Amaç: Kerkük'te yaşayan tip-2 diabetes mellitus hastalarının yaşam kalitesini ve bunu etkileyen faktörleri değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu kesitsel çalışma, Eylül 2021'den Mart 2022'ye kadar Irak'ın Kerkük kentindeki birinci basamak bakım merkezlerinde gerçekleştirildi. Çalışma örneklemini çalışmaya katılma kriterlerini yerine getiren 150 adet katılımcı oluşturmuştur. Katılımcılardan sosyodemografik ve klinik veriler ile Dünya Sağlık Örgütü Kısa Yaşam Kalitesi Ölçeği toplanmıştır. Çalışmanın istatistiksel analizinde tanımlayıcı analizler, Kolmogorov-Smirnov ve Ki-kare testi kullanıldı. Bulgular: Hastaların çoğunluğu 59 yaş üstündeydi (%38,7), en yüksek mesafe psikolojik ve sosyal göstergeleri ile 52,7±13,8, ortalama bağımlılık boyutu puanı 41,7±11,8, ortalama fiziksel gösterge boyutu 38,1±12,1, ortalama boyut çevresel gösterge 14,8±3,8, en düşük ortalama manevi boyut 8,7±6,2 idi. Yaş ve yaşam kalitesi arasında (p=0,001), medeni hal ile yaşam kalitesi arasında (p=0,001), gelir ile yaşam kalitesi arasında (p=0,039), eğitim düzeyi ile yaşam kalitesi arasında (p= 0,001) istatistiksel olarak anlamlı ilişkiler saptandı. Sonuç: Hastanın yaşam kalitesini artırmak amacıyla aile bilincinin artırılması ve hastanın bakım ve tedavisinde aile ile iş birliği içinde uygun aile desteğinin sağlanması yaşam kalitesinin artırılması sağlayabilir.
Objectives: This study aims to assess the quality of life of diabetics living in Kirkuk and the factors affecting it. Methods: This cross-sectional study was carried out in primary care centers in Kirkuk, Iraq, from September 2021 to March 2022. The participants consisted of 150 participants who fulfilled the criteria for participation in the study. Clinical, and sociodemographic data and WHO Brief Quality of Life Scale format were collected from participants. Descriptive analysis, Kolmogorov-Smirnov, and Chi-square tests were used in the study's statistical analysis. Results: The majority of patients were over 59 years, psychological and social indicators scores were found as 52.7±13.8, the mean independence dimension scores were 41.7±11.8, the physical indicator scores were 38.1±12.1, the environmental indicator scores were 14.8±3.8, and finally the spiritual dimension was found as 8.7±6.2. Age, marital status, and quality of life were statistically significant (p=0.001), between income levels and quality of life were significant as p=0.03, and educational levels and quality of life were statistically significant (p=0.001). In addition, there was a statistical correlation between occupation, residence, family type, and smoking with quality of life. Conclusion: To improve the patient's quality of life, it is important to increase family awareness and provide appropriate family support in collaboration with the family in the care and treatment of the patient.
The ethical approval required for the current study was obtained from the Health Department of Kirkuk province, Republic of Iraq (2021021, 10/17/2021).
None
None
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Halk Sağlığı (Diğer) |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Aralık 2023 |
Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2023 |
Kabul Tarihi | 28 Kasım 2023 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 3 Sayı: 3 |