Zihin Yetersizliği Olan Öğrencilere İş Becerilerinin Öğretiminde Doğrudan Öğretim Yönteminin Etkililiği

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 1 - 21, 31.05.2019

Evgin Çay

Öz

Bu araştırmanın
amacı, hafif düzeyde zihin yetersizliği olan öğrencilere iş becerilerinin
öğretiminde doğrudan öğretim yönteminin etkililiğini araştırmaktır. Bununla birlikte doğrudan öğretimin ortam ve kişiler arası
genelleme etkisi, uygulama bittikten 1,3 ve 4 hafta sonraki kalıcılık etkisi ve
öğretmenlerin hedeflenen becerinin öğretimine ilişkin görüşleri de
incelenmiştir. Araştırmada tek denekli araştırma yöntemlerinden denekler arası
yoklama evreli çoklu yoklama modeli uygulanmıştır. Araştırmaya, ikisi erkek,
biri kız olmak üzere toplam üç öğrenci katılmıştır. Doğrudan öğretim yönteminin
iş becerilerinden olan yama yapma becerisinin öğretimindeki etkililiğini değerlendirmek
üzere yoklama, izleme ve genelleme oturumları düzenlenmiş, değerlendirme için
ise tek fırsat yöntemi kullanılmıştır. Bütün oturumlar bire bir öğretim
düzenlemesi biçiminde yapılmıştır. Araştırmanın sonuçları, yama yapma
becerisinin öğretiminde doğrudan öğretimin etkili olduğunu, öğretim sona
erdikten 1,3 ve 4 hafta sonunda öğrenilen becerinin kalıcı olduğunu ve
deneklerin yama yapma becerisini farklı ortamlara ve araçlara
genelleyebildiklerini ve öğretmenlerin öğretilen beceriye ilişkin görüşlerinin
olumlu olduğunu gösterir niteliktedir.

Anahtar Kelimeler

iş, beceri

Kaynakça

• Aslan, T. (2009). Zihinsel yetersizliği olan bireylere elektrikli çim biçme makinesiyle çim biçme becerisi öğretiminde eşzamanlı ipucuyla öğretimin etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Akmanoğlu, N. (2002) Otistik bireylere adı söylenen rakamı seçme becerisinin öğretiminde eşzamanlı ipucunun etkililiği. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Estitüsü, Temmuz
• Ataman, A. (2003). Özel gereksinimli çocuklar ve özel eğitime giriş, Ankara: Gündüz Yayıncılık.Baran, N. (2003), İşverenlerin zihin engelli bireylerin istihdamlarına ilişkin görüş ve önerileri. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Bozkurt, F. (2001). Zihinsel yetersizliği olan çocuklara aperatif yiyecek-içecek hazırlama ve servis yapma becerilerinin öğretiminde sabit bekleme süreli öğretimin etkililiği. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Binder, C., ve Watkins, C. L. (1989). Promoting effective instructional methods: Solutions to America’s educational crisis. Future Choices, 1(3), 33-39.
• Chandler, W. Schuster, J.W., ve Stevens, K.B.(1993). Teaching employment skills to adolescents with mild and moderate diabilities using a constant time delay procedure. Educatin and Training in Mental Retardation, 28(2)155-168.
• Cavkaytar, A. (1990). Ankara Eğitilebilir Çocuklar İş Okulu öğrencilerinin iş eğitimine yönelik tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
• Carnine, Douglas W., Jerry Silbert, Edward J. Kame’enui, Sara G. Tarver, ve Kathleen Jungjohan. (2006). Teaching struggling and at-risk readers: a direct ınstruction approach. Upper Saddle River NJ: Pearson, 17-19, 24-26
• Çay, E., ve Eldeniz-Çetin, M. (2017). Zihinsel yetersizliği olan bireylere serbest zaman becerilerinin küçük grupla öğretiminde video ipucunun etkililiği. Yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.