BibTex RIS Kaynak Göster

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 2, 76 - 82, 30.09.2015

Seyithan Seydoşoğlu , Veysel Saruhan , Ali Mermer

https://doi.org/10.19159/tutad.19026

Öz

This research was conducted to determine vegetation structures of the native pastures in the five villages of district Eğil, Diyarbakır. Vegetations of the pastures were studied by the Loop Method. In each pasture 400 loop measurements in 4 lines were made. Plant-covered area rate, botanical composition in the plant covered area was calculated from the loop measurements. In the research, 35 plant species from 27 different genera of 10 plant families were obtained. As depending on the pastures, plant cover percentages varied between 26.60% to 60.36% and botanical composition rate of grasses, legumes and other family plants in the total plant cover varied between 27.81%, and 37.45%, 8.67%, and 39.31%, 23.24%, and 59.16%, respectively. The investigation, it was concluded that vegetations of the pastures were all composed of invader plants

Anahtar Kelimeler

Pasture plant coverage botanical composition loop method

Kaynakça

  • Ağın, Ö., Kökten, K., 2013. Bingöl ili Yedisu ilçesi Karapolat kompozisyonunun belirlenmesi. Türk Doğa ve Fen Dergisi, 1(2): 41-45. merasının botanik
  • Altın, M., Gökkuş, A., Koç, A., 2005. Çayır ve Mera Islahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Çayır-Mera ve Havza Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
  • Anonim, 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara.
  • Ayan, İ., 1997. Samsun yöresi engebeli meralarında değişik ıslah yöntemlerinin etkileri üzerinde bir araştırma. Doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Samsun.
  • Aydın, İ., Uzun, F., 2000. Ladik ilçesi Salur köyü merasında farklı ıslah metotlarının ot verimi ve botanik kompozisyon üzerine etkileri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 301-307.
  • Aydın, A., Çaçan, E., Başbağ, M., 2014. Mardin ili Derik ilçesinde yer alan bir meranın botanik kompozisyonunun belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, Özel Sayısı, 2: 1625-1630.
  • Babalık, A.A., Sönmez, K., 2010. Isparta ili Bozanönü köyü Kırtepe merasında botanik kompozisyonun belirlenmesi üzerine bir araştırma. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(17): 27-35.
  • Bakır, Ö., 1963. ODTÜ Arazisinde Bir Mera Etüdü. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 382, Ankara.
  • Bakoğlu, A., Koç, A., 2002. Otlatılan ve korunan iki farklı mera kesiminin bazı toprak ve bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması. I. Bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması. Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1): 37-47.
  • Başbağ, M., Çelik, M.A., 2001. Diyarbakır ili Gözalan köyünde korunan ve otlatılan meralardaki bitki tür ve kompozisyonları ile ot verimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye IV. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt: III, 17-21 Eylül, Tekirdağ, s. 187- 192.
  • Buzuk, G., 2008. Van ili Çaldıran ilçesi meralarının botanik kompozisyonları ve ot verimleri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Christiansa, M.S., Den Hoen, G., 1979. Grassen En Schijgrassen in Kleur, Politikans Forlag A/S, Kolenhavn.
  • Çaçan, E., Kökten, K., 2014. Bingöl ili Merkez ilçesi Çiçekyayla köyü merasının ot verimi ve otlatma kapasitesinin belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, Özel Sayı, 2: 1727-1733.
  • Çınar, S., 2001. Adana ili Tufanbeyli ilçesi Hanyeri köyü merasında verim ve botanik kompozisyonun saptanması üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Çınar, S., Avcı, M., Hatipoğlu, R., Kökten, K., Atış, İ., Tükel, T., Aydemir, S., Yücel, H., 2005. Hanyeri Köyü (Tufanbeyli-Adana) merasının yamaç kesiminde farklı azot ve fosfor dozlarının botanik kompozisyon, ot verimi ve ot kalitesine etkileri üzerinde araştırma. Türkiye 6. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül, Antalya, s: 873-877.
  • Çınar, S., Hatipoğlu, R., Avcı, M., İnal, İ., Yücel, C., Avağ, A., 2014. Hatay ili Kırıkhan ilçesi taban meraların vejetasyon yapısı üzerine bir araştırma. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 31(2): 52-60.
  • Çomaklı, B., Menteşe, Ö., 1999. Mera ıslahını gerektiren nedenler. T.C. Orman Bakanlığı, Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Genel Müdürlüğü, Doğu Anadolu Su Havzaları Rehabilitasyon Projesi, Mera Islahı Eğitim Uygulama Semineri, 28-30 Haziran, Erzurum, s. 1-9.
  • Davis, P.H., 1969. Flora of Turkey and the Eastaege an Islands. University of Edinburgh Press, Volume 1-3, Edinburgh.
  • De Vries, D.M., De Boer, T.A., Dirver, J.P.P., 1951. Evaluation of grassland by botanical research in the Netherlands. Proceedings of the United Nationals Scientific Conference on the Conservation and Utilization of Resources, NY, 6: 522-524.
  • Değirmenci Karataş, D., Karataş, H., Özdemir, G., 2015. Diyarbakır İli Bağcılığının Sektörel Durum Analizi. Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, Contents/179a0cce-e7e0-46a1-bc29-9a815bd220a4. pdf (Erişim tarihi: 18.05.2015).
  • Demiri, M., 1983. Flora Ekskursioniste e Shqiperise. Tiranë.
  • Edgecombe, W., 1964. Weeds of Lebanon. Faculty of Agriculture Sciences American University of Beirut, Lebanon, Publication No: 24.
  • Erkun, V., 1972. Bala ilçesi meraları üzerinde araştırmalar. Tarım Bakanlığı, Hayvancılığı Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
  • Garms, H., Eigener, W., Melderis, A., Pope, T., Durrell, G., 1968. The Natural History of Europe. Paol Hamilyn Limited, London.
  • Gökkuş, A., 1984. Değişik ıslah yöntemleri uygulanan Erzurum tabii meralarının kuru ot ve ham protein verimleri ile botanik kompozisyonları üzerinde araştırmalar. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Erzurum.
  • Gökkuş, A., Koç, A., Çomaklı, B., 2000. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 142, Erzurum.
  • Hitchcock, A.S., 1950. Manual of the Grasses on the United States. United States Department of Agriculture. Second Edition, Miscellaneous Publication, No: 200, USA.
  • Uslu, Ö.S., 2005. Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesi
  • Holechek, J.L., Pieper, R.D., Herbel, C.H., 2004. Range Management: Principles and Practices. Pearson/Prentice-Hall, UpperSaddle River, New Jersey.
  • Huxley, A., Taylor, W., 1977. Flowers of Greece and the Aegean, Chatto and Windus Ltd. Printed Great Britain by Richard Clay Ltd. Bunges, Suffolk.
  • İnal, İ., Avcı, M., Çınar, S., Yücel, C., Hatipoğlu, R., 2011. Çukurova Bölgesi sahil meralarının vejetasyon yapısı üzerine bir araştırma. IX. Tarla Bitkileri Kongresi, Sunulu Bildiri, 3. Cilt, 12-15 Eylül, Bursa, s. 1664-1667.
  • Koç, A., Çakal, Ş., 2004. Comparison of some rangeland canopy coverage methods. International Soil Congress Natural Resource Management for Sustaiable Development, 7-10 June, Erzurum, Türkiye, s. 41-45.
  • Kürschner, H., Raus, T., Venter, J., 1995. Pflanze der Türkei. Quelle and Meyer Verlag, Werbada.
  • Needon, C., Petermann, J., Scheffel, P., Scheibo, B., 1989. Grasser Naturführer in Farbe. Pflanza and Tiere-Gondrom Verlog, Bayreuth.
  • Okatan, A., 1987. Trabzon-Meryemana deresi yağış
  • havzası alpin meralarının bazı fiziksel ve hidrolojik toprak özellikleri ile vejetasyon yapısı üzerine araştırmalar. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No: 664, Seri No: 62, Ankara.
  • Öztan, Y., Okatan, A., 1985. Çayır-Mera Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Tanıtım Kılavuzu. Cilt II, Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi, Karadeniz Üniversitesi Basımevi, Genel Yayın No: 95, Fakülte Yayın No: 8, Trabzon.
  • Pohl, R., 1968. The Grasses Library of Congress Catalog, Card Number: 54-1268, W.M.C. Brown Company Publishers, Dubuque, Iowa.
  • Polunin, O., Huxley, A., 1974. Flowers of the Mediterranean, Chatto and Windus, London.
  • Şen, Ç., 2010. Kilis ili bazı köylerindeki meralarda vejetasyon Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Uslu, Ö.S., Hatipoğlu, R., 2007. Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesi Araplar köyü Yeni Yapan merasında botanik kompozisyonun tespiti üzerine bir araştırma. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, s. 181-184.
  • Weymer, H., 1981. Lernt Pflanze Kenen. Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart.
  • Yavuz, T., Sürmen, M., Töngel, M.Ö., Avağ, A., Özaydın, K.A., Yıldız, H., 2011. Samsun ili meralarının vejetasyon özellikleri. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, Çayır Mera Yem Bitkileri, Cilt III, 12-15 Eylül, Bursa, s: 1773-1778.
  • Yavuz, T., Sürmen, M., Töngel, M.Ö., Avağ, A., Özaydın, K.A., Yıldız, H., 2012. Amasya mera vejetasyonlarının bazı özellikleri. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 5(1): 181-185.
  • Yurtsever, N., 1984. Deneysel İstatistik Metotları. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 121, Ankara.

Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi

Yıl 2015, Cilt: 2 Sayı: 2, 76 - 82, 30.09.2015

Seyithan Seydoşoğlu , Veysel Saruhan , Ali Mermer

https://doi.org/10.19159/tutad.19026

Öz

Bu araştırma, Diyarbakır ili Eğil ilçesinin kıraç kesimindeki 5 farklı merada, vejetasyon yapısının belirlenmesi amacıyla yürütülmüştür. Araştırmada, her merada toplam 4 lup hattındaki 400 noktada ölçüm yapılarak meradaki bitkilerin türleri, cins ve familyaları, etkileri (azalıcı, çoğalıcı, istilacı), ömür uzunlukları, meraların bitki ile kaplı alan oranları ve türlerin botanik kompozisyondaki oranları saptanmıştır. Araştırmada, 10 bitki familyasının 27 farklı cinsinden 35 bitki türünün tespiti yapılmıştır. İncelenen meralarda bitki ile kaplılık oranlarının % 26.60-60.36, botanik kompozisyondaki buğdaygillerin oranının % 27.81-37.45, baklagillerin oranının % 8.67-39.31, diğer familya bitkilerinin oranının ise % 23.24-59.16 arasında değiştiği saptanmıştır. Araştırmada, incelenen mera vejetasyonlarının tamamının istilacı türlerden oluştuğu belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Mera bitki ile kaplı alan botanik kompozisyon lup metodu

Kaynakça

  • Ağın, Ö., Kökten, K., 2013. Bingöl ili Yedisu ilçesi Karapolat kompozisyonunun belirlenmesi. Türk Doğa ve Fen Dergisi, 1(2): 41-45. merasının botanik
  • Altın, M., Gökkuş, A., Koç, A., 2005. Çayır ve Mera Islahı. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Tarımsal Üretim ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, Çayır-Mera ve Havza Geliştirme Dairesi Başkanlığı, Ankara.
  • Anonim, 2008. Türkiye’nin Çayır ve Mera Bitkileri. T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Ankara.
  • Ayan, İ., 1997. Samsun yöresi engebeli meralarında değişik ıslah yöntemlerinin etkileri üzerinde bir araştırma. Doktora tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarla Bitkileri Anabilim Dalı, Samsun.
  • Aydın, İ., Uzun, F., 2000. Ladik ilçesi Salur köyü merasında farklı ıslah metotlarının ot verimi ve botanik kompozisyon üzerine etkileri. Turkish Journal of Agriculture and Forestry, 24: 301-307.
  • Aydın, A., Çaçan, E., Başbağ, M., 2014. Mardin ili Derik ilçesinde yer alan bir meranın botanik kompozisyonunun belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, Özel Sayısı, 2: 1625-1630.
  • Babalık, A.A., Sönmez, K., 2010. Isparta ili Bozanönü köyü Kırtepe merasında botanik kompozisyonun belirlenmesi üzerine bir araştırma. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(17): 27-35.
  • Bakır, Ö., 1963. ODTÜ Arazisinde Bir Mera Etüdü. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, No: 382, Ankara.
  • Bakoğlu, A., Koç, A., 2002. Otlatılan ve korunan iki farklı mera kesiminin bazı toprak ve bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması. I. Bitki örtüsü özelliklerinin karşılaştırılması. Fırat Üniversitesi Fen ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 14(1): 37-47.
  • Başbağ, M., Çelik, M.A., 2001. Diyarbakır ili Gözalan köyünde korunan ve otlatılan meralardaki bitki tür ve kompozisyonları ile ot verimlerinin incelenmesi üzerine bir araştırma. Türkiye IV. Tarla Bitkileri Kongresi, Cilt: III, 17-21 Eylül, Tekirdağ, s. 187- 192.
  • Buzuk, G., 2008. Van ili Çaldıran ilçesi meralarının botanik kompozisyonları ve ot verimleri üzerine bir araştırma. Yüksek lisans tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Van.
  • Christiansa, M.S., Den Hoen, G., 1979. Grassen En Schijgrassen in Kleur, Politikans Forlag A/S, Kolenhavn.
  • Çaçan, E., Kökten, K., 2014. Bingöl ili Merkez ilçesi Çiçekyayla köyü merasının ot verimi ve otlatma kapasitesinin belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, Özel Sayı, 2: 1727-1733.
  • Çınar, S., 2001. Adana ili Tufanbeyli ilçesi Hanyeri köyü merasında verim ve botanik kompozisyonun saptanması üzerine bir araştırma. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Çınar, S., Avcı, M., Hatipoğlu, R., Kökten, K., Atış, İ., Tükel, T., Aydemir, S., Yücel, H., 2005. Hanyeri Köyü (Tufanbeyli-Adana) merasının yamaç kesiminde farklı azot ve fosfor dozlarının botanik kompozisyon, ot verimi ve ot kalitesine etkileri üzerinde araştırma. Türkiye 6. Tarla Bitkileri Kongresi, 5-9 Eylül, Antalya, s: 873-877.
  • Çınar, S., Hatipoğlu, R., Avcı, M., İnal, İ., Yücel, C., Avağ, A., 2014. Hatay ili Kırıkhan ilçesi taban meraların vejetasyon yapısı üzerine bir araştırma. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 31(2): 52-60.
  • Çomaklı, B., Menteşe, Ö., 1999. Mera ıslahını gerektiren nedenler. T.C. Orman Bakanlığı, Ağaçlandırma ve Erozyon Kontrolü Genel Müdürlüğü, Doğu Anadolu Su Havzaları Rehabilitasyon Projesi, Mera Islahı Eğitim Uygulama Semineri, 28-30 Haziran, Erzurum, s. 1-9.
  • Davis, P.H., 1969. Flora of Turkey and the Eastaege an Islands. University of Edinburgh Press, Volume 1-3, Edinburgh.
  • De Vries, D.M., De Boer, T.A., Dirver, J.P.P., 1951. Evaluation of grassland by botanical research in the Netherlands. Proceedings of the United Nationals Scientific Conference on the Conservation and Utilization of Resources, NY, 6: 522-524.
  • Değirmenci Karataş, D., Karataş, H., Özdemir, G., 2015. Diyarbakır İli Bağcılığının Sektörel Durum Analizi. Dicle Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümü, Contents/179a0cce-e7e0-46a1-bc29-9a815bd220a4. pdf (Erişim tarihi: 18.05.2015).
  • Demiri, M., 1983. Flora Ekskursioniste e Shqiperise. Tiranë.
  • Edgecombe, W., 1964. Weeds of Lebanon. Faculty of Agriculture Sciences American University of Beirut, Lebanon, Publication No: 24.
  • Erkun, V., 1972. Bala ilçesi meraları üzerinde araştırmalar. Tarım Bakanlığı, Hayvancılığı Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
  • Garms, H., Eigener, W., Melderis, A., Pope, T., Durrell, G., 1968. The Natural History of Europe. Paol Hamilyn Limited, London.
  • Gökkuş, A., 1984. Değişik ıslah yöntemleri uygulanan Erzurum tabii meralarının kuru ot ve ham protein verimleri ile botanik kompozisyonları üzerinde araştırmalar. Yayınlanmamış doktora tezi, Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü, Erzurum.
  • Gökkuş, A., Koç, A., Çomaklı, B., 2000. Çayır-Mera Uygulama Kılavuzu. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları No: 142, Erzurum.
  • Hitchcock, A.S., 1950. Manual of the Grasses on the United States. United States Department of Agriculture. Second Edition, Miscellaneous Publication, No: 200, USA.
  • Uslu, Ö.S., 2005. Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesi
  • Holechek, J.L., Pieper, R.D., Herbel, C.H., 2004. Range Management: Principles and Practices. Pearson/Prentice-Hall, UpperSaddle River, New Jersey.
  • Huxley, A., Taylor, W., 1977. Flowers of Greece and the Aegean, Chatto and Windus Ltd. Printed Great Britain by Richard Clay Ltd. Bunges, Suffolk.
  • İnal, İ., Avcı, M., Çınar, S., Yücel, C., Hatipoğlu, R., 2011. Çukurova Bölgesi sahil meralarının vejetasyon yapısı üzerine bir araştırma. IX. Tarla Bitkileri Kongresi, Sunulu Bildiri, 3. Cilt, 12-15 Eylül, Bursa, s. 1664-1667.
  • Koç, A., Çakal, Ş., 2004. Comparison of some rangeland canopy coverage methods. International Soil Congress Natural Resource Management for Sustaiable Development, 7-10 June, Erzurum, Türkiye, s. 41-45.
  • Kürschner, H., Raus, T., Venter, J., 1995. Pflanze der Türkei. Quelle and Meyer Verlag, Werbada.
  • Needon, C., Petermann, J., Scheffel, P., Scheibo, B., 1989. Grasser Naturführer in Farbe. Pflanza and Tiere-Gondrom Verlog, Bayreuth.
  • Okatan, A., 1987. Trabzon-Meryemana deresi yağış
  • havzası alpin meralarının bazı fiziksel ve hidrolojik toprak özellikleri ile vejetasyon yapısı üzerine araştırmalar. Tarım Orman ve Köyişleri Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No: 664, Seri No: 62, Ankara.
  • Öztan, Y., Okatan, A., 1985. Çayır-Mera Baklagil ve Buğdaygil Yem Bitkilerinin Tanıtım Kılavuzu. Cilt II, Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi, Karadeniz Üniversitesi Basımevi, Genel Yayın No: 95, Fakülte Yayın No: 8, Trabzon.
  • Pohl, R., 1968. The Grasses Library of Congress Catalog, Card Number: 54-1268, W.M.C. Brown Company Publishers, Dubuque, Iowa.
  • Polunin, O., Huxley, A., 1974. Flowers of the Mediterranean, Chatto and Windus, London.
  • Şen, Ç., 2010. Kilis ili bazı köylerindeki meralarda vejetasyon Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
  • Uslu, Ö.S., Hatipoğlu, R., 2007. Kahramanmaraş ili Türkoğlu ilçesi Araplar köyü Yeni Yapan merasında botanik kompozisyonun tespiti üzerine bir araştırma. Türkiye VII. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-27 Haziran, Erzurum, s. 181-184.
  • Weymer, H., 1981. Lernt Pflanze Kenen. Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart.
  • Yavuz, T., Sürmen, M., Töngel, M.Ö., Avağ, A., Özaydın, K.A., Yıldız, H., 2011. Samsun ili meralarının vejetasyon özellikleri. Türkiye 9. Tarla Bitkileri Kongresi, Çayır Mera Yem Bitkileri, Cilt III, 12-15 Eylül, Bursa, s: 1773-1778.
  • Yavuz, T., Sürmen, M., Töngel, M.Ö., Avağ, A., Özaydın, K.A., Yıldız, H., 2012. Amasya mera vejetasyonlarının bazı özellikleri. Tarım Bilimleri Araştırma Dergisi, 5(1): 181-185.
  • Yurtsever, N., 1984. Deneysel İstatistik Metotları. Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları, Genel Yayın No: 121, Ankara.
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makalesi / Research Article
Yazarlar

Seyithan Seydoşoğlu

Veysel Saruhan

Ali Mermer

Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 2 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Seydoşoğlu, S., Saruhan, V., & Mermer, A. (2015). Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, 2(2), 76-82. https://doi.org/10.19159/tutad.19026
AMA Seydoşoğlu S, Saruhan V, Mermer A. Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi. TÜTAD. Ekim 2015;2(2):76-82. doi:10.19159/tutad.19026
Chicago Seydoşoğlu, Seyithan, Veysel Saruhan, ve Ali Mermer. “Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi”. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi 2, sy. 2 (Ekim 2015): 76-82. https://doi.org/10.19159/tutad.19026.
EndNote Seydoşoğlu S, Saruhan V, Mermer A (01 Ekim 2015) Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi 2 2 76–82.
IEEE S. Seydoşoğlu, V. Saruhan, ve A. Mermer, “Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi”, TÜTAD, c. 2, sy. 2, ss. 76–82, 2015, doi: 10.19159/tutad.19026.
ISNAD Seydoşoğlu, Seyithan vd. “Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi”. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi 2/2 (Ekim 2015), 76-82. https://doi.org/10.19159/tutad.19026.
JAMA Seydoşoğlu S, Saruhan V, Mermer A. Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi. TÜTAD. 2015;2:76–82.
MLA Seydoşoğlu, Seyithan vd. “Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi”. Türkiye Tarımsal Araştırmalar Dergisi, c. 2, sy. 2, 2015, ss. 76-82, doi:10.19159/tutad.19026.
Vancouver Seydoşoğlu S, Saruhan V, Mermer A. Diyarbakır İli Eğil İlçesi Kıraç Meralarının Botanik Kompozisyonunun Belirlenmesi. TÜTAD. 2015;2(2):76-82.
 Kapak Resmi İndir

TARANILAN DİZİNLER

14658    14659     14660   14661  14662  14663  14664        

14665      14667