Examınatıon Of The Communıcatıon Process In Educatıonal Organızatıons In The Context Of Executıve Competencıes And Functıonalıty

Yıl 2023, Cilt: 5 Sayı: 2, 1 - 14, 27.12.2023

Bayram Ali Ak , Tuğba Bazan

Öz

In the current era, advances in scientific fields and technology have led to a paradigm shift in management and business dynamics in the education sector, as in many business lines. Although the basic dynamics in accessing quality goods and services in the 21st century differ on a sectoral basis, communication and managerial competencies have gained an important place in other business lines and educational organizations. The main purpose of this study is to examine the communication processes in educational organizations as a business and to provide information about the managerial competencies expected at the management level and to determine the functional aspects of organizational communication. For this purpose, searches were made in libraries and digital environments with the key concepts of "Educational Organizations", "Communication", "Organizational Communication" and "Competencies". As a result of these scans, books, articles and theses that were found to be suitable for the purpose were examined. As a result of the research using descriptive analysis, organizational communication has a significant impact on the management of the educational organization, the processes of acquiring and transferring information between units, the decision-making stages of the organization, ensuring harmony between units, decision-making and implementation processes; It has been concluded that managerial competencies are essential for the healthy conduct of organizational communication.

Anahtar Kelimeler

Educational Organizations, Communication, Organizational Communication, Competencies.

EĞİTİM ÖRGÜTLERİNDE İLETİŞİM SÜRECİNİN YÖNETİCİ YETKİNLİKLERİ VE İŞLETME YÖNETİMİ BAĞLAMINDA İNCELENMESİ

Öz

İçinde bulunduğumuz çağda bilimsel alanda ve teknolojide yaşanan ilerlemeler birçok iş kolunda olduğu gibi eğitim sektöründe de yönetim ve işletme dinamiklerinde bir paradigma değişiminin yaşanmasını sağlamıştır. 21. Yüzyılda kaliteli mal ve hizmetlere erişmede temel dinamikler, sektörel bazda farklılaşmakla birlikte iletişim ve yönetici yetkinlikleri diğer iş kollarında da eğitim örgütlerinde de önemli bir yer edinmiştir. Bu çalışmanın temel amacı bir işletme olarak eğitim örgütlerinde iletişim süreçlerini inceleyerek yönetim kademesinde bulunması beklenen yönetici yetkinlikleri hakkında bilgi vermek ve örgütsel iletişimin işlevsel yönlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda kütüphanelerde ve dijital ortamda “Eğitim Örgütleri” ,”İletişim”, “Örgütsel İletişim”, “Yetkinlikler” anahtar kavramlarıyla taramalar yapılmıştır. Bu taramalar neticesinde amaca uygun bulunan kitaplar, makaleler ve tezler incelenmiştir. Betimsel analizin kullanıldığı araştırma sonucunda örgütsel iletişimin, eğitim örgütünün yönetiminde, birimler arası bilgi edinme-aktarma süreçlerinde, örgütün karar aşamalarında, birimler arasındaki ahengin sağlanmasında, karar alma ve uygulama süreçlerinde önemli bir etkiye sahip olduğu; örgütsel iletişimin sağlıklı yürütülebilmesi için yönetici yetkinliklerinin geliştirilmesinin elzem olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.e bulunduğumuz çağda bilimsel alanda ve teknolojide yaşanan ilerlemeler birçok iş kolunda olduğu gibi eğitim sektöründe de yönetim ve işletme dinamiklerinde bir paradigma değişiminin yaşanmasını sağlamıştır. 21. Yüzyılda kaliteli mal ve hizmetlere erişmede temel dinamikler, sektörel bazda farklılaşmakla birlikte iletişim ve yönetici yetkinlikleri diğer iş kollarında da eğitim örgütlerinde de önemli bir yer edinmiştir. Bu çalışmanın temel amacı bir işletme olarak eğitim örgütlerinde iletişim süreçlerini inceleyerek yönetim kademesinde bulunması beklenen yönetici yetkinlikleri hakkında bilgi vermek ve örgütsel iletişimin işlevsel yönlerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda kütüphanelerde ve dijital ortamda “Eğitim Örgütleri” ,”İletişim”, “Örgütsel İletişim”, “Yetkinlikler” anahtar kavramlarıyla taramalar yapılmıştır. Bu taramalar neticesinde amaca uygun bulunan kitaplar, makaleler ve tezler incelenmiştir. Betimsel analizin kullanıldığı araştırma sonucunda örgütsel iletişimin, eğitim örgütünün yönetiminde, birimler arası bilgi edinme-aktarma süreçlerinde, örgütün karar aşamalarında, birimler arasındaki ahengin sağlanmasında, karar alma ve uygulama süreçlerinde önemli bir etkiye sahip olduğu; örgütsel iletişimin sağlıklı yürütülebilmesi için yönetici yetkinliklerinin geliştirilmesinin elzem olduğu sonucu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim Örgütleri, İletişim, Örgütsel İletişim, Yetkinlikler

Kaynakça

• Açıkalın, A., Şişman, M. ve Turan, S. (2011). Bir insan olarak okul müdürü. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Akıncı, Z. B. (1998), Kurum kültürü ve örgütsel iletişim. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Arslan N. T. ve Halis M.(2012). Örgüt İklimi ve Türkiye’de Örnek Olarak Seçilen İki Örgütte Uygulamalı Bir Araştırma. Sosyal Siyaset Konferansları Dergisi 43 (44) , 63-93.
• Ağaoğlu, E., Altınkurt, Y., Yılmaz, K. ve Karaköse, T. (2012). Okul yöneticilerinin yeterliklerine ilişkin okul yöneticilerinin ve öğretmenlerin görüşlerinin (Kütahya ili). Eğitim ve Bilim, 37(164), 159-175.
• Başaran, İ.E. (1982). Örgütsel davranış. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Yayınları.
• Bayrakçı, M. (2007). Türkiye’de eğitim yönetimi bilgi sistemleri ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 51 (51), 395-420.
• Bakan, İ. ve Büyükbeşe, T. (2010). Liderlik “türleri” ve “güç kaynakları” na ilişkin mevcutgelecek durum karşılaştırması. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 2010 (2), 73-84.
• Çalık, C. ve Şehitoğlu, E.T. (2006). Okul müdürlerinin insan kaynakları yönetimi işlevini yerine getirebilme yeterlikleri. Milli Eğitim, 35(170), 94–111.
• Çelik, V. (1999). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem Yayınları.
• Çelik, V. (2000). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
• Deal, T. E. and Peterson, D. K. (1999). Shapping School Culture: The Heart Of Leadership. San Fransisco: Jossey- Bass Publishers.
• Draganidis, F., ve Mentzas, G. (2006). Competency based management: a review of systems and approaches. Information management & computer security, 14(1), 51-64.
• Efil, İsmail (2004). İşletme Yönetimi. İstanbul: Aktüel Yayınları.
• Erçetin, Ş. Ş., ve Eriçok, B. (2016). Yayınlarda yer alan okul yöneticilerinin yeterliklerinin analizi (Ulakbim 2004-2016). Electronic Turkish Studies, 11(14). 239 - 256.
• Fayol, Henri(1949). Administration Industrielle et Generale, Constance Storrs. London: Sir Isaac Pitman ve Sons Ltd.
• Gaziel, H. H. (1997). Impact of School Culture on Effectiveness of Secondary Schools with Disadvantaged Students. The Journal of Educational Reseacrh. 90(5) , 310-325.
• Harman. K. M.(1989). Culture and conflict in academic organizations: symbolic aspects of university words. Journal ol Educational Administration. 27(3), 30-54.
• Heckman, P. E. (1993). Culturel leadership. school leadership: handbook for excellence. (Ed. Smith, C. H. ve Piele, P. K.) USA: University of Oregon.
• Hoy, W. K. and Miskel, C. G. (1991). Educational Administration. Mc Graw-Hill Inc.
• İpek, C. (1999). Resmi liseler ile özel liselerde örgütsel kültür ve öğretmen öğrenci ilişkisi. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Koçel, Tamer (2003). İşletme yöneticiliği. İstanbul: Beta Yayınları.
• Lee, S. K. ve Kelvin Yu. (2004). Corporate culture and organizational performance. Journal of Managerial Psychology, 19( 4), 340-359.
• MEB (2000a). Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği. Erişim tarihi: 11.10.2023 https://bit.ly/3UKPtrT
• MEB (2000b). Tebliğler Dergisi. Erişim Tarihi: 11.10.2023. https://dhgm.meb.gov.tr/tebligler-dergisi/2000/2508-ocak-2000.pdf
• Mesurovic, M., Eduard P.(1978). Dönüm noktasındaki insanlık . (Prof. Dr. Kemal Tosun, Doç. Dr. Tamer Kocel, Asis. Dr. Beyza Oba, Asls. Faik Ünel, Uzm. Leylô Özden, Uzm. Can Baysal, & Mirgün Ergündüz, çev.). İstanbul: Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları.
• Özkalp, E. (2003). Örgütsel davranış. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Peters, T. J., & Waterman, R. H. (1982). In search of excellence: lessons from america's bestrun companies. New York: Harper & Row
• Sabuncuoğlu, Z. ve Tüz, M. (2001). Örgütsel psikoloji. Bursa: Ezgi Kitapevi.
• Schein, E. H. (2002). Örgütsel Kültür. (Çev.: Atilla Akbaba). Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4( 3), 1-32.
• Sünter, E., Yörük, T., Şekerci, R., & Karataş, S., (2020). Reflection of education administrators’ ethical values on organizational culture: case of plato and kant. World Journal Of Educatıon , 10( 5), 89-97.
• Sergiovanni, T. J. and J. E. Corbally (1984). Leadership and organizational culture. Urbana: University of Illinois Press.
• Şahin, M. (2021). Social media in the eye of parents. Education Quarterly Reviews, 4(3), 169-183.
• Şimşek, M. Ş., ve Adnan Çelik. (2013). İşletme yönetimi. İstanbul: Eğitim Akademi Yayınevi.
• Şişman, M. (2014). Örgütler ve kültürler. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Şişman, M. (2010). Türk eğitim sistemi ve okul yönetimi. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• Weber, J. (1996). Leading the instructional programme. (S.Smith ve P.Piele, School leadership), 253–278. Clearinghouse Educational Management.
• Yıldırım, A ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tutar, H. (2009). Örgütsel iletişim. Ankara: Seçkin Yayıncılık.