Fleksör tendonun akut kesilerinde tekniğe uygun yapılan onarım ve uygun fizik tedavi sonrası iyi sonuçlar elde edilebilmektedir. Tedavisi gecikmiş primer ya da daha önceki onarımda uygun sonuçların elde edilemediği sekonder onarım gerektiren eski olgularda skarlı bir fleksör tendon yatağı bulunduğundan tek evreli onarımlar genellikle başarısızlıkla sonuçlanmaktadır. Bundan dolayı bu tip yaralanmalarda iki aşamalı fleksör tendon onarımı yöntemi kullanılır. Bu çalışmada; Ocak 2005 ile Ocak 2011 tarihleri arasında 31 hastanın 33 parmağına uyguladığımız iki evreli fleksör tendon rekonstrüksiyonunun sonuçlarını değerlendirmek amaçlanmaktadır. Ocak 2005 - Ocak 2011 tarihleri arasında kliniğimizde iki aşamalı fleksör tendon rekonstrüksiyonu uyguladığımız ve ortalama 18 ay (6 ay - 72 ay) takip ettiğimiz 31 hastanın 33 parmağı değerlendirildi. Sonuçları standardize etmek ve karşılaştırabilmek amacıyla total aktif harekete (TAH) dayanan Strickland formülü kullanıldı. Değerlendirmede TAH sistemine göre ortalama başarı oranı %61,5 bulunmuştur. Sonuçların 10 tanesi ( %30) mükemmel, 13 tanesi (%40) iyi, 10 tanesi ( %30) orta olarak değerlendirilmiştir. El dinamometresi yardımı ile hastalarda opere edilmiş olan ve sağlam ellerindeki kavrama güçleri ölçülmüş, tüm olgularda kavrama gücünde opere edilen elde, sağlam ele göre azalma tespit edilmiştir. Primer onarımla istenilen sonuçların elde edilemediği sekonder vakalarda, tendon yatağının çok fazla zedelediği hastalarda ve gecikmiş olgularda iki evreli fleksör tendon rekonstrüksiyonu, düzenli takip ve etkili fizik tedavi ile birlikte başarılı ve güvenilir bir yöntemdir.
Acute injuries of the flexor tendons are treated successfully with appropriate surgical technique and physical therapy. In delayed primary and secondary cases one stage repairs usually have inadequate results. Staged flexor tendon reconstruction is a salvage procedure that is used where the initial injury is too severe to allow primary repair or one-stage grafting. Over a period of 6 years (2005–2011) 31 patients (33 fingers) were treated with two-staged tendon reconstruction. At a mean follow-up of 18 months (range 6-72 months), results were evaluated by clinical examination and a questionnaire. Using the Strickland assessment for total active motion, the mean success of surgical outcome was found to be %61.5. In all cases the power grip, compared to the unaffected side, has decreased. In conclusion, with an appropriate surgical technique and physical therapy two-staged tendon reconstruction is a useful and effective method of reconstructing scarred flexor tendon system of the hand, yielding high rate of good results.
Diğer ID | JA59HD36RS |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ağustos 2012 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 20 Sayı: 2 |