Amaç; bu araştırmanın temel amacı, çevrimiçi oyun oynayan üniversite öğrencilerinin çevrimiçi oyun bağımlılığı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir.
Yöntem; araştırmada genel tarama yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini Hacettepe Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi 2014-2015- eğitim öğretim yılı 1. Sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemi oluşturulurken evrenden tabakalı örnekleme yöntemi ile evreninden tabakalı örnekleme yöntemi ile 985 öğrenciden 395 kişi belirlenmiştir. Verilerin toplanmasında; Demir'in (1989) Türkçe geçerlik ve güvenirliğini yapmış olduğu “UCLA Yalnızlık Ölçeği” ve Kaya'nın (2013) “Çevrimiçi Oyun Bağımlılığı Ölçeği” uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20 programı kullanılmıştır.
Bulgular ve sonuç; öğrencilerin bölümleri, kendilerini çevrimiçi oyun bağımlısı olarak nitelendirme ve yalnız olarak nitelendirme değişkenleri yalnızlık düzeylerini etkilemektedir. Ayrıca öğrencilerin cinsiyetleri, çevrimiçi oyun oynama durumu, günde ortalama oyun oynama süresi, çevrimiçi oyun türü, çevrimiçi oyun bağımlısı olarak nitelendirme ve yalnız olarak nitelendirme değişkenleri çevrimiçi oyun bağımlılığı düzeylerini etkilemektedir. Genel anlamda çevrimiçi oyun bağımlılığı üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeylerini etkilememektedir.
Çevrimiçi oyun bağımlılık çevrimiçi oyun bağımlığı yalnızlık üniversite öğrencileri sosyal hizmet
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Sayılar |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2016 |
Gönderilme Tarihi | 12 Temmuz 2016 |
Kabul Tarihi | 22 Ekim 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 16 Sayı: 1 |
Bu eser Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.