Amaç: İşitme kayıplarının tanılanmasında yaygın bir şekilde kullanılan immitans ölçümleri klinik açıdan önem taşımaktadır. Her ne kadar odyoloji lisans eğitimi boyunca test bataryasında immitans ölçümlerinin önemi işlense de bazı immitans ölçümleri birçok odyolog tarafından bilinmemekte veya kullanılmamakta. Ayrıca test bataryası içinde bu testin yerleştirilmesi de klinikler arasında farklılık göstermektedir. Amaç odyologların immitansmetri kullanım özelliklerini incelemek; immitansmetri ve alt ölçümlerine yönelik verilecek eğitim sonrasında kullanım tercihlerinde değişiklik olup olmadığını değerlendirmektir. Yöntem: Çalışma kapsamında sosyal medyadan çağrı yapılarak farklı kliniklerde çalışan odyologlara (n=29) ulaşılmıştır. Çalışma grubundaki (n=11) bireylere immitansmetri ve alt ölçümlerine yönelik online teknik bir eğitim verilmiştir. Teknik eğitim dijital platform üzerinden 40’ar dakikalık 2 oturum şeklinde planlanmıştır. Çalışmaya kontrol grubu (n=18) da dahil edilmiştir. Araştırmacıların oluşturduğu 10 soruluk anket dijital bir form üzerinden bireylere sunulmuştur. Eğitim öncesi ve sonrası anket sonuçları kontrol grubu verileri de göz önüne alınarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Eğitim öncesi çalışma grubunda; timpanometri yapma oranı çok yüksek (% 90.90) olmasına rağmen, diğer immitans ölçümlerinin daha düşük oranlarda kullanıldığı görülmüştür: Akustik stapedial refleks testi (%18.18), akustik stapedial refleks decay testi (%27.27), östaki tüp fonksiyon testi (%54.54), multifrekans multikompenent timpanometri (%9.09), geniş bant timpanometri (%9.09). Sunulan teknik eğitim sonrası timpanometri kullanan birey sayısı 10’dan 11’e, refleks decay testi kullanan birey sayısı 3’ten 4’e, akustik stapedial refleks testi kullanan birey sayısı 2’den 5’e, östaki tüp fonksiyon testi kullanan birey sayısı 6’dan 8’e, multifrekans multikomponent timpanometri kullanan birey sayısı 1’den 3’e yükselmiştir. Sayısal artış olmasına karşılık artışların istatistiksel olarak anlamlı olmadığı belirlenmiştir (p>005). Sonuç: Bu çalışmada her ne kadar temel immitans ölçümleri araştırmaya katılan bireyler tarafından gerçekleştirilse de refleks decay testi veya multifrekans multikomponent ölçümler gibi önemli testlerin kullanımının yaygın olmadığı belirlenmiştir. Sayısal artış olmasına karşılık artışların istatistiksel olarak anlamlı olmaması eğitim süresinin ve içeriğinin kısıtlı olmasına bağlanmıştır. Uygulama olanağı sunacak eğitimlerin odyologların immitans ölçümlerine klinik yaklaşımlarını olumlu yönde değiştirebileceği düşünülmektedir.
Aim: The aim of this study is to explore the current practice of audiologists on immittance measurements and, evaluate whether a technical training will be beneficial in application of immitance measurements. Method: Audiologists (n=29) from different public clinics were invited via social media announcements. Subjects in the study group (n=11) were given online technical training on immittance measurements as 2 sessions of 40 minutes each via a digital platform. A control group (n=18) was also included. The 10-question survey created by the researchers was presented to individuals via a digital form. The findings before and after the training were evaluated. Conclusions: Although the rate of basic immittance measurements was very high (90.90%) before the training in both groups, the other tests were used at much lower rates: Acoustic stapedial reflex test (18.18%), reflex decay test (27.27%), eustachian tube function test (54.54%), multifrequency multicomponent tympanometry (9.09%), wideband tympanometry (9.09%). After the technical training, there was an increase in the number (n) of subjects; for tympanometry from 10 to 11, for reflex decay test from 3 to 4, for acoustic stapedial reflex test from 2 to 5, for eustachian tube function test from 6 to 6, for multifrequency tympanometry from 1 to 3, respectively. Although there was a numerical increase, it was determined that the increases were not statistically significant (p>005). Conclusion: Although basic immittance measurements were highly common by all participants before the training, the use of important tests such as reflex decay test or multifrequency multicomponent measurements were not very common. A numerical increase has been noted after training, however, the increase was not statistically significant. It was attributed to the limited duration and content of the training. It is thought that training that will provide practice opportunities may positively change audiologists' clinical approaches to immittance measurement.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Odyoloji |
Bölüm | Araştırma makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 2 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 7 Sayı: 3 |