and viable parts of flaps were copied over transparent papers. Copies were then transported over squared paper in millimeter and necrotic and viable areas of flaps were counted in square units. The ratio of necrotic areas in flaps to the total flap areas was calculated. The difference among groups was examined by Kruskal-Wallis test. Statistical significance was presumed at p≤0.05. Results: Necrotic area wideness was found 150±14.82 square unit in Group I, 140.71±25.8 square units in Group II, 146.75±10,27 square units in Group III and 154,37±13,59 square units in Group IV. The difference among groups was not significant (p≥0.05). The ratio of necrotic area to total flap area was found % 44.98±5.5 in Group I, % 42.84±6.45 in Group II, % 44.36±3.93 in Group III, and % 47.26±6.95 in Group IV. Statistical significance was not determined in terms of necrotic area ratio (p≥0.05). Conclusion: Subcutaneous enoxaparin injection does not have an increasing effect over viability of random patern rat dorsal skin flap.
Diğer ID | JA59HF92ZB |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 20 Sayı: 2 |