IS SOCİAL CAPITAL EXPLATORY OF INNOVATION? AN EMPIRICAL INVESTIGATION WITH PANEL COINTEGRATION AND CAUSALITY TESTS

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 1, 15 - 37, 31.07.2024

Recep Koç

Öz

In the study, the hypothesis that social capital explains innovation will be examined in the Eastern Marmara Development Region and the provinces of this region, Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu and Yalova. In this regard, first of all, the sub-determinants of social capital and innovation were determined. The data obtained for these sub-determinants between 2007 and 2023 were normalized with the Human Development Index formula and indexed by year. After the data set was processed, tests were applied with the STATA 14 program by taking the necessary steps to assume cross-sectional dependency and non-homogeneity of the data for panel cointegration analysis.
As a result of the analysis, it was found significant that the series was cointegrated, assuming cross-section dependence and non-homogeneity of the data. After that, the AMG test was applied for the long-term coefficients of cointegration and it was found to be significant at the 5 percent significance level, where a one-unit increase in social capital across the region caused a decrease of 0.54 in innovation. Additionally, when tested at the provincial level, it was found significant at the 5 percent significance level that social capital negatively affected innovation at 0.67 level in Düzce and 1.51 level in Bolu. It has been determined that the reason for this opposite relationship is that the social discontent values, which are the variables of net migration, divorce and suicide, created by the recent price instability, increase the social capital, while the innovation index of the number of patents, trademarks, patent registrations and brand registrations decreases.

Anahtar Kelimeler

Social Capital, Innovation, Panel Cointegration Test, Dumitrescu and Hurlin Causality Test

SOSYAL SERMAYE İNOVASYONUN AÇIKLAYICISI MIDIR? PANEL EŞBÜTÜNLEŞME VE NEDENSELLİK TESTLERİ İLE AMPİRİK BİR ARAŞTIRMA

Öz

Çalışmada sosyal sermayenin inovasyonu açıkladığı hipotezin, Doğu Marmara Kalkınma Bölgesi ve bu bölgenin illeri Kocaeli, Sakarya, Düzce, Bolu ve Yalova birimlerinde incelemesi yapılacaktır. Bu doğrultuda öncelikle sosyal sermaye ve inovasyonun alt belirleyicileri belirlenmiştir. Bu alt belirleyicilerin 2007-2023 yılları arasında elde edilen verilerin, İnsani Gelişmişlik Endeksi formülü ile normalleştirilerek yıllar itibari ile endekslemesi yapılmıştır. Veri seti işlendikten sonra, panel eşbütünleşme analiz için yatay kesit bağımlılık ve verilerin homojen olmaması varsayımında gerekli adımlar atılarak STATA 14 programı ile testler uygulanmıştır.
Analiz sonucunda, yatay kesit bağımlılığı ve verilerin homojen olmaması varsayımında, serinin eşbütünleşik olduğu anlamlı bulunmuştur. Bundan sonra yapılan eşbütünleşme uzun dönem katsayıları için AMG testi uygulanmış ve bölge genelinde sosyal sermayedeki bir birimlik artışın inovasyonda 0,54 düzeyinde bir azalmaya sebebiyet verdiği yüzde 5 önem düzeyinde anlamlı bulunmuştur. Ayrıca il düzeyinde test edildiğinde, sosyal sermayenin inovasyonun Düzce’de 0,67 düzeyinde, Bolu’da 1,51 düzeyinde olumsuz etkilediği yüzde 5 önem düzeyinde anlamlı bulunmuştur. Bu zıt yönlü ilişkinin sebebi olarak, son dönemde yaşanan fiyat istikrarsızlığının yarattığı, net göç, boşanma ve intihar değişkenleri olan sosyal hoşnutsuzluk değerlerinin sosyal sermayeyi artırırken, patent, marka, patent tescil ve marka tescil sayılarının inovasyon endeksinin düşürmesi olduğu tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal Sermaye, İnovasyon, Panel Eşbütünleşme Testi, Dumitrescu ve Hurlin Nedensellik Testi

Kaynakça

• Adler, P. S. and Kwon, S.-W. (2002). Social capital: prospect for a new concept. The Academy of Management Review, 27, 17 - 40.
• Akar, T., Ay, A. ve Akar, G. (2016). Ulusal İnovasyon Politikalarında Sosyal Sermayenin Rolü. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi(35), 604-627.
• Akçomak, I. S., and ter Well, B. (2008). Social Capital, Innovation and Growth: Evidence from Europe. IZA Discussion Paper Series No: 3341.
• Akgün, A. E. ve Keskin, H. (2003, 1). Sosyal Bir Etkileşim Süreci Olarak Bilgi Yönetimi ve Bilgi Yönetimi Süreci. Gazi Üniversitesi İ.İ.B.F Dergisi, 75-188.
• Alguezaui, S. and Filieri, R. (2010). Investigating the role of social capital in innovation: sparse versus dense network. Journal of Knowledge Management, 14(6), s. 891-909.
• Arrow, K. J. (1999). Knowledge as a Factor of Production. O. P. Stiglitz içinde, Annual World Bank Conference on Development Economics (s. 15-20). Washington, D.C.: World Bank.
• Aydın, H. T. ve Kara, O. (2021). Reklam Harcamaları Bankaların Finansal Performansını Etkiler Mi? Muhasebe ve Bilim Dünyası Dergisi, 23(4), 665-692.
• Aytun, C. ve Akın, C. S. (2014). OECD Ülkelerinde Telekomünikasyon Altyapısı ve Ekonomik Büyüme: Yatay Kesit Bağımlı Heterojen Panel Nedensellik Analizi. İktisat İşletme ve Finans, 29(340), s. 69-94.
• Bhadari, H. and Yasunobu, K. (2009). What Is Social Capital? A Comprehensive Review of the Concept. Asian Journal of Social Science, 37(3), 480-510.
• Bourdieu, P. (1986). The forms of capital. J. Richardson içinde, Handbook of theory and Research for Sociology of Education (s. 241-258). New York: Grenwood Press.
• Breusch, T. and Pagan, A. (1980). The Lagrange Multiplier Test and Its Applications to Model Specification in Econometrics. The Review of Economic Studies, 47(1), 239-253.
• Bruch, R. (2004). Knowledge and Know-How in Emission Control for Mobile Applications. Catalysis Reviews, 46(3-4), 271-334.
• Ceci, F., Masciarelli, F. and Poledrini, S. (2020). How social capital affects innovation in a cultural network: Exploring the role of bonding and bridging social capital. European Journal of Innovation Management, 23(5), s. 895-918.
• Coleman, J. S. (1988). Social Capital in the Creation of Human Capital. American Journal of Sociology, 94(94), 95 - 120.
• Cooke, P., Boekholt, P. and Törtling, F. (1998). Regioanl Inno vation Systems: Design for the Future. European Comission.
• Dasgupta, P. (2003). Social Capital and Economic Performance: Analytics*. E. O. Ahn içinde, Critical Writings in Economic Institutions: Foundations of Social Capital. Cheltenham, UK: Edward Elgar.
• Dearman, D. T. and Shields, M. D. (2001). Cost Knowledge and Cost-Based Judgment Performance. Journal of Management Accounting Research, 13(1), 1-18.
• Dumitrescu, E.-I. and Hurlin, C. (2012). Testing for Granger non-causality in heterogeneous panles. Ekonomic Modelling, 29(4), 14501460.
• Eberhardt, M. and Bond, S. (2009). Cross-section dependence in nonstationary panel models: a novel estimator. Munich Personal RePEc Archive. https://mpra.ub.uni-muenchen.de/17870/2/MPRA_paper_17870.pdf adresinden alındı
• Ekşi, H. (2009). Sosyal Sermaye - Önemi , Üretimi ve Ölçümü Üzerine Alan Araştırması. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Doktora Tezi.
• Elçi, Ş., Karataylı, İ.ve Karaata, S. (2008). Bölgesel İnovasyon Merkezleri: Türkiye İçin Bir Model Önerisi. İstanbul: TÜSİAD.
• Ercan, M. (2023). Sosyal Sermaye ve İnovasyon: OECD Ülkeleri Üzerinde Ampirik Bir Analiz. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 32(1), s. 280-291.
• Eygü, H. (2020). Türkiye'de Beşeri Sermaye, İnovasyon ve Ekonomik Büyüme İlişkisinin Ekonometrik Analizi 1995-2018. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, s. 503-522.
• Foray, D. (2004). The Economicsof Knowledge. London: The MIT Press.
• Fukuyama, F. (1997). Social Capital; THE TANNER LECTURES ON HUMAN VALUES. Brasenose College, Oxford, 20(1), 375-484.
• Garud, R. (1997). Know-How, Know-Why, and Know-What. Advances in Strategic Management, 14, 81-101.
• Güriş, S. (2018). Panel Veri Modelleri. S. Güriş içinde, Uygulamlı Panel Veri Ekonometrisi (s. 3-38). İstanbul : DER yayınları.
• Hanifan, L. (1916). The Rural School Community Center. The ANNALS of the American Academy of Political and Social Science, 67(1), 130-138.
• IV. Türkiye İktisat Kongresi. (2004). Türkiye'de Bilgi Ekonomisine ve Bilgi Toplumuna Geçiş İçin Strateji ve Politikalar. DPT BİLGİ TOPLUMU DAİRESİ BAŞKANLIĞI. İzmir: Türkiye Bilişim Vakfı.
• Kaasa, A. (2009). Effects of different dimensions of social capital on innovative activity: Evidence from Europe at the regional level. Technovation, 29(3), s. 218-233.
• Callois, J.-M. and Aubert, F. (2007). Towards Indicators of sSocial Caapital for Regional Developent Issues: The Case of French Rural Areas. Regional Studies, 41(6), 1-13.
• Kawachı, I. and Berkman, L. (2000). SOcial Cohesion, Social Capital, and Health. L. F. Berkman and I. Kawachi içinde, Social Epidemiology (s. 174-190). New York: Oxford University Press, Inc.
• Kılıç, M. E. ve Koçyiğit, A. (2017). Sosyal Sermayenin İnovasyon Üzerindeki Etkisinin Türkiye Açısından İncelenmesi: Mekansal Ekonometrik Analiz. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(50), 95-120.
• Koç, R. ve Oğuztürk, B. S. (2019). Sosyal Sermaye ve İnovasyon Belirleyicileri; Düzce İli İçin Bir İnceleme. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 8(3), s. 2272-2296.
• KOSGEB. (2005). Ekonomik Kalkınmda Sosyal Sermayenin Rolü. Ankara: Ekonomik ve Stratejik Araştırmalar Merkez Müdürlüğü.
• Landry, R., Amara, N. and Lamari, M. (2022). Does social capital determine innovation? To what extent? Technological Forecasting and Social Change, 69(7), s. 681-701.
• Lopez, L. and Weber, S. (2017). Testing for Granger causality in Panel Data. The Stata Journal, 17(4), 972-984. https://journals.sagepub.com/doi/pdf/10.1177/1536867X1801700412 adresinden alındı
• Lyu, C., Peng, C., Yang, H., Li, H. and Gu, X. (2022). Social capital and innovation performance of digital firms: Serial mediation effect of cross-border knowledge search and absorptive capacity. Journal of Innovation & Knowledge, 7(2).
• Muller, E. and Doloreux, D. (2009). What we shold know about knowledge- intensive business services. Technology in Society, 31(1), 67-72.
• Murphy, L., Huggins, R. and Thompson, P. (2016). Social capital and innovation: A comparative analysis of regional policies. Environment and Planning C: Government and Policy, 34(6), s. 1025-1057.
• Narayan, D. and Cassidy, M. F. (2001). A Dimensional Approach to Measuring Social Capital: Development and Validation of a Social Capital Inventory. Current Sociology, 49(2), 59 - 102.
• OECD. (2001). The Well Being of Nations: The Role of Human and Social Capital. Centre for Educational Research and Innovation. http://www.oecd.org/site/worldforum/33703702.pdf . adresinden alındı
• Oğuztürk, .B.S. (2003). Yenilik Kavramı ve Teorik Temelleri. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(2).
• Oğuztürk, B. S. ve Koç, R. (2023). Bölgesel Kalkınmada Sosyal Sermaye ve İnovasyon: TR42 Doğu Marmara Kalkınma Bölgesi Üzerine Mekansal Bir İnceleme. Bursa: Ekin Yayınevi.
• Palomino, J. P. and Ausina, E. T. (2012). Social Capital, Investment and Economic Growth Evidence For Spanish Provinces. Documentos de Trabajo 14 . Fundacion BBVA. http://www.fbbva.es/TLFU/dat/DT_14_2012_web.pdf. adresinden alındı
• Pesaran, M. H. (2004). General Diagnostic Tests for Cross Section Dependence in Panels. IZA Discussion Paper No. 1240. 04.08.2022 tarihinde http://ftp.iza.org/dp1240.pdf adresinden alındı
• Pesaran, M. H. (2007). A Simple Panel Unit Root Test in the Presence of Cross-Section Dependence. Journal of Applied Econometrics, 22, 265-312. 08 07, 2022 tarihinde https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1002/jae.951 adresinden alındı
• Petrou, A. and Daskalopoulou, I. (2013). Social capital and innovation in the services sector. European Journal of Innovation Management, 16(1), s. 50-69.
• Polyakov, M., Bilozubenko, V., Korneyev, M. and Shevchenko, G. (2019). Selection of Parameters for Multifactor Model in the Knowledge Economy Marketing (Country LEvel). Innovative Marketing, 15(1), 89-99.
• Putnam, R. D., Leonardi, R. and Nanetti, R. (1993). Making Demoktacy Work: Civic Traditions in Modern Italy. UK: Princeton University Press.
• Rooks, G., Szirmai, A. and Sserwanga, A. (2009). Social Capital and Innovative Performance in Developing Countries The Case of Ugandan Entrepreneurs. 7th GLOBELICS conference on Inclusive Growth, Innovation an Technological Change. Dakar,Senegal, 6-8 Ekim 2009.
• Sakız, B. and Sakız, S. (2015). Knowledege Economy and Turkey In Terms of Innovation and Education. Trade and Growth (s. 95-104). Kazan, Russia: Internatıonal Conference On Eurasıan Economıes.
• Schlegel, R. J., Hicks, J. A and Arndt, L. (2011). Feeling Like You Know Who You Are: Perceived True Self-Knowledge and Meanin in Life. Personality and Social Psychology Bulletin, 37(6), 745-756.
• Sungur, O., Koç, R., & Dulupçu, M. A. (2014). Antalya’da tarım ve tarımla ilişkili firmaların inovasyon ve yerel aktörlerle işbirliği faaliyetlerinin analizi. Tarım Ekonomisi Dergisi, 20(1 ve 2), 1-15.
• Şan, M. K. ve Şimşek, R. (2011). Sosyal Sermaye Kavramının Tarihsel - Sosyolojik Arkaplanı. Akademik İncelemeler Dergisi, 6(1), 88-110.
• Tiryakioğlu, M. 2004. Yenilikçi rekabet stratejileri açısından türk imalat sanayii ve yenilikçilik, 3. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 25-26 Mayıs, Eskişehir.
• Verhees, F.J.H.M., Meulenberg, T.G. 2004. Market orientation, innovativeness, product innovation, and performance in small firms, Journal of Small Business Management, 42(2): 134-154.
• Westerlund, J. (2007b). Testing for Error Correction in Panel Data. Oxford Bulleting of Economics and Statistics, 69(6), s. 709-748.
• Westerlund, J., and Edgerton, D. L. (2007a). A Panel Bootstrap Cointegration Test. Economics Letters, 97(3), 185-190. doi:https://doi.org/10.1016/j.econlet.2007.03.003
• Woolcock, M. (1998). Social capital and economic development: Toward a theoretical synthesis and policy framework. Theory and Society, 27, 151 - 208.
• Yerdelen Tatoğlu, F. (2020b). Panel Veri Ekonometrisi (5 b.). İstanbul: Beta Basım Yayın.