Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

BRICS COUNTRİES AS GLOBAL POWER POTENTİALS AND TURKEY

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 39 - 60, 20.07.2019

Öz

The 21st
century is undergoing rapid and significant changes in both political
developments and global economic order. The global crisis of 2008 has
differentiated its dimensions by impacting this change process. When the main
economic indicators are analyzed, a decline has been observed in the Western
countries in the last decade, and a movement towards higher places in the
developing countries. Brazil, Russia, India, China and South Africa, which were
later included in this group, attracted attention and became the subject of
many analyzes. These analyzes suggest that the future will be shaped by
emerging BRICS economies and that these countries will become the dominant
power in the world economy as a global power. In this study we examined the
basic economic characteristics as well as the general features of emerging
economies, which are regarded as the BRICS countries, economic principal of the
BRICS countries, Turkey and social indicators were compared on the basis and in
terms of trade volume between Turkey and these countries, the first two places
share in Russia and relations with China in Turkey , risks and opportunities

Kaynakça

  • Akgemci, E. (2011). BRICS Ülkeleri Neyi Temsil Ediyor? Ankara Üniversitesi Avrupa Toplulukları Araştırma ve Uygulama Merkezi, Yıl 3, Sayı 36.
  • Aksu, M. (2017). "Değişen Küresel Düzenin Yükselen Güçleri Türkiye ve BRICS: Karşılaştırmalı Bir Analiz", Strategic Public Management Journal, Volume 3, Issue 5, pp.124-139.
  • Armijo, L., E. (2007). The BRICS Countries (Brazil, Russia, India and China) as Analytical Category: Mirage or Insight? Asian Perspective, 31 (4), 7-42.
  • Athukorala, P., C. (2009). The Rise of China and East Asian Export Performance: Is The Crowding-Out Fear Warranted?, The World Economy, 32(2), 234-266.
  • Atlı, A., ve Ünay, S. (2014). Küreselleşme Süresinde Türkiye-Çin Ekonomik İlişkileri SETA Analiz, Haziran 2014, Sayı. 96.
  • Averbug, A., (2000). Brazilian Trade Liberalization and Integration in the 1990s, Banco Nacional de Decenvolvimento Economico e Social (BNDES).
  • Bal, H. (2011). "İktisadi Gelişme ve Doğal Kaynaklar: Geçiş Ekonomileri Çerçevesinde Bir İnceleme", Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 20, Sayı 1.
  • Balasubramanyam, V., N., (2003). India: Trade Policy Review, The World Economy.
  • Bhat, T., B. (2011). Structural Changes in India's Foreign Trade, Institute for Studies in Industrial Development.
  • Chu, K. (2014). Analysis of The Economic Development Prospects of BRICS Countries, Mondaq Connecting Knowledge and People. http://www.mondaq.com/southafricas
  • Coşkun, R. ve Geyik, M. (2011). "Türkiye'nin Rekabet Gücünün Değerlendirilmesinde Bir Yöntem Önerisi: Tows Matrisi" II. Ulusal Orta Anadolu Kongresi-Küresel Rekabette Yeni Verimlilik Stratejileri.
  • Defer, F., ve Riano, A., (2013). China's Trading Success: The Role of Pure Exporter Subsides, The Magazine for Economic Performance from Center for Economic Performance, CEP Discussion Paper, No.1082, London School of Economics.
  • Edwards, L., Cassim, R., ve Seventer, D., V. (2009). Trade Policy in South Africa, Oxford University Press.
  • Elbasan, P. (2011). "Yükselen Güçler: Brezilya ve Türkiye Jeopolitik ve Jeostratejik Değerlendirme", Dünya Jeopolitiğinde Türkiye, (ed. Hasret Çomak), Hiperlink Yayınları, İstanbul.
  • Erkan, B. (2012). BRIC Ülkeleri ve Türkiye'nin İhracat Uzmanlaşma ve Rekabet Düzeylerinin Karşılaştırmalı Analizi, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Bahar 2012, C.8, Yıl 8, S.1, ss.101-131.
  • Ersungur, M., Ş., Boz-Çelebi, F., Çınar, Ö. (2017). Türkiye ile BRICS Ülkeleri Arasındaki Dış Ticaret İlişkileri: Girdi-Çıktı Yöntemi İle Bir Analiz, Business and Economics Research Journal, Vol. 8, Number 3, pp. 395-412.
  • Gasiorek, M., Holmes, P., Robinson, S., Rollo, J. ve Shingal, A. (2007). Analysis of Trade and Production Structures and Implicaitons for Non-Tariff Barriers, Services and Regulatory Parts of an FTA, Center for the Analysis of Regional Integration at Sussex.
  • Goldman Sachs, (2001). "Building Better Global Economic BRICs", Written By Jim O'Neill, Global Economics Paper, No.66, 30th November 2001.
  • Goldman Sachs, (2003). "Dreaming With BRICs", The Path to 2050, Written by Wilson, D. and Purushothaman, R., Global Economics Paper No. 99.
  • Haibin, N. (2012). "BRICs in Global Governance a Progressive Force?", Dialogue On Globalization, Friedrich Ebert Stiftung, FES New York, April 2012.
  • Hanson, P. (2008). The Economic Development of Russia: Between State Control and Liberalization, ISPI-Working Paper.
  • Hult, T. (2009). "The BRIC Countries", Global EDGE Business Review Volume 3, Number 4.
  • IDC, (2014). Trade Report Export Opportunities for South Africa in Other BRICS Economies, Department of Reserach and Information.
  • Lemoine, F. ve Ünal, D. (2012). China's Strong Domestic Demand Has Reduced Its Trade Surplus, Vox Cepry's Policy Portal London, 19 July 2012.
  • Makeeva, A. ve Chaplygina, A. (2008). Russian Trade Policy, Eco- Accrod Center for Environment and Sustainable Development.
  • Moura, G. (2012). "BRICs ", Ambassador of Brazil to Slovania RoundTable EU and BRICS Academy of Active Citizenship and EntrePreneurship, 13 May 2012.
  • Narin ve Kutluay, (2013). Değişen Küresel Ekonomik Düzen:BRIC, 3G ve N11 Ülkeleri, Dosya, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, Ocak/Şubat 2013.
  • Oktay, F. (2017). Çin Yeni Büyük Güç ve Değişen Dünya Dengeleri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Sertifika No:29619.
  • Oliveira de Gomes Joao Pedro (2014). The Determinants of Foreign Direct Investment in BRIC Countries: A Focus on Brazil, Universidade Catolica Portuguesa.
  • Özdemir, V. (2018). Rusya'nın Kodları İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Piketty, T. (2015). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, II. Basım, Sertifika No: 29619.
  • Piper, L. (2015). The BRICS Phenomeon: From Regional Economic Leaders to Global Political Players, Bicas, Working Paper 3.
  • Purugganan, J., Afsar, J., ve Solon, P. (2014). BRICS A Global Trade Power in A Multi- Polar World, Shifting Power Critical Perspectives On Emerging Economies Tni Working Papers.
  • Radulescu, I.,G., Panait, M ve Voica, C. (2014). BRICS Countries Challange to The World Economy New Trends, Procedia Economics and Finance, 8, 605-613.
  • Sezgin-Şat, A., G. (2015). Rusya'daki Ekonomik Gelişmelerin Türkiye'deki Sektörlere Olası Etkileri, Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü, Bilgi Notu, Mart 2015.
  • Sharma, K. (2000). Export Growth in India: Has Fdi Played a Role ? Economic Growth Center Yale University, Center Dicsussion Paper, No. 816.
  • Sotero, P., ve Armijo, E., L., (2007). "Brazil To Be or Not To Be a BRIC?", Asian Perspective, Vol. 31, No 4, pp.43-70. Subramanian, A. (2011). "Eclipse: Living in the Shadow of China's Economic Dominance", Peterson Institute for International Economies, Washington DC.
  • Teweldemedhin, M., Y. (2009). Implications of Trade Liberalization and Economic Growth for South African Agri Cultural Industries, Department of Agri Cultural Economics Faculty of Agriculture and Natural Science University of the Free State BloemFontein, South Africa.
  • Togan, İ. (2013). "Türk-Çin İlişkilerinde Ticaretin Rolü", Türkiye’de Çin’i Düşünmek: Ekonomik, Siyasi ve Kültürel İlişkilere Yeni Yaklaşımlar, (Der. Esenbel, S., Togan, İ., ve Atlı, A.), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • UN (2014). World Situation and Prospects, New York, http://www.un.org/en/development/desa/policy/wesp/wesp_curret/2014Chap1_en.pdf.
  • WTO,( 2009). Trade Policy Review, WT/TPR/S/212. https://docsonline.wto.org/dol2fe/Pages/FE¬|_Search/ExportFile.pdf.
  • Yılmaz, B. (2015). "Muhteşem Hindistan: Abartılmış Bir Başarının Öyküsü mü ?" (Der. Şenses, F., Öniş, Z., Bakır, C.), Ülke Deneyimleri Işığında Küresel Kriz ve Yeni Ekonomik Düzen, 2. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları, ss.361-373.

BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 1, 39 - 60, 20.07.2019

Öz

21. Yüzyıl gerek siyasal gelişmeler
gerekse küresel ekonomik düzende hızlı ve önemli değişimlere sahne olmaktadır.
2008 küresel krizi bu değişim sürecine çarpan etkisi yaparak boyutlarını
farklılaştırmıştır. Başlıca ekonomik 
göstergeler incelendiğinde son on yılda Batılı ülkelerde bir gerileme,
gelişmekte olan ülkelerde ise daha üst sıralara doğru bir hareketlenme
gözlemlenmektedir.2000'li yılların başından itibaren hızlı ekonomik büyümeleri,
yabancı yatırımlar için bir cazibe merkezi oluşturmaları, küresel ekonomi
üzerindeki etkinlikleri hızla artan ekonomiler arasında Brezilya, Rusya,
Hindistan, Çin ve sonradan bu gruba dahil olan Güney Afrika'nın oluşturduğu
BRICS ülkeleri dikkat çekmiş ve bir çok analizlere konu olmuştur. Bu
analizlerde geleceğin yükselen BRICS ekonomileri tarafından şekillendirileceği
ve bu ülkelerin küresel güç olarak dünya ekonomisinde başat konuma geleceği
ileri sürülmüştür.



Bu çalışmamızda yükselen ekonomiler olarak kabul
edilen BRICS ülkelerinin genel özelliklerinin yanısıra temel ekonomik
özellikleri incelenmiş, Türkiye ile BRICS ülkelerinin başlıca ekonomik ve
sosyal göstergeleri temel alınarak mukayese edilmiş ve bu ülkelerden Türkiye ile
ticaret hacmi açısından ilk iki sırayı paylaşan 
Rusya ve Çin'in Türkiye ile ilişkileri
, riskler ve fırsatlar bağlamında değerlendirilmiştir. 

Kaynakça

  • Akgemci, E. (2011). BRICS Ülkeleri Neyi Temsil Ediyor? Ankara Üniversitesi Avrupa Toplulukları Araştırma ve Uygulama Merkezi, Yıl 3, Sayı 36.
  • Aksu, M. (2017). "Değişen Küresel Düzenin Yükselen Güçleri Türkiye ve BRICS: Karşılaştırmalı Bir Analiz", Strategic Public Management Journal, Volume 3, Issue 5, pp.124-139.
  • Armijo, L., E. (2007). The BRICS Countries (Brazil, Russia, India and China) as Analytical Category: Mirage or Insight? Asian Perspective, 31 (4), 7-42.
  • Athukorala, P., C. (2009). The Rise of China and East Asian Export Performance: Is The Crowding-Out Fear Warranted?, The World Economy, 32(2), 234-266.
  • Atlı, A., ve Ünay, S. (2014). Küreselleşme Süresinde Türkiye-Çin Ekonomik İlişkileri SETA Analiz, Haziran 2014, Sayı. 96.
  • Averbug, A., (2000). Brazilian Trade Liberalization and Integration in the 1990s, Banco Nacional de Decenvolvimento Economico e Social (BNDES).
  • Bal, H. (2011). "İktisadi Gelişme ve Doğal Kaynaklar: Geçiş Ekonomileri Çerçevesinde Bir İnceleme", Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt 20, Sayı 1.
  • Balasubramanyam, V., N., (2003). India: Trade Policy Review, The World Economy.
  • Bhat, T., B. (2011). Structural Changes in India's Foreign Trade, Institute for Studies in Industrial Development.
  • Chu, K. (2014). Analysis of The Economic Development Prospects of BRICS Countries, Mondaq Connecting Knowledge and People. http://www.mondaq.com/southafricas
  • Coşkun, R. ve Geyik, M. (2011). "Türkiye'nin Rekabet Gücünün Değerlendirilmesinde Bir Yöntem Önerisi: Tows Matrisi" II. Ulusal Orta Anadolu Kongresi-Küresel Rekabette Yeni Verimlilik Stratejileri.
  • Defer, F., ve Riano, A., (2013). China's Trading Success: The Role of Pure Exporter Subsides, The Magazine for Economic Performance from Center for Economic Performance, CEP Discussion Paper, No.1082, London School of Economics.
  • Edwards, L., Cassim, R., ve Seventer, D., V. (2009). Trade Policy in South Africa, Oxford University Press.
  • Elbasan, P. (2011). "Yükselen Güçler: Brezilya ve Türkiye Jeopolitik ve Jeostratejik Değerlendirme", Dünya Jeopolitiğinde Türkiye, (ed. Hasret Çomak), Hiperlink Yayınları, İstanbul.
  • Erkan, B. (2012). BRIC Ülkeleri ve Türkiye'nin İhracat Uzmanlaşma ve Rekabet Düzeylerinin Karşılaştırmalı Analizi, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Bahar 2012, C.8, Yıl 8, S.1, ss.101-131.
  • Ersungur, M., Ş., Boz-Çelebi, F., Çınar, Ö. (2017). Türkiye ile BRICS Ülkeleri Arasındaki Dış Ticaret İlişkileri: Girdi-Çıktı Yöntemi İle Bir Analiz, Business and Economics Research Journal, Vol. 8, Number 3, pp. 395-412.
  • Gasiorek, M., Holmes, P., Robinson, S., Rollo, J. ve Shingal, A. (2007). Analysis of Trade and Production Structures and Implicaitons for Non-Tariff Barriers, Services and Regulatory Parts of an FTA, Center for the Analysis of Regional Integration at Sussex.
  • Goldman Sachs, (2001). "Building Better Global Economic BRICs", Written By Jim O'Neill, Global Economics Paper, No.66, 30th November 2001.
  • Goldman Sachs, (2003). "Dreaming With BRICs", The Path to 2050, Written by Wilson, D. and Purushothaman, R., Global Economics Paper No. 99.
  • Haibin, N. (2012). "BRICs in Global Governance a Progressive Force?", Dialogue On Globalization, Friedrich Ebert Stiftung, FES New York, April 2012.
  • Hanson, P. (2008). The Economic Development of Russia: Between State Control and Liberalization, ISPI-Working Paper.
  • Hult, T. (2009). "The BRIC Countries", Global EDGE Business Review Volume 3, Number 4.
  • IDC, (2014). Trade Report Export Opportunities for South Africa in Other BRICS Economies, Department of Reserach and Information.
  • Lemoine, F. ve Ünal, D. (2012). China's Strong Domestic Demand Has Reduced Its Trade Surplus, Vox Cepry's Policy Portal London, 19 July 2012.
  • Makeeva, A. ve Chaplygina, A. (2008). Russian Trade Policy, Eco- Accrod Center for Environment and Sustainable Development.
  • Moura, G. (2012). "BRICs ", Ambassador of Brazil to Slovania RoundTable EU and BRICS Academy of Active Citizenship and EntrePreneurship, 13 May 2012.
  • Narin ve Kutluay, (2013). Değişen Küresel Ekonomik Düzen:BRIC, 3G ve N11 Ülkeleri, Dosya, Ankara Sanayi Odası Yayın Organı, Ocak/Şubat 2013.
  • Oktay, F. (2017). Çin Yeni Büyük Güç ve Değişen Dünya Dengeleri, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, Sertifika No:29619.
  • Oliveira de Gomes Joao Pedro (2014). The Determinants of Foreign Direct Investment in BRIC Countries: A Focus on Brazil, Universidade Catolica Portuguesa.
  • Özdemir, V. (2018). Rusya'nın Kodları İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
  • Piketty, T. (2015). Yirmi Birinci Yüzyılda Kapital, Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, II. Basım, Sertifika No: 29619.
  • Piper, L. (2015). The BRICS Phenomeon: From Regional Economic Leaders to Global Political Players, Bicas, Working Paper 3.
  • Purugganan, J., Afsar, J., ve Solon, P. (2014). BRICS A Global Trade Power in A Multi- Polar World, Shifting Power Critical Perspectives On Emerging Economies Tni Working Papers.
  • Radulescu, I.,G., Panait, M ve Voica, C. (2014). BRICS Countries Challange to The World Economy New Trends, Procedia Economics and Finance, 8, 605-613.
  • Sezgin-Şat, A., G. (2015). Rusya'daki Ekonomik Gelişmelerin Türkiye'deki Sektörlere Olası Etkileri, Türkiye İş Bankası İktisadi Araştırmalar Bölümü, Bilgi Notu, Mart 2015.
  • Sharma, K. (2000). Export Growth in India: Has Fdi Played a Role ? Economic Growth Center Yale University, Center Dicsussion Paper, No. 816.
  • Sotero, P., ve Armijo, E., L., (2007). "Brazil To Be or Not To Be a BRIC?", Asian Perspective, Vol. 31, No 4, pp.43-70. Subramanian, A. (2011). "Eclipse: Living in the Shadow of China's Economic Dominance", Peterson Institute for International Economies, Washington DC.
  • Teweldemedhin, M., Y. (2009). Implications of Trade Liberalization and Economic Growth for South African Agri Cultural Industries, Department of Agri Cultural Economics Faculty of Agriculture and Natural Science University of the Free State BloemFontein, South Africa.
  • Togan, İ. (2013). "Türk-Çin İlişkilerinde Ticaretin Rolü", Türkiye’de Çin’i Düşünmek: Ekonomik, Siyasi ve Kültürel İlişkilere Yeni Yaklaşımlar, (Der. Esenbel, S., Togan, İ., ve Atlı, A.), İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi.
  • UN (2014). World Situation and Prospects, New York, http://www.un.org/en/development/desa/policy/wesp/wesp_curret/2014Chap1_en.pdf.
  • WTO,( 2009). Trade Policy Review, WT/TPR/S/212. https://docsonline.wto.org/dol2fe/Pages/FE¬|_Search/ExportFile.pdf.
  • Yılmaz, B. (2015). "Muhteşem Hindistan: Abartılmış Bir Başarının Öyküsü mü ?" (Der. Şenses, F., Öniş, Z., Bakır, C.), Ülke Deneyimleri Işığında Küresel Kriz ve Yeni Ekonomik Düzen, 2. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları, ss.361-373.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Enes Aşcı

Yayımlanma Tarihi 20 Temmuz 2019
Gönderilme Tarihi 10 Temmuz 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aşcı, M. E. (2019). BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE. Uluslararası Hukuk Ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi, 1(1), 39-60.
AMA Aşcı ME. BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE. UHUSBAD. Temmuz 2019;1(1):39-60.
Chicago Aşcı, Mehmet Enes. “BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE”. Uluslararası Hukuk Ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi 1, sy. 1 (Temmuz 2019): 39-60.
EndNote Aşcı ME (01 Temmuz 2019) BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE. Uluslararası Hukuk ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi 1 1 39–60.
IEEE M. E. Aşcı, “BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE”, UHUSBAD, c. 1, sy. 1, ss. 39–60, 2019.
ISNAD Aşcı, Mehmet Enes. “BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE”. Uluslararası Hukuk ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi 1/1 (Temmuz 2019), 39-60.
JAMA Aşcı ME. BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE. UHUSBAD. 2019;1:39–60.
MLA Aşcı, Mehmet Enes. “BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE”. Uluslararası Hukuk Ve Sosyal Bilim Araştırmaları Dergisi, c. 1, sy. 1, 2019, ss. 39-60.
Vancouver Aşcı ME. BRICS ÜLKELERİNİN KÜRESEL GÜÇ OLMA POTANSİYELLERİ VE TÜRKİYE. UHUSBAD. 2019;1(1):39-60.

20472   1903718612 18578 1855718501  17353      18731    18926   20416  18968 17352