Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Wood Anatomy of Berberis vulgaris L. from Turkey’s Natural Species

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 3, 73 - 77, 31.07.2021

Öz

This study has been done on Berberis vulgaris L., which is one of the four species of the Berberis genus of the Berberidaceae family that naturally spread in Turkey. The samples were taken from the location in the borders of Maçka district of Trabzon province and their anatomical features were determined. Growth ring wood ring porous, and mean number of porous 616.48/mm2. Tangential and radial mean diameters are measured as 49.51, 63.29; 14.63, 19.74 (µm) in earlywood and latewood, respectively. Rays heterogeneous and multiseri, Mean number of rays 4.8/mm2 and 3/mm, mean maximal heigh 1796.76 µm (106 cell) and mean maximal diameter 101.43 µm (8 cell) were found.

Kaynakça

  • Anonim,2021.http://www.woodanatomy.ch/species.php? code=BBVU
  • Anşin, R. ve Özkan, Z.C., 1993. Tohumlu bitkiler (Spermatophyta) odunsu taksonlar, 1. Baskı, K.T.Ü. Orman Fakültesi Yayın No:19, Trabzon.
  • Arslanoğlu, S.F. ve Ayna, O.F., 2019. Anadolu coğrafyasında yayılış gösteren berberis türleri ve geleneksel kullanımı. International Journal of Life Sciences and Biotechnology. 2 (1), pp 36-42.
  • Asımgil, A., 1993. Şifalı bitkiler. Timaş Yayınları, İstanbul.
  • Aytuğ, B., 1959. Türkiye Göknar (Abies tourn.) türleri üzerine morfolojik esaslar ve anatomik araştırmalar. İ.Ü. Or. Fak. Der. Seri A. Cilt IX, sayı 2, s.165-217, İstanbul.
  • Baytop, A., 1967. Farmasötik Botanik. İstanbul Üniversitesi Yayınları, Eczacılık Fakültesi Yayın No:6, 1967, İstanbul.
  • Carlquist, S., 1995. "Wood anatomy of Berberidaceae: Ecological and phylogenetic considerations" Aliso: A Journal of Systematic and Evolutionary Botany. Vol. 14 (2), pp. 85-103.
  • Davis, P.H., 1965. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol.1, Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Gerçek, Z., 1984. Türkiye’de yetişen Camellia sinensis L. Kutzein iç morfolojik özellikleri ve farklı yetişme koşullarının bu özellikler üzerine etkisi (Doktora Tezi). KTÜ Basımevi. Trabzon.
  • Kayacık, H., 1981. Orman ve park ağaçlarının özel sistematiği. 4. Cilt. Angiospermae. İÜ. Yayın No: 2766. Orman Fak.Yay.No: 287. 4. Baskı. s. 212-215. İstanbul.
  • Kribs, D.A., 1935. Salient lines of structural specialization in the wood rays of dicotyledons. Bot. Gaz. 96: pp. 547-557.
  • Merev, N., Gerçek, Z., Serdar, B., Erşen Bak, F., Birtürk, T., 2005. Wood anatomy of some Turkish plants with special reference to perforated ray cells. Turk j.Bot. 29, pp. 269-281. TUBİTAK.
  • Mokhber-Dezfuli, N., Saeidnia S., Gohari, AR., 2014. Kurepaz-Mahmoodabadi, M., Phytochemistry and pharmacology of Berberis species. Pharmacogn Rev. pp. 8-15.
  • Rancusi, M., Nishida, M, and Nishida, H., 1987. Xylotomy of the important Chilean woods, In M. Nishida [ed.], Contributions to the botany in the Andes II. Academia Scientific Book Co., pp. 68-153.Tokyo.
  • Tuzlacı, E., 2016. Türkiye’nin geleneksel ilaç bitkileri. İstanbul Medikal Yayıncılık, İstanbul.
  • Yücel, E., Yaltırık, F. ve Öztürk, M.,1995, Süs bitkileri (Ağaçlar ve Çalılar), Anadolu Üniversitesi, Fen Fakültesi Yayınları No:833/1, Eskişehir

Türkiye Doğal Türlerinden Berberis vulgaris L. (Adi Kadın Tuzluğu) Odununun Anatomik Yapısı

Yıl 2021, Cilt: 3 Sayı: 3, 73 - 77, 31.07.2021

Öz

Berberidaceae familyasının Berberis cinsine mensup ve Türkiye’de doğal olarak yayılış gösteren dört türden birisi olan Berberis vulgaris L. üzerine bir çalışma yapılmıştır. Çalışmada Trabzon İli, Maçka İlçesi sınırlarındaki 350 m. rakımdaki lokasyondan örnek alınarak odun anatomik özellikleri belirlenmiştir. Halkalı dizilişe sahip trahelerde ortalama trahe sayısı 616.48 adet/mm2; ortalama teğetsel ve radyal çapları ilkbahar ve yaz odununda sırası ile 49.51, 63.29 (ilkbahar); 14.63, 19.74 (yaz) (µm) olarak tespit edilmiştir. Özışınları heteroselüler ve mültiseri olup, ortalama özışınları sayısı 4.8 adet/mm2 ve 3 adet/mm, ortalama maximal yükseklik 1796.76 µm (106 hücre) ve maximal genişlik 101.43 µm (8 hücre) belirlenmiştir.

Teşekkür

Karadeniz Teknik Üniversitesi Orman Fakültesi Orman Mühendisliği Bölümü hocalarımızdan Prof.Dr. Ziya GERÇEK'e değerli katkı ve desteklerinden dolayı teşekkür ederim.

Kaynakça

  • Anonim,2021.http://www.woodanatomy.ch/species.php? code=BBVU
  • Anşin, R. ve Özkan, Z.C., 1993. Tohumlu bitkiler (Spermatophyta) odunsu taksonlar, 1. Baskı, K.T.Ü. Orman Fakültesi Yayın No:19, Trabzon.
  • Arslanoğlu, S.F. ve Ayna, O.F., 2019. Anadolu coğrafyasında yayılış gösteren berberis türleri ve geleneksel kullanımı. International Journal of Life Sciences and Biotechnology. 2 (1), pp 36-42.
  • Asımgil, A., 1993. Şifalı bitkiler. Timaş Yayınları, İstanbul.
  • Aytuğ, B., 1959. Türkiye Göknar (Abies tourn.) türleri üzerine morfolojik esaslar ve anatomik araştırmalar. İ.Ü. Or. Fak. Der. Seri A. Cilt IX, sayı 2, s.165-217, İstanbul.
  • Baytop, A., 1967. Farmasötik Botanik. İstanbul Üniversitesi Yayınları, Eczacılık Fakültesi Yayın No:6, 1967, İstanbul.
  • Carlquist, S., 1995. "Wood anatomy of Berberidaceae: Ecological and phylogenetic considerations" Aliso: A Journal of Systematic and Evolutionary Botany. Vol. 14 (2), pp. 85-103.
  • Davis, P.H., 1965. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Vol.1, Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Gerçek, Z., 1984. Türkiye’de yetişen Camellia sinensis L. Kutzein iç morfolojik özellikleri ve farklı yetişme koşullarının bu özellikler üzerine etkisi (Doktora Tezi). KTÜ Basımevi. Trabzon.
  • Kayacık, H., 1981. Orman ve park ağaçlarının özel sistematiği. 4. Cilt. Angiospermae. İÜ. Yayın No: 2766. Orman Fak.Yay.No: 287. 4. Baskı. s. 212-215. İstanbul.
  • Kribs, D.A., 1935. Salient lines of structural specialization in the wood rays of dicotyledons. Bot. Gaz. 96: pp. 547-557.
  • Merev, N., Gerçek, Z., Serdar, B., Erşen Bak, F., Birtürk, T., 2005. Wood anatomy of some Turkish plants with special reference to perforated ray cells. Turk j.Bot. 29, pp. 269-281. TUBİTAK.
  • Mokhber-Dezfuli, N., Saeidnia S., Gohari, AR., 2014. Kurepaz-Mahmoodabadi, M., Phytochemistry and pharmacology of Berberis species. Pharmacogn Rev. pp. 8-15.
  • Rancusi, M., Nishida, M, and Nishida, H., 1987. Xylotomy of the important Chilean woods, In M. Nishida [ed.], Contributions to the botany in the Andes II. Academia Scientific Book Co., pp. 68-153.Tokyo.
  • Tuzlacı, E., 2016. Türkiye’nin geleneksel ilaç bitkileri. İstanbul Medikal Yayıncılık, İstanbul.
  • Yücel, E., Yaltırık, F. ve Öztürk, M.,1995, Süs bitkileri (Ağaçlar ve Çalılar), Anadolu Üniversitesi, Fen Fakültesi Yayınları No:833/1, Eskişehir
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Bitki Bilimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mustafa Arslan

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2021
Gönderilme Tarihi 13 Haziran 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 3 Sayı: 3

Kaynak Göster

APA Arslan, M. (2021). Türkiye Doğal Türlerinden Berberis vulgaris L. (Adi Kadın Tuzluğu) Odununun Anatomik Yapısı. Uluslararası Anadolu Ziraat Mühendisliği Bilimleri Dergisi, 3(3), 73-77.