ÖZET
BM Mülteciler Yüksek Komiserliği raporuna göre, 2019 yılı itibariyle Türkiye dünyanın en büyük mülteci nüfusuna ev sahipliği yapan ülkesidir. Diğer yandan, Etiyopya uzun zamandır mülteci üreten ülkelerden biri olarak kabul edilmektedir. İronik olarak, 2014 yılı itibariyle, Uganda'nın yanında, Etiyopya da Afrika'daki en fazla mülteci barındıran ülke olarak bilinmektedir. Hem Etiyopya hem de Türk hukukunda mültecilerin temel hak ve özgürlükleri hususunda kabul edilen sistem “eşitlik ve genellik”tir. 1995 Etiyopya Anayasasının 25. maddesinde, herkesin dil, ırk, renk, vatandaşlık, cinsiyet, siyasî düşünce, felsefî inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşit olduğu hükme bağlanmıştır. Temel hak ve özgürlüklerin özel olarak düzenlendiği Türkiye Anayasanın ilgili maddelerinde de haklar esas olarak yabancı-vatandaş ayırımı yapılmaksızın güvence altına alınmıştır. Bu anayasalara ek olarak, mülteciler ve sığınmacıların hak ve özgürlüklerini korumayı amaçlayan farklı kanunlar ve uluslararası antlaşmalar da bulunmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı Türk hukukuyla karşılaştırmalı olarak, mülteci ve diğer uluslararası koruma başvuru sahibi kişilerin hakkı ve özgürlüklerinin korunması konusunda Etiyopya'nın tecrübesini ortaya koymaktır. Bunu gerçekleştirmek için “mülteci” kavramından yola çıkarak 27 şubat 2019 tarihinde kabul edilen 1110 sayılı Etiyopya Mülteci Koruma Kanunda içerilen temel ilkelerin değerlendirilerek bu kanunda yer alan hak ve özgürlükler incelenecektir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Hukuk |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2020 |
Gönderilme Tarihi | 21 Temmuz 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 2 Sayı: 2 |