GÜNEY KORE’NİN İHRACATA DAYALI BÜYÜME MODELİ KAPSAMINDA 2023 TÜRKİYE İHRACAT STRATEJİSİ

Yıl 2015, Cilt: 4 Sayı: 8, 63 - 86, 01.06.2015

Güner Koç Aytekin

Öz

Tarihsel süreç içerisinde giderek artan ve çok boyutlu hale gelen küreselleşmenin gelişiminde büyük önem taşıyan ekonomi bilimi, uluslararası ilişkilere de yön veren bir kavram haline gelmiştir. Bu kapsamda, uluslararası ilişkilerle birlikte, ekonomik ve politik gücün de belirleyicisi olmuştur. Uluslararası İlişkilerde gücün belirleyicisi olan ekonomide, büyüme sürecine etki eden üretim, tüketim, istihdam, ithalat - ihracat gibi faktörlerin önemi giderek artmış ve ülkelerin gelişmişlik düzeylerini etkileyen başlıca unsurlar olmuşlardır. Bu bağlamda, küreselleşmenin de etkisiyle ülkelerin yeterlilikleri sorgulanmış ve uluslararası ticaretin önemiyle birlikte ihracat performanslarının da ekonomik büyümede çok etkin bir faktör olduğu ortaya çıkmıştır. Bu doğrultuda, zengin doğal kaynaklara sahip olmayan Güney Kore, ihracata dayalı büyüme modelini 1960’lı yıllardan itibaren başarıyla uygulamaya başlamış ve 2014 yılında yaklaşık 1.3 Trilyon Dolarlık GSYH ile Dünyanın en büyük 15. ekonomisi haline gelmiştir. Uluslararası ticaretin önemli oyuncularından biri olan Güney Kore, devlet - özel sektör işbirliği ve sürdürülebilir ekonomik ve siyasi politikalarla, uluslararası kalkınma modellerini uygulayan ülkeler arasında da önemli bir örnek oluşturmaktadır. Bu kapsamda, makalede Güney Kore tarafından uygulanan model üzerinde durularak söz konusu model kapsamında, 2023 Türkiye İhracat Stratejisi değerlendirilmektedir

Anahtar Kelimeler

İhracat, İhracata Dayalı Büyüme Modeli, İthal İkameci Büyüme Modeli, Kalkınma, Güney Kore, Türkiye, 2023 Türkiye İhracat Stratejisi.

TURKEY’S 2023 EXPORT STRATEGY WITHIN THE SCOPE OF SOUTH KOREA’S EXPORT-LED GROWTH MODEL

Öz

As being increasingly multidimensional in the historical process, the science of economics is of great importance in the development of globalization and it became a guiding concept in international relations. In this context, together with international relations, the science of economics became the determinant of both economic and political power. As economics being the decisive factor of power in international relations, the importance of factors affecting growth such as production, consumption, employment and import-export have been increased significantly and became the main factors affecting the country's level of development. In this context, with the impact of globalization, the adequacy of the countries were questioned and together with the importance of international trade, the performance in exports was proved to be a very effective factor of economic growth. In this respect, South Korea without having rich natural resources, has successfully started to implement its exportled growth model since the year 1960 and became the world's 15th largest economy with approximately 1.3 Trillion Dollars of GDP in 2014. Being substantially bound to international trade, together with the government private sector partnership and sustainable economic and political policies, South Korea also constitutes an important example among the countries that apply international development models. In this context, within the scope of the model in question and with emphasis on the model which is implemented by South Korea throughout this article, the export strategy of 2023 Turkey is evaluated

Anahtar Kelimeler

Export, The Export-led Growth Model, Import Substitution Model of Growth, Development, South Korea, Turkey, Turkey’s 2023 Export Strategy.

Kaynakça

• Ağayev, S. (2011). “İhracat ve Ekonomik Büyüme İlişkisi: 12 Geçiş Ekonomisi Örneğinde Panel Eş Tümleşme ve Panel Nedensellik Analizleri”, Ege Akademik Bakış Dergisi, Cilt: 11, Sayı: 2.
• Ağır, H. (2010). “Türkiye ile Güney Kore’de Bilim ve Teknoloji Politikalarının Karşılaştırması”, Bilgi Ekonomisi ve Yönetimi Dergisi, Cilt: V Sayı: II.
• Aktaş, C. (2009). “Türkiye’nin İhracat, İthalat ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik Analizi” Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Vol. 18 No. 2, ss. 35 - 47.
• Akyıldız, H. ve Eroğlu, Ö. (2004). “Türkiye Cumhuriyeti Dönemi Uygulanan İktisat Politikaları”, Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt.9, No.1, ss.43-62.
• Arslanhan, S. ve Kurtsal, Y. (2010). “Güney Kore İnovasyondaki Başarısını Nelere Borçlu? Türkiye İçin Çıkarımlar”, TEPAV Politika Notu, Ankara. Atay, E. (2012). “Krizden İnovasyona Güney Kore Örneği”, DPUJSS, Vol. II, No: 32, April 2012.
• Babadoğan Tarakcıoğlu, G. (2011). T.C. Başbakanlık, Dış Ticaret Müsteşarlığı, İhracatı Geliştirme Etüt Merkezi, Güney Kore Cumhuriyeti, Ülke Raporu, 2011, ss. 1-38.
• Balassa, B. (1978). “Exports and Economic Growth: Further Evidence”, Journal of Development Economics, Vol. 5, ss. 181-189.
• Bhagwatı, J. (1978). Anatomy and Consequences of Exchange Control Regimes: Liberalization Attempts and Consequences. Cambridge, MA: Ballinger.
• Bilgin, C. ve Şahbaz, A. (2009). “ Türkiye’de Büyüme ve İhracat Arasındaki Nedensellik İlişkileri”, T.C. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Vol. 8, No.1, ss. 177-198.
• Çalışır, M. ve Gülmez, A. (2010). “Teknoloji Politikaları Çerçevesinde Ekonomik Gelişim: Türkiye - Güney Kore Karşılaştırması”, Akademik İncelemeler Dergisi Cilt: 5 Sayı:1.
• Çelik, N. (2009). “Gelişmekte Olan Ülkelerin Sanayileşme Süreçlerinde Teknolojik Öğrenme Deneyimleri: Güney Kore Örneği ve Çin’in “Yetişme” Çabaları”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi. ISSN:1304-0278, Vol. 8, No. 28, ss. 91-109.
• Doğaner Gönel, F. (2013). “Güney Kore Türkiye Planlı Kalkınma Deneyimlerinin Karşılaştırılması”, Yıldız Teknik Üniversitesi, İdari ve İktisadi Bilimler Fakültesi Dergisi, İktisat Bölümü.
• Dornbusch, R. ve Park, Y.C. (1987). Brookings Papers on Economic Activity, 2. http://www.brookings.edu/~/media/projects/bpea/1987- 2/1987b_bpea_dornbusch_park_collins_corbo.pdf (Erişim tarihi: 15.04.2015).
• Göçer, İ. (2013). “Ekonomik Büyümenin Belirleyicisi Olarak İhracat: Gelişmekte Olan Asya Ülkeleri İçin Yatay Kesit Bağımlılığı Altında Çoklu Yapısal Kırılmalı Panel Eş Bütünleşme Analizi”, Bankacılar Dergisi, Sayı. 86.
• Kim, K. S. (1991). “The Korean Miracle (1962-1980) Revisited: Myths And Realities In Strategy and Development” Working Paper #166 - November, Kellogg Institute, The Helen Kellogg Institute For International Studies.
• Korkmaz, S. (2014). “Türkiye Ekonomisinde İhracat ve Ekonomik Büyüme Arasındaki Nedensellik İlişkisi”, Business and Economics Research Journal, Vol. 5, No. 4, ss. 119-128 ISSN: 1309-2448.
• Kozlu, C. (1995). Türkiye Mucizesi İçin… Vizyon Arayışları ve Asya Modelleri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, 3. Baskı, Ankara.
• Krueger, A. O. (1978). “Foreign Trade Regimes and Economic Development: Liberalization Attempts and Consequences”, National Bureau of Economic Research, Ballinger Publishing Company, Cambridge, MA, ISBN: 0-884-10483-4, Vol. X, s.310.
• Lee, H. (2012). “An Analysis of Korean-Turkish relations: Rising Trade Partnership and Deepening Integration”, Usak Yearbook, Vol. 5, ss. 227-242.
• Luther, H. U. (1984). Güney Kore Bir Model Olabilir Mi?, Çev. Erol Özbek, Belge Yayınları: 26, Birinci Baskı, Cağaloğlu, İstanbul.
• Movahed, M. (2014). “The East Asian Miracle: Where did Adam Smith go wrong?, Harvard International Review, October 26, http://hir.harvard.edu/the-east-asian-miracle-where-didadam-smith-go-wrong (Erişim Tarihi: 11.04.2015).
• OECD, (2005). OECD Economic Surveys: Korea 2005, OECD Publishing, Paris.
• Özcan, B. ve Özçelebi, O. (2013). “İhracata Dayalı Büyüme Hipotezi Türkiye İçin Geçerli mi?” Yönetim ve Ekonomi, Cilt: 20, Sayı: 1, ss.1-14, Celal Bayar Üniversitesi İ.İ.B.F. Manisa.
• Robbıns, L. (1968). The Theory of Economic Development in the History of Economic Thought, Macmillan and Co Ltd., MacMillan St Martin’s Press, London and Basingstoke.
• T.C. Ekonomi Bakanlığı, “2023 Türkiye İhracat Stratejisi ve Eylem Planı”, http://www.ekonomi.gov.tr (Erişim Tarihi: 18.03.2015).
• T.C. Kalkınma Bakanlığı, Onuncu Kalkınma Planı, (2013). 2014-2018, Ankara, http://www.kalkinma.gov.tr (Erişim Tarihi: 18.03.2015).
• Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB), (2007). “Ülke Örnekleri ile Kalkınma ve Sanayileşme Modelleri”, Sanayi Kongresi Oda Raporu.
• Türkiye Giyim Sanayicileri Derneği, (2014).” Güney Kore - Ekonomik Göstergeler ve Türkiye ile İlişkiler”, Ekonomi ve Strateji Danışmanlık Hizmetleri, Mart, http://www.tgsd.org.tr/assets/icerik/TGSD-GNEY-KORE-NOTU.pdf (Erişim Tarihi: 18.05.2015).
• Türkiye İstatistik Kurumu, http://www.tuik.gov.tr (Erişim Tarihi: 05.10.2015).