Ekstansif Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Yapısal Özellikleri ve Organik Hayvancılığa Geçiş Olanakları: Balıkesir İli Örneği, Türkiye

Yıl 2021, , 320 - 330, 31.10.2021

Hülya Hanoğlu Oral , Halil İbrahim Kuz , Cemal Dayanıklı , Abdullah Taner Önaldı , Emre Alarslan , Esra Duman

https://doi.org/10.19159/tutad.996602

Cited By: 2

Öz

Bu çalışmada; Türkiye’nin Marmara Bölgesi’nde yer alan Balıkesir ilindeki ekstansif küçükbaş hayvancılık işletmelerinin yapısal özellikleri incelenerek, organik hayvancılığa geçiş olanaklarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Balıkesir ilinin tüm ilçeleri değerlendirmeye alınmış olup, bu ilçelerde ekstansif küçükbaş hayvan yetiştiriciliği yapılan 270 mahallede amaçlı örnekleme yöntemiyle seçilen 603 işletme araştırmanın materyalini oluşturmuştur. Anket çalışmasıyla işletme sahiplerinin sosyo-demografik özellikleri, hayvancılıkla ilgili yetiştirme, besleme ve sağlık uygulamaları ile organik hayvancılığa yönelik bilgi ve yaklaşımlarına ilişkin veriler toplanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre işletme sahiplerinin % 87.40’ı 15 yılı aşkın süredir tarım yaptıklarını, % 79.93’ü bir üretici örgütüne üye olduklarını belirtmişlerdir. Koyunculuk işletmelerinin % 82.22’inde, keçi işletmelerinin ise % 78.43’ünde hiç hastalığa rastlanılmadığı bildirilmiştir. Koyunculuk işletmelerinin % 74.44’ünde, keçi işletmelerinin % 77.12’sinde hayvanlar yıl boyunca otlatma alanlarından yararlanabilmektedir. Koç ve teke katımı doğal aşım yoluyla gerçekleştirilmekte, doğan yavrular yaklaşık 3-4 ay ana sütü ile beslenmektedirler. Dursunbey ve İvrindi ilçelerinin bazı yöreleri ile Marmara adasında koyun ve keçi yetiştiriciliği çoğunlukla yerli ırklar ve melezleri ile yürütülmektedir. Bu yörelerde yapılmakta olan küçükbaş hayvancılık organik sistem ile büyük benzerlik göstermektedir. Söz konusu yörelerdeki küçükbaş hayvancılık işletmelerinin organik yem üretimi konusunda desteklenmesi, hayvansal üretimde söz sahibi iller arasında yer alan Balıkesir ilinin organik hayvansal üretimde de öncü olmasını sağlayacaktır. Nitekim çalışmada yetiştiricilerin % 70’den fazlasının organik hayvancılığa geçişe olumlu baktıkları belirlenmiştir. Ancak yetiştiricilere teknik bilgi ve organik hayvancılığa yönelik desteğin yanı sıra organik hayvancılık için örgütlenmeleri konusunda teşvik sağlanması gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Balıkesir, ekstansif hayvancılık, organik hayvancılık, koyun, keçi

Structural Characteristics of Extensive Small Ruminant Farms and Transition Opportunities to Organic Animal Husbandry: The Case of Balıkesir Province, Turkey

Öz

In this study, it was aimed to determine the transition possibilities of the extensive small ruminant farms in Balıkesir Province, located in the Marmara Region of Turkey, to organic livestock farming by examining their structural characteristics. For this purpose, all the districts of Balıkesir province were taken into consideration, and 603 enterprises selected by purposeful sampling method in 270 neighborhoods, where extensive sheep and goat breeding were carried out, constituted the material of the research. Surveys were used to collect data regarding the socio-demographic characteristics of the farm owners, their knowledge, and approaches to animal breeding, feeding, and health practices. According to the results of the research, 87.40% of the farm owners stated that they have been farming for more than 15 years, and 79.93% stated that they are members of a producer organization. It was reported that no disease was found in 82.22% of sheep farms and 78.43% of goat farms. The animals can benefit from grazing areas throughout the year in 74.44% of the sheep farms and 77.12% of the goat farms. Inseminations in sheep and goats are carried out via natural mating. Lambs/kids suckle their mothers for about 3-4 months. In some vicinities of the districts of Dursunbey, Ivrindi, and the Island of Marmara, the sheep and goat breeding is carried out mainly via native breeds and their cross-breeds. The small ruminant breeding carried out in these vicinities shows a great similarity to the organic system. Supports for the small ruminant farms in the mentioned vicinities in organic forage production will ensure that Balıkesir, which is among the provinces that have a reputation in animal production, will also be a pioneer in organic animal production. In fact, it was determined that more than 70% of the farmers had a positive view of the transition to organic animal farming. However, in addition to technical knowledge and support for organic livestock farming, farmers should be encouraged to be organized in organic livestock farming.

Anahtar Kelimeler

Balikesir, extensive livestock farming, organic livestock farming, sheep, goat

Kaynakça

• Ak, İ., 2017. Organik / ekolojik hayvancılık. TÜBA-Gıda Güvenliği Sempozyumu Raporu, 12-14 Ekim, Malatya, s. 59-69.
• Anonim, 2021a. Organik Tarım İstatistikleri. Tarım ve Orman Bakanlığı, (https://www.tarimorman.gov.tr/ Konular/Bitkisel-Uretim/Organik-Tarim/Istatistikle r), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Anonim, 2021b. Hayvansal Üretim İstatistikleri. Türkiye İstatistik Kurumu, (https://biruni.tuik.gov.tr/medas/? kn=101&locale=tr), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Anonim, 2021c. Balıkesir İl Tarım ve Orman Müdürlüğü 2019 Yılı Kayıtları.
• Anonim, 2021d. Türkiye Tarımsal Görünüm Saha Araştırması 2019. (https://www.kkb.com.tr/Resour ces/ContentFile/2019_KKB_TURKIYE_TARIMSAL_GORUNUM_SAHA_ARA%C5%9ETIRMASI.pdf), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Anonim, 2021e. Organik Tarımın Esasları ve Uygulanmasına İlişkin Yönetmelik. (https:// www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=14217&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Anonim, 2021f. Zeytinciliğin Islahı Yabanilerinin Aşılattırılmasına Dair Yönetmelik. (https:// www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=4995&MevzuatTur=7&MevzuatTertip=5), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Anonim, 2021g. Balıkesir Orman Bölge Müdürlüğü Kayıtları.
• Anonymous, 2021. Youth and Agriculture: Key Challenges and Concrete Solutions. FAO, CTA and IFAD, Rome, (http://www.fao.org/3/i3947e/ i3947e.pdf), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Ansari-Renani, H.R. 2016. An investigation of organic sheep and goat production by nomad pastoralists in southern Iran. Pastoralism, 6: 8.
• Bayram, B., Aksakal, V., Karaalp, M., Daş, H., 2013. Organik et ve süt sığırı yetiştiriciliği. Doğu Karadeniz 1. Organik Tarım Kongresi, 26-28 Haziran, Gümüşhane, s. 24-36.
• Bloksma, J., Adriaansen-Tennekes, R., Huber, M., Van De Vijver, L.P.L., Baars, T., De Wit, J., 2008. Comparison of organic and conventional raw milk quality in the Netherlands. Biological Agriculture and Horticulture, 26: 69-83.
• Chander, M., Subrahmanyeswari, B., Kumar, S., 2011. Organic livestock production: an emerging opportunity with new challenges for producers in tropical countries. Scientific and Technical Review of the Office International des Epizooties, 30(3): 969-983.
• Cristache, S.E., Marin, V.E., Cioacă, S.I., Vuţă, M., 2018. Organic versus conventional farming-a paradigm for the sustainable development of the European countries. Sustainability, 10(11): 4279.
• Çiçek, A., Erkan, O., 1996. Tarım Ekonomisinde Araştırma Örnekleme Yöntemleri. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No: 12, Ders Notları Serisi No: 6, Tokat.
• Dash, D., 2018. A Review on organic farming as a potential sector of agripreneurship development among the tribal youth of India. International Journal of Agriculture, Environment and Biotechnology, 11(5): 761-767.
• Ertuğrul, M., Akın, A.O., Yıldırır, M., Dellal, G., Togan, İ., Pabuçcuoğlu, S., Koyuncu, M., Öner, Y., Yılmaz, O., Koncagül, S., Pehlivan, E., Kiraz, S., Elmacı, C., Dağ, B., Özder, M., 2015. Türkiye çiftlik hayvanları genetik kaynaklarının korunması ve sürdürülebilir kullanımı. Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı-1, 12-16 Ocak, Ankara, s. 212-236.
• Eryılmaz, G.A., Kılıç, O., Boz, İ., Kaynakçı, C., 2020. Süt sığırcılığı yapan işletmelerin tarımsal yeniliklerin benimsenmesi ve bilgi kaynakları yönünden değerlendirilmesi: Samsun İli Bafra ve Canik ilçeleri örneği. Iğdır Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(2): 1361-1369.
• Gökkuş, A., 2019. Organik hayvancılığın kaba yem kaynakları: Çayır-mera ve çalılı alanlar. VI. Organik Tarım Sempozyumu Bildirileri, 15-17 Mayıs, İzmir, s. 148-158.
• Görgülü, M., 2009. Büyük ve Küçükbaş Hayvan Besleme. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Zootekni Bölümü, Adana.
• Jansen, K., 2000. Labour livelihoods and the quality of life in organic agriculture in Europe. Biological Agriculture and Horticulture, 17: 247-278.
• Kaymakçı, M., Taşkın, T., Önenç, A., 2009. Türkiye’de Organik Süt Üretimini Geliştirme Yolları. (http://www.ziraat.ege.edu.tr/~kaymakci/hayvancilik/4.pdf), (Erişim tarihi: 04.06.2021).
• Keskin, M., Gül, S., Biçer, O., Gündüz, Z., 2017. Kıl Keçisi yetiştiriciliğinin organik üretim bakımından uygunluğu. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 5(13): 1700-1704.
• Kılıç, O., Eryılmaz, G.A., 2020. Samsun ilinde süt sığırcılığı yapan işletmelerin yapısal özellikleri. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 7(3): 637-645.
• Koyuncu, M., Taşkın, T., 2016. Ekolojik koyun ve keçi yetiştiriciliği. Hayvansal Üretim, 57(1): 56-62.
• Kumar, S., Rathore, R.S., Mukherjee, R., Das G., Chander, M., 2006. Organic Animal Husbandry: Concepts, Standards and Practices. Indian Veterinary Research Institute, Izatnagar.
• Mayera, M., Vogl, C.R., Amorena, M., Hamburger, M., Walkenhorst, M., 2014. Treatment of organic livestock with medicinal plants: a systematic review of European ethnoveterinary research. Forsch Komplementmed, 21(6): 375-386.
• Naik, M.H., Srivastava, S.R., Godara, A.K., Yadav, V.P.S., 2009. Knowledge level about organic farming in Haryana. Indian Research Journal of Extension Education, 9(1): 50-53.
• Nilzén, V., Babol, J., Dutta, P.C., Lundeheim, N., Enfalt, A.C., Lundstrom, K., 2001. Free range rearing of pigs with access to pasture grazing-effect on fatty acid composition and lipid oxidation products. Meat Science, 583: 267-275.
• Pehlivan, E., Aksakal, V., Öztürk, A.K., Önal, A.R., Polat, M., Dellal, G., 2020. Dünyada, AB’de ve Türkiye’de organik hayvansal üretimin mevcut durumu ve geleceği. Türkiye Ziraat Mühendisliği IX. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı-2, 13-17 Ocak 2020, Ankara, s. 229-259.
• Qiao, Y., Halberg, N., Vaheesan, S., Scott, S., 2015. Assessing the social and economic benefits of organic and fair trade tea production for small-scale farmers in Asia: a comparative case study of China and Sri Lanka. Renewable Agriculture and Food Systems, 31(3): 246-257.
• Rahmann, G., 2007. Organic Sheep and Goat Farming. (https://orgprints.org/id/eprint/12978/1/ rahmann-188_Sheep_and_Goat_Pillnitzer_Sommerakademie_07.pdf).
• Rinehart, L., Baier, A., 2011. Pasture for Organic Ruminant Livestock. USDA, National Center for Appropriate Technology, Washington, DC, USA.
• Scialabba, N., Hattam, C., 2002. Organic Agriculture, Environment and Food Security. FAO, Rome.
• Townsend, R.F., Kirsten, J., Vink, N., 1998. Farm size, productivity and returns to scale in agriculture revisited: a case study of wine producers in South Africa. Agricultural Economics 119(1): 175-180.
• Tölü, C., Akbağ, H.I., Yurtman, İ.Y., Savaş, T., 2020. Türkiye’de organik hayvancılık: felsefe ve uygulama. Hayvansal Üretim, 61(1): 73-81.
• Willer, H., Jan T., Claudia, M., Schlatter, B., 2021. The World of Organic Agriculture. Statistics and Emerging Trends 2021, FiBL, and IFOAM, Frick and Bonn.
• Yakan, A., 2012. Koyun ve keçilerde süt verim kontrol yöntemleri ve laktasyon süt veriminin hesaplanması. Adana Veteriner Kontrol Enstitüsü Müdürlüğü Dergisi, 2: 18-23.
• Yılmaz, İ., Savaş, İ., Yanar, M., 2020. Göçer ailelerin hayvancılıkta sürü yönetimi ve yaylacılık faaliyetleri: Türkiye, Iğdır ili örneği. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 7(1): 34-40.