Huzurevi çevresinde ikamet edenlerin huzurevlerine bakış açılarının değerlendirilmesi: İstanbul Sultangazi Huzurevi örneği

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 1, 54 - 80, 31.12.2019

Nur Açıkgöz Taner Artan Aylin Arıcı

Öz

Kentleşme, aile yapısındaki dönüşüm ve nüfusun giderek yaşlanması huzurevlerinin sayılarını arttırmaktadır. İnsanların huzurevlerine bakış açılarının ise sosyal, kültürel ve geleneksel değerlere göre farklılık gösterdiği bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, 2014 yılında İstanbul’da Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler İstanbul İl Müdürlüğü’ne bağlı olarak açılan Sultangazi Huzurevi çevresinde ikamet eden insanların huzurevlerine bakış açılarının değerlendirilmesi ve çevrelerine bir huzurevi açıldıktan sonra huzurevi algılarında bir değişimin olup olmadığının incelenmesidir. Çalışma nitel araştırma deseninde derinlemesine görüşme tekniği kullanılarak yürütülmüştür. Görüşmeler yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Örneklem grubu; yaşları 21 ile 90 arasında değişen 14’ü kadın, 6’sı erkek toplam 20 kişiden oluşmaktadır. Görüşmecilerin Sultangazi’de ikamet etme süreleri ise 7 ile 50 yıl arasında değişmektedir. Çalışma sonunda elde edilen veriler doğrultusunda; katılımcıların %60’ının huzurevinde kalmayı; kimsesizliğin, yalnızlığın bir göstergesi olarak gördüğü; görüşmecilerin %80’inin çevrelerine bir huzurevi açıldıktan sonra huzurevlerine bakış açılarında olumlu yönde bir değişimin yaşandığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

huzurevi, yaşlılık, sosyal hizmet

Evaluation of The Perspective of Residents in Nursing Homes: Istanbul Sultangazi Nursing Home Example

Öz

Urbanization, family structure transformation and the growing of the ageing population are increasing the numbers of nursing homes. It is known that people's view of nursing homes differs according to social, cultural and traditional values. The aim of this study is to evaluate the perspectives of the residents of Sultangazi Nursing Home, which was opened in Istanbul in 2014 under the Istanbul Provincial Directorate of Family, Labour and Social Services, and to examine whether there was a change in nursing home perceptions after a nursing home was opened in their environment. The study was conducted using an in-depth interview technique in a qualitative research pattern. Interviews were conducted using a semi-structured interview form. The sample group consisted of 20 people (14 females & 6 males) , ranging from 21 to 90 years old. The duration of the interviewees' residence in Sultangazi varies between 7 and 50 years. According to the data obtained from the study; more than half of the interviewees regard stayin in nursing homes as an indicator of loneliness. The majority of the interviewees stated that after the opening of the nursing home in their environment, there had been a positive change in their view of nursing homes.

Anahtar Kelimeler

Elderly, nursing home, social work

Kaynakça

• Artan, T. ve Irmak, H. S. (2017). Huzurevinde Yaşayan Yaşlı Bireylerin Yakınlarının Huzurevlerine Bakış Açılarının Değerlendirilmesi. Journal of Current Researches on Health Sector, 7(2), 117-132.
• Artan, T. ve Irmak, H. S. (2018). Huzurevindeki Yaşlıların Huzurevinde Yaşlanmaya İlişkin Bakış Açılarının Değerlendirilmesi: İstanbul Bahçelievler, Zeytinburnu ve Sultangazi Huzurevi Örneği. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29, 51-70.
• Artan, T., Arıcı, A., Çiçek, M. ve Özbek, M. (2017). Sanatla Terapi’nin Yaşlılar Üzerindeki Etkilerinin Değerlendirilmesi. Journal of Strategic Research in Social Science, 3(4), 131-146.
• Aydın, O. (2017). Huzurevi ve Ev Ortamında Yaşayan Geriatrik Bireylerin Kognitif Fonksiyon, Denge, Yaşam Kalitesi, Depresyon ve Günlük Yaşam Aktivitelerinin Değerlendirilmesi. Okan Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Bahar, G., Bahar, A. ve Savaş, H. A. (2009). Yaşlılık ve Yaşlılara Sunulan Sosyal Hizmetler. Fırat Sağlık Hizmetleri Dergisi, 4(12), 85-98.
• Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda Örnekleme Yöntemleri ve Örnek Hacmi Sorunsalı Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. Bitlis Eren Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 231-274.
• Biggs, S., Carstensen, L., Hogan, P. (2012). Social Capital, Lifelong Learning and Social Innovation. Global Population Ageing: Peril or Promise? World Economic Forum, 39-41.
• Buffel, T., Verte, D., De Donder, L. De Witte, N., Dury, S., Balci, A. (ed.), Aktan, C., (ed.), Toprak, M., (ed.), Yay, T. (ed.) (2009). The Social Environment as Potential Expressions of Human Agency: A Gerontological Perspective. The Social Sciences Research Society, 16, 423-438.
• Carlton-LaNey, I., (1997). İçinde M. Reisch ve E. Gambrill (Ed.) Social Workers as Advocates for Elders. Social Work in The 21st Century. California: Pine Forge Press: 285-294.
• Çakmakçıoğlu, G. (2013). Yaşlıların Bakım Kurumlarına Yerleştirilmesinde Toplumun Tutum ve Algılarının Araştırılması: Eskişehir Örneği. Yalova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Yalova.
• Daniels, N. (2012). Ageing and Intergenerational Equity. Global Population Ageing: Peril or Promise? World Economic Forum.Engelli ve Yaşlı Hizmetleri Genel Müdürlüğü, Huzurevleri Envanteri, 2016. 25 Ekim 2018 tarihinde https://eyh.aile.gov.tr/huzurevleri-envanteri adresinden alınmıştır.
• Georgakopoulou, A., Charalambidou, A. (2011). İçinde G. Andersen ve K. Aijmer (Ed.) Doing Age and Ageing: Language, Discourse and Social İnteraction. Germany: Pragmatics of Society, De Gruyter Mouton; 31-51.
• Irmak, H. S. (2017). Huzurevinde Kalan Yaşlı Bireylerin ve Ailelerinin Huzurevlerine Bakış Açılarının Değerlendirilmesi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Kalaycı, I. ve Özkul, M. (2018). Modernleşme Sürecinin Toplumsal Mağdurları Olarak Yaşlılar: Türkiye’de Yaşlı İstismarı ve İhmali. SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 43, 92-119.
• Kaya, F. (2017). Türkiye’de Yaşlı Nüfus ve Huzurevleri. Akademik Bakış Dergisi, 61, 423-440.
• Kılıç, Ü., Şelimen, D. (2017). Yaşlıları Huzurevi Yaşamını Seçmeye Zorlayan Nedenlerin Belirlenmesi. G.O.P. Taksim E. A. H. Jaren, 3(2), 73-82.
• Mellor, P., Chew, D., Greenhill, J. (2007). Nurses’ Attitudes Toward Elderly People Knowledge of Gerontic Care in a Mult-Purpose Health Service (MPHS). Australian Journal of Advanced Nursing, 24(3), 37-41.
• Milner, C., Norman, K. V., Milner, J. (2012). The Medias Portrayal of Ageing. Global Population Ageing: Peril or Promise? World Economic Forum, 25-28.
• Olshansky, S. J., Beard, J., Börsch-Supan, A. (2012). The Longevity Dividend: Health as an Investment. Global Population Ageing: Peril or Promise World Economic Forum, 57-60.
• Peace, S., Dittman-Kohli, F., Westerhof, G. J., Bond, J. (2007). The Ageing World. London: Ageing in Society Europen Perspectives on Gerontology. California: Sage Publications.
• Soosova, M. (2016). Determinants of Quality of Life in The Elderly. Central Europen Journal of Nursing and Midwifery, 7(3), 484-493.Şahin, H., Erkal, S. Ve Demirel, B. (2017). Yazılı Basında Aile İçi Şiddet Mağduru Yaşlılar. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 10(54), 635-640.
• TÜİK, İstatistiklerle Yaşlılar, 2017. 25 Ekim 2018 tarihinde http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27595 adresinden alınmıştır.
• UN. (2017), United Nations, World Population Ageing 2017 Report, 12 Mayıs 2019 tarihinde https://www.un.org/en/development/desa/population/publications/pdf/ageing/WPA2017_Highlights.pdf adresinden alınmıştır.
• Ünalan, D., Soyuer, F. ve Elmalı, F. (2012). Geriatri Merkezinde Çalışanların Yaşlı Tutumunun Değerlendirilmesi. Kafkas Tıp Bilimleri Dergisi, 2(3), 115-120.
• Yeşil, Y. Ve Cengiz, M. Ç. (2018). Türkiye’de Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’nın Yaşlılara Yönelik Yaptığı Faaliyetleri İncelenmesi. Journal of Strategic Research in Social Science, 4(3), 21-34.
• Yıldız, M. (2018). Lise Öğrencilerinde Yaşlı ve Huzurevi Algısı: İstanbul Örneği, İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.