Comparıson Of The Organızatıonal Commıtment Of Amateur Football Players Accordıng To Football-Specıfıc Varıables

Yıl 2024, Cilt: 8 Sayı: 2, 105 - 115, 30.12.2024

Doğukan Köreken , Oktay Yiğit

https://doi.org/10.32706/tusbid.1555396

Öz

The aim of this study is to examine the organizational commitment levels of amateur football players in Niğde and Adana provinces by making comparative analyzes in terms of football-specific variables. In the research, survey and causal comparison model, one of the quantitative research methods, was used. The sample group of this research consists of 180 amateur football players who are licensed competitors in 6 amateur football clubs in Niğde and Adana provinces. A survey consisting of two parts was used as a data collection tool in the research. The first section includes football-specific variables prepared by the researcher. The second section includes "Team Athletes Organizational Commitment Scale". In the analysis of the data, descriptive statistical data was used to explain football-specific variables and determine organizational commitment levels. In comparative analyses, ANOVA, Independent Sample T, Mann Whitney U and Kruskal Wallis tests were used. As a result of this research, it was determined that the organizational commitment levels of amateur football players were good. In the comparative analysis of the research, no significant difference was found in any of the variables other than the variable of regular payment of receivables according to the organizational commitment levels of amateur football players. It has been observed that the levels of organizational commitment, identification and agreement of football players whose receivables are paid regularly are higher than those who are not paid. For this reason, it is recommended that amateur football players pay their receivables regularly in order to ensure their organizational commitment to the clubs.

Anahtar Kelimeler

Amateur Football Player, Football, Organizational Commitment

Amatör Futbolcuların Örgütsel Bağlılıklarının Futbola Özgü Değişkenlere Göre Karşılaştırılması

Öz

Bu çalışmanın amacı, Niğde ve Adana illerindeki amatör futbolcuların örgütsel bağlılık düzeylerinin futbola özgü değişkenler açısından karşılaştırmalı analizlerinin yapılarak incelenmesidir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden, tarama ve nedensel karşılaştırma modeli kullanılmıştır. Bu araştırmanın örneklem grubunu Niğde ve Adana illerinde yer alan 6 adet amatör futbol kulübünde lisanslı olarak müsabık olan 180 amatör futbolcu oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak iki bölümden oluşan bir anket kullanılmıştır. İlk bölümde araştırmacı tarafından hazırlanan futbola özgü değişkenler yer almaktadır. İkinci bölümde "Takım Sporcuları Örgütsel Bağlılık Ölçeği" yer almaktadır. Verilerin analizinde futbola özgü değişkenlerin açıklanması ve örgütsel bağlılık düzeylerini belirlemek için tanımlayıcı istatistiki verilerden yararlanılmıştır. Karşılaştırmalı analizlerde ise ANOVA, İndependent Sample T, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis testleri kullanılmıştır. Bu araştırmanın sonucunda amatör futbolcuların örgütsel bağlılık düzeylerinin iyi olduğu tespit edilmiştir. Araştırmanın karşılaştırmalı analizlerinde amatör futbolcuların örgütsel bağlılık düzeylerine göre alacakların düzenli ödenmesi değişkeni dışındaki diğer değişkenlerin hiçbirinde anlamlı bir farklılığa rastlanmamıştır. Alacakları düzenli ödenen futbolcuların ödenmeyenlere göre örgütsel bağlılık, özdeşleşme ve uyuşma düzeylerinin daha yüksek olduğu gözlemlenmiştir. Bu nedenle amatör futbolcuların kulüplere olan örgütsel bağlılıklarını sağlayabilmek adına alacakların düzenli ödenmesi önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Amatör Futbolcu, Futbol, Örgütsel Bağlılık

Etik Beyan

Bu çalışma Helsinki bildirgesi ile uyumludur. Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Etik Kurulundan 22504254-050.04 kimlik ve dosya numarası ile etik onayı alınmıştır

Kaynakça

• Acun, H. G. (2022). Elit seviyede spor yapan taekwondo ve muaythai sporcularının örgütsel bağlılık ile örgütsel stres düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmış yüksek lisans tezi. İstanbul Gelişim Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, İstanbul.
• Adiloğulları, İ. (2011). Profesyonel futbolcularda duygusal zekâ. Yayımlanmış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Allen, N. J., ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antedecents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journel of occupational psychology, 63(1), 1-18.
• Bahadır, T.K. (2019). Voleybolcularda duygusal zekâ ile örgütsel bağlılık ilişkisinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Manas sosyal araştırmalar dergisi, 8(4), 3746-3763.
• Barnard, C. (1994). The Functions of Executive. Cambridge: Harward University Press.
• Bozkır, A. (2020). Spor Yönetimi ve Spor Örgütleri. İçinde; M. Özdemir ve M. İlkim (Ed.), Spor Yönetimi ve Spor Örgütleri. Ankara: Son Çağ Matbaacılık.
• Bozköylü, E. (2007). Dünyada ve Türkiye’de futbolun değişim süreci, 2002–2005 verileriyle Türkiye’de oyuncu performansı üzerine ekonometrik bir inceleme. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Büyükbasmacı, Y. E. (2019). Spor kulüp yöneticilerinde çeşitli değişkenlere göre örgütsel bağlılık araştırması. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, İstanbul Gelişim Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Camp, S. D. (1992). Assessing the effects of organizational commitment and job satis faction on turnover: an event history approach, The prison journal. 74(3), 279-305.
• Can, N., ve Yıldırım, E. (2018). Sporcu ve antrenörlerin spor tesislerinin kullanımı konusunda istek ve beklentilerinin incelenmesi (Elâzığ ili örneği), Turkish studies social science.13(18), 335-347.
• Cengiz, R., Işık, U., ve Yıkmış, G. (2021). Türkiye'de profesyonel futbolcuların sendikalaşma algıları, Gazi beden eğitimi ve spor bilimleri dergisi, 26(3), 419-438.
• Çakar, N. D., ve Ceylan, A. (2005). İş motivasyonunun çalışan bağlılığı ve işten ayrılma eğilimi üzerine etkileri, Doğuş üniversitesi dergisi, 6 (1), 52-66.
• Demir, C., ve Öztürk, U. C. (2011). Örgüt kültürünün örgütsel bağlılık üzerine etkisi ve bir uygulama, Dokuz eylül üniversitesi iktisadi idari bilimler fakültesi dergisi. 26(1), 17-41.
• Durna, U., ve Eren, V. (2005). Üç bağlılık unsuru ekseninde örgütsel bağlılık, Doğuş üniversitesi dergisi. 6(2), 210-219.
• Elik, T. (2017). Güneydoğu Anadolu bölgesi futbol takımlarında amatör olarak oynayan sporcuların sportmenlik yönelimleri ve empatik eğilim düzeyleri. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. İstanbul Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
• Erdemli, A. (1997). Spor, hümanizm ve olimpizm. Felsefe arkivi. 30, 154-178.
• Ertekin, İ. (2017). Klasik örgüt kuramları. Journal of emerging economies and policy, 2(2), 64-73.
• Evcil, A. (2020). Farklı spor branşlarında algılanan antrenör davranışlarının sporcuların örgütsel bağlılığına etkisi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. Aydın Adnan Menderes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
• Garda, B. (2014). Örgütsel sağlık kriterlerinin kuramsal boyutta incelenmesi. Selçuk üniversitesi sosyal bilimler meslek yüksekokulu dergisi, 14(1-2), 251-268.
• Hoşgörür, V. (1997). Eğitim işgörenlerinin örgütsel tutumları. Yayımlanmış doktora tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Kılıçaslan, U., ve Çelik, A. (2021). Futbolcuların kulübe bağlılıklarını etkileyen faktörlerin incelenmesi, Spormetre.19(4), 109-123.
• Meyer, J. P., ve Allen, N. J. (1997). A three component conceptualization of oganizational commitment, Human resource management review, 1(1),61-89.
• Öntürk, Y., Karacabey, K., ve Özbar, N. (2019). Günümüzde spor denilince ilk akla neden futbol gelir? sorusu üzerine bir araştırma, Spormetre, 17(2), 1-12.
• Parlak, N. (2023). Amatör futbolcularda zihinsel antrenmanın zihinsel dayanıklılığa etkisinin incelenmesi. Aydın Adnan Menderes üniversitesi, sosyal bilimler enstitüsü dergisi, 10, 100-183.
• Samur, S., Çimen, K., ve Büyükbasmakçı, Y, E. (2019). Organizational commitment in sports clubs. Journal of education and training studies. 7(10), 30-46.
• Solmaz, A. R. (2008). Üniversite spor kulüpleri sporcularının, örgütsel bağlılıkları üzerine bir araştırma. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. Anadolu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Soyer, F., Can, Y., ve Akbulut, K. (2010). Futbol teknik adamlarının örgütsel bağlılık düzeyleri ile iş tatmin düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Uluslararası insan bilimleri dergisi, 7(2), 516-525.
• Talimciler, A. (2008). Futbol değil iş: endüstriyel futbol. İletişim kuram ve araştırma dergisi, 2(6), 89-114.
• Tatar, G. (2009). Futbolda takım birlikteliği ve liderin takım birlikteliği üzerindeki etkisi. Yayımlanmış doktora tezi. Marmara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi, İstanbul.
• Üzüm, H., Mirzeloğlu, N., Polat, E., ve Ayata, A. (2010). İş gören bağlılık ölçeğinin takım sporcularına uyarlanması, Gazi beden eğitimi ve spor bilimleri dergisi, 15(1), 57-71.
• Ward, E. A., ve Davıs, E. (1995). The effect of benefit satisfaction on organizational commitment, Compensation and benefit management, 11(3), 35- 40.
• Yerlikaya, G. (2019). Bisikletçilerin sporcu bağlılıklarının incelenmesi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi. Bolu Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.