AMAÇ
Empatik ve yardımsever duygularla oluşan özgecilik bulaşıcı hastalıklarla mücadelede bireyleri güdüleyen duygulardan biridir. Araştırmanın amacı salgın döneminde Covid-19 teşhisi almış ve almamış bireylerin özgeci davranışlarının niteliğini ve farklarını incelemektir.
YÖNTEM
Bu çalışma nitel bir araştırma olup deseni olgu bilimdir. Araştırmanın örneklemi kartopu örnekleme ve kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ile seçilmiştir. İstanbul ilinde yaşayan Covid-19 teşhisi almış on katılımcı ile Covid-19 teşhisi almamış on katılımcıdan oluşmaktadır. Katılımcılara salgın dönemindeki yardımseverlik ve empati eylemlerine yönelik açık uçlu altı adet soru yöneltilmiştir. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme tekniğiyle toplanmıştır. İçerik analizi ve betimleyici analiz yapılmıştır.
BULGULAR
Covid-19 teşhisi almayan bireylerin teşhis alanlara göre daha az maddi ve fiziksel yardımlarda bulunduğu görülmüştür. Teşhis almış ve almamış grubun her ikisi için en yüksek tekrarlanan yardım türü psikolojik destek ve bilgilendirici uyarılardır. Teşhis alan bireylerin salgın tedbirlerine uyumu daha çok salgın bilinci kazanmakla ilişkilendirilmiştir. Teşhis almayan bireyler için uyumlarını daha fazla yaşam şartlarına bağlamışlardır. Teşhis alan katılımcıların %40’nın bulaş sonrası bağışıklık kazandığını düşünerek salgın tedbirlerini daha az uyguladıkları belirlenmiştir. Her iki grup için salgın döneminde en fazla sağlık çalışanları ile ilgili empati yapıldığı görülmüştür. Covid-19 teşhisi alan bireylerin hasta ve yaralılarla ilgili daha fazla empati yaptığı görülmüştür. Teşhis alan katılımcıların hepsi plazma bağışına gönüllü iken sadece %20’si plazma bağışında bulunmuştur.
SONUÇ
Özgecil tutum sosyal mesafe, karantina ve kişisel koruyucu ekipmanların kullanımını arttırmanın yanı sıra bağış ve yardım gibi davranışları da etkilemektedir. Araştırma özgeciliği salgın dönemindeki yardımseverlik, tedbirlere uyum ve empati yapılan durumlarla açıklamaktadır. Covid-19 teşhisi almanın empati ve yardımseverliği arttırarak özgeci davranışı tetiklediği söylenebilir. Bu bağlamda araştırma sonuçları özgeciliğin salgınla mücadeledeki moderatör rolünü açıklamaya katkı sağlayabilir.
Anahtar Kelimeler; Özgecilik, Kovid-19, Yardımseverlik, Empati
AİM
Altruism, created with empathic and helpful feelings, is one of the emotions that motivate individuals to fight infectious diseases. The aim of the study is to examine the nature and differences of the altruistic behavior of individuals with and without Covid-19 diagnosis during the epidemic period.
METHOD
This study is a qualitative research and its pattern is phenomenology. The sample of the study was chosen with snowball sampling and easily accessible case sampling. It consists of ten participants who have been diagnosed with Covid-19 living in Istanbul and ten participants who have not been diagnosed with Covid-19. Six open-ended questions were asked to the participants regarding the actions of benevolence and empathy during the epidemic period. Data were collected by semi-structured interview technique. Content analysis and descriptive analysis were done.
RESULTS
Individuals who were not diagnosed with Covid-19 were shown to have less financial and physical assistance than those diagnosed. The highest type of repeated help for both diagnosed and not received groups is psychological support and informative alerts. The compliance of individuals who have been diagnosed with epidemic measures is mostly associated with gaining epidemic awareness. Individuals who were not diagnosed linked their adaptation to more living conditions. It was determined that 40% of the participants who received the diagnosis applied the epidemic measures less, considering that they gained immunity after transmission. For both groups, it was observed that empathy was mostly related to health workers during the epidemic period. Individuals diagnosed with Covid-19 have been shown to have more empathy with patients and injured people. While all of the diagnoses volunteered for plasma donation, 20% of them donated plasma.
CONCLUSİON
The altruistic attitude affects the use of social distance, quarantine and personal protective equipment, as well as behaviors such as donations and aid. Our research explains altruism during the epidemic with benevolence, compliance with measures and empathy. It can be said that getting the Covid-19 diagnosis triggered altruistic behavior by increasing empathy and benevolence. The results of the research can contribute to explain the moderator role of altruism in the fight against epidemic.
Keywords;Altruism, Covid-19, Helpfulness, Empathy
Amaç: Empatik ve yardımsever duygularla oluşan özgecilik bulaşıcı hastalıklarla mücadelede bireyleri güdüleyen duygulardan biridir. Araştırmanın amacı salgın döneminde Covid-19 teşhisi almış ve almamış bireylerin özgeci davranışlarını incelemektir.
Yöntem: Çalışmamız nitel bir araştırma olup deseni olgu bilimdir. Örneklem, kartopu örnekleme ve kolay ulaşılabilir durum örneklemesi ile seçilmiştir. Katılımcılara salgın dönemindeki özgeci eylemlerine yönelik açık uçlu altı soru yöneltilmiştir. İçerik analizi ve betimleyici analiz yapılmıştır.
Bulgular: Covid-19 teşhisi almayan bireylerin teşhis alanlara göre daha az maddi yardımlarda bulunduğu görülmüştür. Teşhis alan bireylerin salgın tedbirlerine uyumu daha çok salgın bilinciyle ilişkilendirilmiştir Her iki grubun salgın döneminde en fazla sağlık çalışanları ile ilgili empati yaptığı görülmüştür.
Sonuç: Özgecil tutumun salgın tedbirlerine uyumu arttırmasının yanı sıra bağış ve yardım gibi davranışları da etkileyebildiği görülmüştür. Araştırma sonuçları özgeciliğin salgınla mücadeledeki prososyal moderatör rolünü açıklamaya katkı sağlayabilir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Nisan 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 4 Sayı: 1 |