Feed Quality of Buckwheat (Fagopyrum esculentum Moench) Bran

Yıl 2025, Cilt: 12 Sayı: 3, 257 - 262, 31.10.2025

Hakan Yavaş , Serra Nur Öztürk , Ahmet Güneş , Murat Azak , Erdem Gülümser

https://doi.org/10.19159/tutad.1727697

Öz

The aim of this study is to determine the feed quality of buckwheat (Fagopyrum esculentum Moench.) bran. The material used in this study was the “Güneş” variety of buckwheat. The bran part of the plant, separated from the seeds, was ground and prepared for analysis. Wheat bran was used as a control. In this study, dry matter (DM) content, pH, propionic acid (PA), ash content (AC), crude fat (CF) content, acid detergent fiber (ADF), neutral detergent fiber (NDF), crude protein (CP) content, sodium, magnesium, phosphorus, potassium, calcium, iron, copper, zinc, and selenium contents were determined. The CF content of buckwheat bran was 1.15%, while that of wheat bran was 5.56%. Buckwheat bran contained more PA (0.381%) than wheat bran (0.056%). The CP content of the brans was found to be 14.70% for buckwheat and 15.30% for wheat. The ADF and NDF contents of buckwheat bran were 23.52% and 39.78%, respectively, while wheat bran was 14.01% and 38.79%. The DM and AC contents of buckwheat and wheat bran in the study were determined as 90.19%-2.74% and 87.73%-4.56%, respectively. Buckwheat bran exhibited lower values than wheat bran in most nutrient elements; however, all the nutrient elements in buckwheat were within the required levels for animal feed. The study concluded that the feed quality of buckwheat bran is good and, therefore, it should be added to animal rations.

Anahtar Kelimeler

Alternative feed , bran , quality , animal nutrition , crude protein

Karabuğday (Fagopyrum esculentum Moench.) Kepeğinin Yem Kalitesi

Öz

Bu çalışmada, karabuğday (Fagopyrum esculentum Moench.) kepeğinin yem kalitesinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmada materyal olarak karabuğdayın Güneş çeşidi kullanılmıştır. Bitkinin tohumlarından ayrılan kabuk (kepek) kısmı öğütülmüş ve analize hazır hale getirilmiştir. Kontrol olarak ise piyasadan buğday kepeği temin edilmiştir. Kepeklerde; kuru madde (KM) oranı, pH, propiyonik asit (PA), ham kül (HK) oranı, ham yağ (HY) oranı, asit deterjanda çözünmeyen lif (ADF), nötral deterjanda çözünmeyen lif (NDF), ham protein (HP) oranı, sodyum, magnezyum, fosfor, potasyum, kalsiyum, demir, bakır, çinko ve selenyum içerikleri belirlenmiştir. Çalışma sonucunda, karabuğday kepeğinin HY içeriği % 1.15, buğday kepeğinin ise % 5.56 olarak belirlenmiştir. Karabuğday kepeği (% 0.381) buğday kepeğinden (% 0.056) daha yüksek PA içermiştir. Çalışmada kepeklerin HP içeriği karabuğdayda % 14.70, buğdayda ise % 15.30 olarak tespit edilmiştir. Karabuğday kepeğinin ADF ve NDF içeriği % 23.52 ve % 39.78 iken, buğday kepeğinin ise sırasıyla % 14.01 ve % 38.79 olmuştur. Çalışmada karabuğday ve buğday kepeğinin KM ve HK içerikleri ise sırasıyla % 90.19-2.74 ve % 87.73-4.56 olarak tespit edilmiştir. Karabuğday kepeği çoğu besin elementi bakımından yem rasyonlarında olması gereken sınır değerler içerisinde olmuştur. Araştırma sonucunda, karabuğday kepeğinin yem kalitesi açısından iyi durumda ve rasyonlara ilave edilebilir nitelikte olduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

kalite , Alternatif yem , kepek , kalite , hayvan besleme , ham protein

Kaynakça

• Acar, Z., Ayan, İ., Önal Aşçı, Ö., Mut, H., Başaran, U., Gülümser, E., Can, M., Kaymak, G., 2025. Yem bitkileri tarımında mevcut durum ve sürdürülebilirlik. Türkiye Ziraat Mühendisliği X. Teknik Kongresi, 13-17 Ocak, Ankara, s. 547-564.
• Anonymous, 2001. Nutrient Requirements of Dairy Cattle. Seventh Revised. Washington, DC: The National Academies Press.
• Başaran, U., Mut, H., 2024. Şeker endüstrisi yan ürünleri. Z. Acar, M. Tan ve S. Temel (Editörler), Alternatif Yem Kaynakları Kitabı, Nobel Yayınları, Ankara, s. 361-370.
• Biçer, A., Özyazıcı, G., 2020. İkinci ürün olarak yetiştirilen karabuğday (Fagopyrum esculentum Moench.)’da vermikompost dozlarının verim ve bazı kalite özelliklerine etkisi. Euroasia Journal of Mathematics, Engineering, Natural & Medical Sciences, 7(9): 273-287.
• Biel, W., Maciorowski, R., 2013. Evaluation of chemical composition and nutritional quality of buckwheat groat, bran and hull (Fagopyrum esculentum Möench L.). Italian Journal of Food Science/Rivista Italiana di Scienza degli Alimenti, 25(4): 384-389.
• Calsamiglia, S., Cardozo, P.W., Ferret, A., Bach, A., 2008. Changes in rumen microbial fermentation are due to a combined effect of type of diet and pH. Journal of Animal Science, 86(3): 702-711.
• Chee, K.M., Chun, K.S., Huh, B.D., Choi, J.H., Chung, M.K., Lee, H.S., Whang, K.Y., 2005. Comparative feeding values of soybean hulls and wheat bran for growing and finishing swine. Asian-Australasian Journal of Animal Sciences, 18(6): 861-867.
• Coşkun, B., Seker, E., Ünal, F., 2000. Yemler ve Teknolojisi (3. Baskı). Selçuk Üniversitesi, Veteriner Fakültesi Yayınları, Konya.
• Dizlek, H., Özer, M.S., İnanç, E., Gül, H., 2009. Karabuğday’ın (Fagopyrum esculentum meonch) bileşimi ve gıda sanayiinde kullanım olanakları. Gıda, 34(5): 317-324.
• Egan, A.R., 2017. Animal nutrition and feed science. Engineering, 3(5): 586-587.
• Fuentes-Pila, J., Ibanez, M., De Miguel, J.M., Beede, D.K., 2003. Predicting average feed intake of lactating Holstein cows fed totally mixed rations. Journal of Dairy Science, 86(1): 309-323.
• Gülümser, E., Kardeş, Y.M., 2024. Konserve, salça, dondurulmuş ve soyulmuş gıda endüstrisi yan ürünleri. Z. Acar, M. Tan ve S. Temel (Editörler), Alternatif Yem Kaynakları Kitabı, Nobel Yayınları, Ankara, s. 389-396.
• Ibáñez, C., 2003. Analysis of total propionic acid in feed using headspace solid-phase microextraction and gas chromatography. Journal of Chromatography A, 1017(1-2): 161-166.
• Ivanov, M., Ćirić, A., Stojković, D., 2022. Emerging antifungal targets and strategies. International Journal of Molecular Sciences, 23(5): 2756.
• James, C.S., 2013. Analytical Chemistry of Foods. Springer Science & Business Media, London.
• Kacar, B., 1984. Bitki Besleme Uygulama Kılavuzu. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Yayın No: 214, Ankara.
• Levendoğlu, T., 2006. Yaş şeker pancarı posasının buğday kepeği ile birlikte silolanma olanakları ile silaj kalitesi ve sindirilebilirliğin belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Van.
• Liu, D., Song, S., Tao, L., Yu, L., Wang, J., 2022. Effects of common buckwheat bran on wheat dough properties and noodle quality compared with common buckwheat hull. LWT-Food Science and Technology, 155: 112971.
• Mazahir, M., Ahmed, A., Khan, M.A., Mariam, A., Riaz, S., 2023. Comparative study of physicochemical and functional properties of different buckwheat varieties and their milling fractions. International Food Research Journal, 30(5): 1261-1273.
• Özdoğan, M., 2025. Koyunculukta Ekstansif Koşullarda Besleme Pratikleri. (https://ziraat.ahievran.edu.tr/ uploads/6545/KOYUNCULUKTA_EKSTANSIF_KOSULLARDA_BESLEME_PRATIKLERI.pdf), (Erişim Tarihi: 23.05.2025).
• Özel, O., Sarıçiçek, B., 2009. Ruminantlarda rumen mikroorganizmalarının varlığı ve önemi. TÜBAV Bilim Dergisi, 2(3): 277-285.
• Özyazıcı, G., Özyazıcı, M.A., Açıkbaş, S., 2023. Yaygın karabuğday (Fagopyrum esculentum Moench)’ın sekonder metabolitleri ve biyolojik aktiviteleri. 7. International Scientific Research and Innovation Congress, 16-17 December, Ankara, Türkiye, pp. 1040-1049.
• Rohweder, D.A., Barnes, R.F., Jorgensen, N., 1978. Proposed hay grading standards based on laboratory analyses for evaluating quality, Journal of Animal Science, 47(3): 747-759.
• Sinkovič, L., Deželak, M., Meglič, V., 2022. Macro/microelements, nutrients and bioactive components in common and Tartary buckwheat (Fagopyrum spp.) grain and stone-milling fractions. LWT-Food Science and Technology, 161: 113422.
• Steadman, K.J., Burgoon, M.S., Lewis, B.A., Edwardson, S.E., Obendorf, R.L., 2001. Minerals, phytic acid, tannin and rutin in buckwheat seed milling fractions. Journal of the Science of Food and Agriculture, 81(11): 1094-1100.
• Şenel, S., 1986. Hayvan Besleme. İstanbul Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, Yayın No: 3210, İstanbul.
• Tan, M., Serin, Y., 1997. Kaba yem olarak kullanılan tahılların besleme değerine yaklaşımlar. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 28(1): 130-137.
• Tekce, E., Gül, M., 2014. Ruminant beslemede NDF ve ADF’nin önemi. Atatürk Üniversitesi Veteriner Bilimleri Dergisi, 9(1): 63-73.
• Van Soest, P.J., 1963. The use of detergents in the analysis of fibre feeds. II. A rapid method for the determination of fibre and lignin. Journal of the Association of Official Analytical Chemists, 46: 829835.
• Van Soest, P.J., Wine, R.H., 1967. Use of detergents in the analysis of fibrous feeds. IV. Determination of plant cell-wall constituents. Journal-Association of Official Analytical Chemists, 50(1): 50-55.
• Yardımcı, H., Aksoy, A., 2014. Tavuklarda salmonella infeksiyonlarının kontrolü. Etlik Veteriner Mikrobiyoloji Dergisi, 25(2): 63-72.