Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Strabon ve Tarsus'ta Tarih

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 2, 33 - 43, 30.12.2024

Öz

Strabon, Geographika'da Kilikya bölgesi ve özellikle Tarsus hakkında da ayrıntılı bilgi verir. Tarsus’la ilgili sanatsal, kültürel ve edebiyatını anlamamızı sağlayan bilgiler vermektedir. Tarsus, Mersin iline bağlı ve tarih kokan bir ilçedir. Gözlükkule, Şahmaran Hamamı ve Kleopatra Kapısı ilçenin başlıca tarihi eserleridir. Tarsus Çayı üzerinde 3 ve 5 metrelik yüksekliklerden dökülen Tarsus Şelalesi Romalılar zamanından bu yana güzelliğini korumakta olup şelalenin bulunduğu alan o dönemlerde nekropol (mezarlık) olarak kullanılırdı. Şelale dışında Roma Hamamı, Justinianus Köprüsü, Bilali Habeşi Mescidi Eshabı Kehf Mağarası, Eski Cami, St.Paulus Kilisesi, Eski Hamam, Kırk Kaşık Çarşısı, Kleopatra Kapısı, Kubat Paşa Medresesi, Makamı Şerif Camii, Daniyal Peygamber Kabri, Mehmet Felah Türbesi, Ortodoks Rum Kilisesi, Roma Yolu, Saat Kulesi, St. Paulus Kuyusu ve Ulu Camii gibi yapıtlar ile birlikte Şahmeran Söylencesi de dillerden dile aktarılmaktadır. Çalışmanın amacı Strabon'un anlattıkları ile Tarsus'un tarih yolculuğunu tamamlamaktır.

Etik Beyan

Etik Beyan Onayı gerektiren bir çalışma değildir.

Destekleyen Kurum

Destekleyen Kurum bulunmamaktadır.

Teşekkür

Her aşamada kahrımı çeken editörüme ve desteğinden dolayı eşime teşekkür ederim.

Kaynakça

  • Aydın M. (2003). Antakya ve Tarsus eksenli ilk dönem hıristiyanlığına bir bakış, Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(15), 5-16.
  • Bilgili, Ali Sinan (2001). Osmanlı döneminde Tarsus Sancağı ve Tarsus Türkmenleri (Sosyo-ekonomik tarih), Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Cangül C. (2021). Bilal-i Habeşi Makamı ve Mescidi, kültür envanteri, 13 Nisan 2021, https://kulturenvanteri.com/yer/?p=5245. (erişim tarihi, 11.06.2024).
  • Çelebi, E. (2023). Seyahatname, Kabalcı Yayınevi.
  • Çıblak, Y. D. (2007). Tarsus kültürünün tanıtımında Şahmeran efsanelerinin önemi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 185-196.
  • Ener, K. (1986). Tarih boyunca Anadolu ovasına (Çukurova) bir bakış, Kayı Yayıncılık.
  • Erhat A. (1972), Mitoloji sözlüğü, Remzi Kitabevi.
  • Erinç S. & Bener M, (1961). Türkiye’de uzun süreli iki yağış rasadı: İstanbul ve Tarsus, İÜ Coğrafya Enstitüsü Dergisi, VI/12, 100-116.
  • Ersöz, İ. (1991). Ashab-ı Kehf, İslam Ansiklopedisi, C: III, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Jones H. L. (1917). The geograpnhy of Strabo, William Heinamann, G.P. Putnams SONS.
  • Ökten A. İ., (2021), Mitoloji ve tıp, Akademisyen Kitabevi.
  • Öz H. (1998). Bilinmeyen Tarsus. T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Öz H. (2012). Tarsus tarihi. Özgür Ofset Matbaa Basım ve Yayıncılık.
  • Pişmanlık U. & Köroğlu B. (2012). Gezginlerin gözüyle Tarsus. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Pişmanlık U. (2009). Antik Çağ’da Tarsuslu filozoflar. Mozaik Yayınları.
  • Pekman A. (2012). Antik Anadolu coğrafyası / Strabon-geographika. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Poş A. (2005). Osmanlı döneminde Tarsus (1516–1923), Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (ÇÜİFD), 5(1), 243.
  • Prokopius. (Çev: Orhan Duru, 2011). Bizans'ın gizli tarihi. Türkiye İş Bankası Yayınları. .
  • Sayar M. H. (2009). Kilikya yüzey araştırmaları. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü 23. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 1. cilt, 30 Mayıs-03 Haziran 2,,5 içinde (s.2-13). Antalya/Türkiye.
  • Strabon. (Çev: Adnan Pekman, 2018). Geographika. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Şenesen, R. (2004), Pagandan hıristiyanlık ve müslümanlığa bir inanç merkezi: Ashab-ı Kehf ve günümüzde Tarsus Ashab-ı Kehf’te Hıdrellez şenlikleri. Uluslararası Türk Dünyası İnanç Merkezleri Kongresi Bildirileri 23-27 Eylül 2002 içinde (s. 1023-1040). Mersin/Türkiye.
  • Tarsus Kaymakamlığı, http://www.tarsus.gov.tr/roma-hamami-altindan-gecme-kemer-alti (erişim tarihi, 30.05.2024).
  • Uğuz, S. & Öz H. (2012). Osmanlı arşivinde Tarsus. Özgür Ofset Matbaacılık Basın ve Yayıncılık.
  • Ünal, A & Girginer, K. S. (2007). Kilikya-Çukurova ilkçağlardan Osmanlılar dönemine kadar Kilikya’da tarihi coğrafya. Tarih ve Arkeoloji Yayınları.
  • Ürgenç, O. (2014), Çukurova’nın Kaleleri, Ulusoy Matbaası.
  • Zoroğlu, L. (1995). Tarsus; Tarihi ve Tarihsel Anıtları, Kemal Matbaası.

Strabo and History in Tarsus

Yıl 2024, Cilt: 9 Sayı: 2, 33 - 43, 30.12.2024

Öz

Strabo also gives detailed information about the Cilicia region and especially Tarsus in his Geographica. He provides information that helps us understand the artistic, cultural and literary aspects of Tarsus. Tarsus is a district of Mersin province that smells of history. Gözlükkule, Şahmaran Bath and Cleopatra's Gate are the main historical structures of the district. Tarsus Waterfall, which falls from heights of 3 and 5 meters over the Tarsus Stream, has preserved its beauty since the time of the Romans and the area where the waterfall is located was used as a necropolis (cemetery) during those times. In addition to the waterfall, there are Roman Bath, Justinianus Bridge, Bilali Habeşi Masjid Eshabı Kehf Cave, Old Mosque, St. Paulus Church, Old Bath, Kırk Kaşık Bazaar, Cleopatra's Gate, Kubat Pasha Madrasah, Makamı Şerif Mosque, Daniyal Prophet's Tomb, Mehmet Felah Tomb, Orthodox Greek Church, Roman Road, Clock Tower, St. Along with structures such as Paulus Well and Ulu Mosque, the Legend of Shahmaran is also passed down from mouth to mouth. The aim of the study is to complete the historical journey of Tarsus with Strabo's narratives.

Kaynakça

  • Aydın M. (2003). Antakya ve Tarsus eksenli ilk dönem hıristiyanlığına bir bakış, Necmettin Erbakan Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(15), 5-16.
  • Bilgili, Ali Sinan (2001). Osmanlı döneminde Tarsus Sancağı ve Tarsus Türkmenleri (Sosyo-ekonomik tarih), Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Cangül C. (2021). Bilal-i Habeşi Makamı ve Mescidi, kültür envanteri, 13 Nisan 2021, https://kulturenvanteri.com/yer/?p=5245. (erişim tarihi, 11.06.2024).
  • Çelebi, E. (2023). Seyahatname, Kabalcı Yayınevi.
  • Çıblak, Y. D. (2007). Tarsus kültürünün tanıtımında Şahmeran efsanelerinin önemi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), 185-196.
  • Ener, K. (1986). Tarih boyunca Anadolu ovasına (Çukurova) bir bakış, Kayı Yayıncılık.
  • Erhat A. (1972), Mitoloji sözlüğü, Remzi Kitabevi.
  • Erinç S. & Bener M, (1961). Türkiye’de uzun süreli iki yağış rasadı: İstanbul ve Tarsus, İÜ Coğrafya Enstitüsü Dergisi, VI/12, 100-116.
  • Ersöz, İ. (1991). Ashab-ı Kehf, İslam Ansiklopedisi, C: III, Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları.
  • Jones H. L. (1917). The geograpnhy of Strabo, William Heinamann, G.P. Putnams SONS.
  • Ökten A. İ., (2021), Mitoloji ve tıp, Akademisyen Kitabevi.
  • Öz H. (1998). Bilinmeyen Tarsus. T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Öz H. (2012). Tarsus tarihi. Özgür Ofset Matbaa Basım ve Yayıncılık.
  • Pişmanlık U. & Köroğlu B. (2012). Gezginlerin gözüyle Tarsus. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Pişmanlık U. (2009). Antik Çağ’da Tarsuslu filozoflar. Mozaik Yayınları.
  • Pekman A. (2012). Antik Anadolu coğrafyası / Strabon-geographika. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Poş A. (2005). Osmanlı döneminde Tarsus (1516–1923), Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, (ÇÜİFD), 5(1), 243.
  • Prokopius. (Çev: Orhan Duru, 2011). Bizans'ın gizli tarihi. Türkiye İş Bankası Yayınları. .
  • Sayar M. H. (2009). Kilikya yüzey araştırmaları. Kültür ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları ve Müzeler Genel Müdürlüğü 23. Araştırma Sonuçları Toplantısı, 1. cilt, 30 Mayıs-03 Haziran 2,,5 içinde (s.2-13). Antalya/Türkiye.
  • Strabon. (Çev: Adnan Pekman, 2018). Geographika. Arkeoloji ve Sanat Yayınları.
  • Şenesen, R. (2004), Pagandan hıristiyanlık ve müslümanlığa bir inanç merkezi: Ashab-ı Kehf ve günümüzde Tarsus Ashab-ı Kehf’te Hıdrellez şenlikleri. Uluslararası Türk Dünyası İnanç Merkezleri Kongresi Bildirileri 23-27 Eylül 2002 içinde (s. 1023-1040). Mersin/Türkiye.
  • Tarsus Kaymakamlığı, http://www.tarsus.gov.tr/roma-hamami-altindan-gecme-kemer-alti (erişim tarihi, 30.05.2024).
  • Uğuz, S. & Öz H. (2012). Osmanlı arşivinde Tarsus. Özgür Ofset Matbaacılık Basın ve Yayıncılık.
  • Ünal, A & Girginer, K. S. (2007). Kilikya-Çukurova ilkçağlardan Osmanlılar dönemine kadar Kilikya’da tarihi coğrafya. Tarih ve Arkeoloji Yayınları.
  • Ürgenç, O. (2014), Çukurova’nın Kaleleri, Ulusoy Matbaası.
  • Zoroğlu, L. (1995). Tarsus; Tarihi ve Tarihsel Anıtları, Kemal Matbaası.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm Politikası
Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Aysel Taş 0009-0003-9835-9424

Alparslan Kara

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 27 Haziran 2024
Kabul Tarihi 21 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Taş, A., & Kara, A. (2024). Strabon ve Tarsus’ta Tarih. Uluslararası Türkoloji Araştırmaları Ve İncelemeleri Dergisi, 9(2), 33-43.