This article examines the profound cultural transformations that occurred during the late Ottoman Empire and the early years of the Republic of Turkey, particularly focusing on how these transformations influenced cultural developments such as language and script reforms. The study employs key concepts and theoretical frameworks introduced by French sociologist Pierre Bourdieu to analyze these processes. Initially, it provides an evaluation of the sociocultural structure of the late Ottoman period, with an emphasis on language usage and the writing system as significant indicators of cultural capital. In this context, it explores how the diverse linguistic and scriptural practices shaped the social dynamics within Ottoman society. Subsequently, the study delves into the vision of Mustafa Kemal Atatürk, the founding leader of the Republic of Turkey, for constructing a modern nation-state. This analysis gives particular attention to the alphabet and language reforms initiated under Atatürk's leadership, elaborating on the ideological and practical motivations behind these reforms. Moreover, the socio-cultural changes that took place during the early years of the Republic are examined to identify their impact on the language and script reforms. Throughout the article, key concepts from Bourdieu, such as cultural capital, symbolic power, and social fields, are utilized to demonstrate that the cultural transformations of the era were not confined to language and script reforms. Instead, these reforms are portrayed as part of a broader modernization process that redefined the societal structure. Thus, this study emphasizes that, within the historical context extending from the Ottoman Empire to the Republic of Turkey, the language and script reforms served as critical instruments for addressing the ideological needs of the period while simultaneously guiding society through the modernization process.
Bu makale, Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemleri ile Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun ilk yıllarında yaşanan köklü kültürel değişimlerin, özellikle dil ve harf reformları gibi kültür alanında gerçekleşen dönüşümleri nasıl etkilediğini incelemektedir. Çalışmada, Fransız sosyolog Pierre Bourdieu’nün bilim dünyasına kazandırdığı bazı kavramlar ve kuramsal çerçeveler temel alınarak bu süreçler değerlendirilmiştir. Öncelikle Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemindeki toplumsal yapının, kültürel sermaye bağlamında önemli bir göstergesi olan dil kullanımı ve yazı sistemine dair genel bir değerlendirme yapılmıştır. Bu bağlamda, Osmanlı toplumu içerisinde farklı dil ve yazı biçimlerinin nasıl bir sosyal dinamik yarattığı ele alınmıştır. Devamında, Türkiye Cumhuriyeti’nin kurucu lideri Mustafa Kemal Atatürk’ün modern bir ulus-devlet inşa etme anlayışı kapsamlı bir şekilde incelenmiştir. Bu inceleme sırasında Atatürk’ün önderliğinde gerçekleştirilen alfabe ve dil devrimleri üzerinde durulmuş, bu reformların ardındaki ideolojik ve pratik gerekçeler detaylı bir biçimde ele alınmıştır. Ayrıca, Cumhuriyetin ilk yıllarında toplumda meydana gelen sosyo-kültürel değişimler analiz edilmiş ve bu değişimlerin dil ve harf reformları üzerindeki etkisi ortaya konulmaya çalışılmıştır. Makale boyunca, kültürel sermaye, sembolik güç ve toplumsal alan gibi Bourdieu’nün temel kavramları kullanılarak, dönemin kültürel dönüşümlerinin yalnızca dil ve yazı reformlarıyla sınırlı kalmadığı, aynı zamanda toplumsal yapının modernleşme süreciyle birlikte yeniden şekillendiği gösterilmeye çalışılmıştır. Böylece, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e uzanan bu tarihsel kesitte, dil ve harf reformlarının, hem dönemin ideolojik ihtiyaçlarına yanıt veren hem de toplumu modernleşme sürecine yönlendiren önemli bir araç olduğu vurgulanmaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sosyal Politika (Diğer) |
Bölüm | Derlemeler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 24 Kasım 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2 |