SOSYAL BİLGİLER ÖĞRETMENLERİNİN ALTERNATİF ÖLÇME-DEĞERLENDİRME YÖNTEMLERİNE YÖNELİK TUTUMLARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2018, Cilt: 4 Sayı: 1, 18 - 33, 31.01.2018

Merve Şahin Emin Atasoy

https://doi.org/10.29065/usakead.346287

Cited By: 5

Öz

Programların temel öğelerinden biri olan ölçme ve değerlendirme,
öğretmenlerin üzerinde bilgi, tutum ve beceri geliştirmesi gereken bir alandır.
Çalışmada sosyal bilgiler öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme
yöntemlerine yönelik tutumlarının incelenmesi amaçlanmaktadır. Sosyal bilgiler
öğretmenlerinin alternatif ölçme ve değerlendirme yöntemlerine yönelik
tutumlarının cinsiyet, eğitim düzeyi, kıdem ve sınıf mevcudu değişkenlerine
göre incelenmesi gerçekleştirilmiştir. Araştırma nicel araştırma yönteminde
olup, tarama modelindedir. Araştırmanın evrenini 2016-2017 öğretim yılında
Çanakkale il merkezindeki Sosyal Bilgiler öğretmenleri oluşturmaktadır.  Araştırmanın örneklemini ise 2016-2017
öğretim yılında yansız atama yoluyla seçilen ve Çanakkale il merkezindeki
okullarında görev yapan 140 Sosyal Bilgiler öğretmeni oluşturmaktadır. Veri
toplama aracı olarak Öztürk (2014) tarafından geliştirilen, geçerlik ve
güvenirliği sağlanan “Öğretmen Alternatif 
Ölçme – Değerlendirme Yöntemlerine Yönelik Tutum Ölçeği”
kullanılmıştır.  Sonuç olarak sosyal
bilgiler öğretmenleri alternatif ölçme ve değerlendirme uygulamalarına ilişkin
tutumları olumlu düzeydedir. Öğretmenlerin bu duyuşsal hazırbulunuşluk
düzeyleri dikkate alınarak, eğitimsel süreçte bir fırsat olarak yorumlanan
alternatif ölçme ve değerlendirmeye yönelik işlevsel girişimler ve destekler
sağlayacak eğitsel politikalar geliştirilmelidir. 

Anahtar Kelimeler

Alternatif ölçme ve değerlendirme, sosyal bilgiler öğretmeni, tutum

Kaynakça

• Aslan, K.(2003). Öğretmenlik mesleğine giriş. İzmir: Ege Üniversitesi Fakültesi Yayınları.
• Babbie, E. (2011). The basics of social research, Fifth Edition. Wadsworth CENGAGE Learning.
• Broadfoot, P. & Black, P.(2004). Redefining assessment? The first Ten Years of Assessment in Education. Assessment in Education: Principles, Policy and Practice, 11 (1), 7–26.
• Çelikkaya, T., Karakuş, U. ve Öztürk Demirtaş, Ç. (2010). Sosyal bilgiler öğretmenlerinin ölçmedeğerlendirme araçlarını kullanma düzeyleri ve karşılaştıkları sorunlar. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 57–76
• Darling-Hammond, L. (1994). Performance assessment and educational equity. Harvard Educational Review. 64 (1), 5–29.
• Demirel, Ö. (2006). Öğretimde planlama ve değerlendirme: Öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Filer, A. (1995) Teacher assessment: Social process and social product, Assessment in Education, 2(1), 23–38.
• Fox, J. (2008). Alternative Assessment. In Encyclopaedia of Language and Education, (2nd Ed.).7, Language Testing and Assessment, , 97–109, NY: Springer Science Business Media, LLC.
• Gelbal, S. ve Kelecioğlu, H., (2007). “Öğretmenlerin Ölçme ve Değerlendirme Yöntemleri Hakkındaki Yeterlik Algıları ve Karşılaştıkları Sorunlar”. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 33:135-145.
• Kabapınar, Y., Karabağ, G., Tekindal, S., Yanpar, T., Yaşar, Ş. ve Yel, S., (2007). Hayat Bilgisi ve Sosyal Bilgiler Öğretimi. Pegem Yayıncılık. Ankara
• Karasar, N. (2003). Bilimsel araştırma yöntemi (12. Baskı). Ankara: Nobel Dağıtım.
• Kıncal, R( 2005). Öğretmenlik mesleğine giriş. Ankara: Nobel Yayınları.
• Maeroff, G.I. (1991). Assessing alternative assessment.Phi Delta Kappan, 73(4), 272–281.
• Ogan – Bekiroğlu & Akkoç (2009). Preservice teachers’ ınstructional beliefs and examination of consistency between beliefs and practice. International Journal of Science and Mathematic Education, 7, 1173-1199.
• Öztürk, Y. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının alternatif ölçme-değerlendirme araçlarını kullanma konusunda yeterliliklerine ilişkin görüşleri. XII. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu, Adnan Menderes Üniversitesi, Kuşadası.
• Richardson, V. (1995). Contructivist teacher education: Building a world of new understandings. Bristol: Farmer Press.
• Shepard, L. A. (2000). The role of assessment in a learning culture. Educational Researcher, 29(7), 4-14.
• Shepard, L.A. (2005). Linking formative assessment to scaffolding. Educational Leadership 63 (3), 66–70.
• Shohamy, E. (2001). The power of tests: A Critical perspective on the use of language tests. Harlow, Essex: Longman.
• Smith, K. (2000). Negotiated assessment. ın classroom decision making: Negotiating and process syllabuses in practice, ed. M. Breen and A. Littlejohn, 55–62. Cambridge: Cambridge University Press.
• Stiggins, R. J. (1995). Assessment literacy for the 21st century. Phi Delta Kappan, 77(3), 238-245.
• Şahin, Ç. ve Abalı Öztürk, Y. (2014). Sınıf öğretmeni adaylarının alternatif ölçme-değerlendirme yöntemlerine ilişkin görüşleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. 22(1).
• Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2013). Using Multivarite Statistic. (sixth ed.). Boston: Pearson.
• Wiggins, G. (1993). Assessing student performance: exploring the purpose and limits of teaching. San Francisco, CA: Jossey-Bass Publishers.
• Wolf, D., Bixby, J., Glenn, J. & Gardner, H. (1991). To use their minds well: Investigating new forms of student assessment. Review of Research in Education ,17(1), 31–74