Yangın Çıkarmak için Kullanılan Alev Silahları (Alev Püskürtücüler)

Yıl 2024, , 175 - 192, 01.11.2024

Derya Geçili

https://doi.org/10.52792/tws.1570802

Öz

Savaş, iki muhasım kuvvetin birbirlerini yok etmek için yaptıkları mücadeleye denir. Bunun için insanlar tarafından silah adı verilen bazı araç ve gereçler kullanılmıştır. Eski taş devirlerinde insanların kullandıkları ilk silah, ucuna çakmak taşı yerleştirilmiş bir sopa olmuştur. Bu sopayla düşmanın yanına yaklaşılıp yere serilmiştir. Eski dönemlerde başlayan bu saldırı ve savunma çekişmesi, harp tekniğinin her safhasında oka karşı kalkan, topa karşı zırh mücadelesi şeklinde adım adım gelişim göstermiştir. Silah olarak kullanılan bütün bu araç ve gereçler arasında en etkilisi ise doğrudan ateş olmuştur. Ateş ve silah, tarih boyunca birbirleriyle ilişkilendirilmiştir. Savaşlarda yangın çıkaran bütün silahlara da (alev cihazı, yangın bombası vb.) alev silahları adı verilmiştir. Alev silahları, eski tarihlerden itibaren çeşitli şekil ve malzemeler kullanılarak yapılmıştır. Bunlar, her yönden insanlara büyük korku verip dehşet saçan silahlar olmuştur. Birinci Dünya Savaşında ise bu silahlara alev püskürtücüler denilmiştir. Daha sonra imzalanan savaş hukukuna göre alev çıkaran silahların kullanılması yasaklansa da İkinci Dünya Savaşı’nda farklı şekillerde ve isimlerle faydalanılmaya devam edilmiştir. Aşağıda alev silahlarının özellikleri ve Birinci Dünya Savaşı’nda kullanılan alev püskürtücüler anlatılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Alev, Silah, Ateş, Birinci Dünya Savaşı

Etik Beyan

Etik olduğunu kabul ediyorum.

Destekleyen Kurum

-

Teşekkür

-

Incendiary Weapons Used for Setting Fire (Frame Throwers)

Öz

War is defined as the combat between two opposing forces to destroy each other. People have used several equipment and tools named weapon for this purpose. The first weapon used by people in ancient times was a stick with flint placed at its tip. With this stick, they approached the enemy and brought them to the ground. This conflict of attack and defense, which began in ancient times, gradually evolved into a battle of shield against arrow and armor against cannon in every phase of war methodology. Among all the tools and equipment used as weapons, the most effective one has been the direct fire. Fire and weapons have always been associated with each other throughout history. All weapons that create fires in wars (flame devices, incendiary/flame bombs, etc.) are called incendiary weapons. Incendiary weapons have been made using various shapes and materials since ancient times. These were weapons that instilled great fear and terror in people in every way. In World War I, these weapons were referred to as flame throwers. Although the use of weapons that cause fires was banned according to the laws of war signed later, they continued to be used in different forms and under different names in World War II. Below, the characteristics of incendiary weapons and the flamethrowers used in World War I are described.

Anahtar Kelimeler

Flame, Weapon, Fire, World War I

Kaynakça

• Arşiv Belgeleri
• Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri Başkanlığı Osmanlı Arşivi (BOA)
• Ceride-i Bahriye (C.BH), 246/11419, 29 Zilhicce 1205 (29 Ağustos 1791).
• Ceride-i Bahriye (C.BH), 81/3862, 17 Recep 1286 (23 Ekim 1869).
• HAT, 933/40417, 14 Şaban 1237 (6 Mayıs 1822).
• HAT, 570/27927, 29 Zilkâde 1244 (24 Mayıs 1829).
• HAT, 273/16052, 2 Zilkâde 1205 (3 Temmuz 1791).
• HAT, 566/27787, 29 Zilhîcce 1243 (12 Temmuz 1828).
• HAT, 882/39019, 6 Sâfer 1242 (9 Eylül 1826).
• HAT, 661/32256, 29 Zilhîcce 1240 (14 Ağustos 1825).
• HAT, 867/38582, 29 Zilhîcce 1237 (16 Eylül 1822).
• HAT, 920/40011, 29 Zilkade 1240 (15 Temmuz 1825).
• Hariciye Nezâreti Siyasi (HR.SYS), 1718/49, 21 Temmuz 1910.
• Yıldız Perâkende Evrakı Komisyonlar Maruzatı (Y.PRK.KOM), 16/1.
• Araştırma İnceleme Eserleri
• Ali Galip bin Ali. Torpido ve Projektörler. Mühendishane-i Berri Hümayun Matbaası Harbiye Mektebi Matbaası, 1324- 1326 (1906-1908).
• Erkân-ı Harbiye Miralayı Süleyman, “Alev Makineleri”, Mecmûa-i Askeriye, 41. Sene, Sayı 51, 30 Teşrinisani 1339 (30 Kasım 1923).
• Bircan, Nadir, Alev Silahı, Askeri Matbaa, İstanbul 1942.
• Birler, Vecihi, Yangın ve Mücadele Usulleri, İçişleri Bakanlığı, Sivil Savunma İdaresi Başkanlığı Yayınları, Akın Matbaası 1965.
• Casson, Lionel, Antik Çağda Denizcilik ve Gemiler, (Çeviren: Gürkan Ergin), Homer Kitapevi, İstanbul 2002.
• Eralp, T. Nejat, Tarih Boyunca Türk Toplumunda Silah Kavramı ve Osmanlı İmparatorluğunda Kullanılan Silahlar, Türk Tarih Kurumu Basımevi, Ankara 1993.
• Fevzi, Cephe Gerisinin Havaya Karşı Müdafaası, İstanbul 1928.
• Harbiye Mektebi Silah Fenni Muallimi Topçu Kaimakamı Abidin, Silah Fenni, Harbiye Mektebi Matbaası 1928.
• Hüseyin Kadri, Simli Gaz Muharebesi, Kadri Matbaası.
• Killigil, Nuri, Bir kiloluk Yangın, 10 Kiloluk Tahrip, 50 Kiloluk ve 250 Kiloluk H Tipi Lağım ve Tayyare Bombaları Tarifnamesi, Zeytinburnu Demir Eşya Fabrikası 1941.
• Neel, W.Wayne; Hardin, Jon-Michael, “A Multidisciplinary Investigation of Medieval Flamethrowers: A Case Study”, ASEE Southeast Section Conference, 2011.
• Tenney, L. Davis, The Chemistry of Powder and Explosives, 1941.
• Topçu Kaimakam Abidin, Silahlar ve Harp Vasıtaları Fenni, Harbiye Mektebi Matbaası, 1928.
• Topçu Binbaşı Trabzonlu Mehmed Sami, Harb Silahları ve Vasıtaları, Yıldız Harb Akademisi Matbaası, 1928.