The Theoretical and Applications Explanation of Manager’s Humor Styles at Practice Status

Yıl 2014, Cilt: 2014 Sayı: XVII, - , 01.12.2013

Hakan Kara

https://doi.org/10.14225/Joh365

Öz

This study has suggested on the explanation of the classifcation of the styles of human that is approved by managers. All data, which are necessary to achieve the objective, have been obtained from 123 managers who have been living and working in different fields and levels in Kütahya. The statistical analysis has been based on the data through the objective of the study in order to make the classification and styles of humor. The Humor Styles Questionnaire that includes 32 matters has been applied on experimental subjects. According to the replies that are received, styles of humor of the managers have been evaluated as compatible and noncompatible in both classifications. While compatible classification humor includes self defeating humor and affliation humor; and noncompatible classification humor includes self defeating humor and aggressive humor. The replies have been configured into data set and each of humors has been explained theoretically. While self enhancing humor and affiliative humor in compatible classification have appeared as styles of humor that experimental subjects have approved mostly in the study, self defeating humor and aggressive humor in noncompatible classification have appeared as a styles of humor that experimental subjects haven’t approved in the study.

Anahtar Kelimeler

humor, self enhancing humor, affiliative humor, self defeating humor, aggressive humor

YÖNETİCİLERİN MİZAH TARZLARININ UYGULAMADAKİ DURUMUNUN KURAMSAL VE UYGULAMALI OLARAK AÇIKLANMASI

Öz

Bu çalışma yöneticilerin benimsedikleri mizah tarzlarının sınıflandırılarak açıklanması üzerine tasarlanmıştır. Amaca ulaşmak için gereksinim duyulan veriler Kütahya’da yöneticilik yapan farklı sektörlerde ve basamaklarda bulunan 123 yönetici üzerinden elde edilmiştir. Elde olunan verilere çalışmanın amacı doğrultusunda mizah tarz ve sınıflamasını yapmak için frekans ve yüzdeliklere dayalı istatistiksel analiz yapılmıştır. Deneklere 32 maddeden oluşan Mizah Tarzları Ölçeği uygulanmıştır. Verilen yanıtlar doğrultusunda yöneticilerin mizah tarzları uyumlu ve uyumsuz olmak üzere ikili bir sınıflama içerisinde değerlendirilmiştir. Uyumlu sınıflama içerisine kendini geliştirici ve katılımcı mizah tarzları yer alırken; uyumsuz sınıflama içerisine ise kendini yıkıcı ve saldırgan mizah tarzları yer almıştır. Yanıtlar veri seti haline dönüştürülmüş ve her bir mizahın kuramsal olarak açıklaması yapılmıştır. Uyumlu mizah sınıflaması içerisinde bulunan kendini geliştirici mizah ve katılımcı mizah araştırma kapsamı içerisinde bulunan deneklerin en çok benimsedikleri mizah tarzı olarak ortaya çıkarken; uyumsuz mizah sınıflaması içerisinde bulunan kendini yıkıcı mizah ve saldırgan mizah araştırma kapsamı içerisinde bulunan deneklerin benimsemedikleri mizah tarzları olmuştur.

Anahtar Kelimeler

mizah, kendini geliştirici mizah, katılımcı mizah, kendini yıkıcı mizah, saldırgan mizah

Kaynakça

• Altınkurt, Y., Yılmaz, K. (2011) “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Mizah Tarzları”, Pegem Eğitim ve Öğretim Dergisi, 1 (2):1-8. Aslan, H. (2006) Ortaöğretim Kurumlarında Görev Yapan Öğretmenlerin Öğrenilmiş Güçlülük Düzeyleri ve Cinsiyetlerine Göre Mizah Tarzlarının İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Aslan, H. S., Alparslan, Z. N., Evlice, Y. E., Aslan, O., Cenkseven, F (1999) “Çok Boyutlu Mizah Duygusu Ölçeği: Faktör Yapısı, Güvenirlik Ve Geçerlik Çalışması”, Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji Dergisi, 7(1):33-39. Aslan, H. S., Evlice, Y. E., Alparslan, Z. N., Aslan, O., Cenkseven, F (1996), “Mizah Duygusunun Depresyon ve Kişilikle İlişkisi”, Depresyon Dergisi, 1(3):99-102. Atılgan, E. (2009) “The Relationship Between Humour Styles and Shyness: An Investigation of Turkish University Students”, Cypriot Journal of Educational Sciences, 4:87-96. Aydın, G. (1993) “İç-Dış Kontrol Odağı İnancı İle Durumluk Mizah Tepkisi Arasındaki İlişki” II. Ulusal Psikolojik Danışma ve Rehberlik Kongresi Bilimsel Çalışmaları, 87-98. Bacanlı, H. İlhan, T., Cihan G. H. (2012) “İlişkisel Mizah Envanterinin Türkçe’ye Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(37):11-23. Bizi, S., Keinan G., Beith-Hallahmi, B. (1988) “Humor and Coping With Stress: A Test Under Real Conditions” Personality and Individual Differences, 9(6):951-956. Craik, K. H., Lampert M.D., Nelson, A. J. (1996) “Sense of Humor and Styles of Everyday Humorous Conduct”, Humor: International Journal Of Humor Research, 9(3/4):273-302. Durmuş, Y., Tezer, E. (2001) “Mizah Duygusu ve Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişki”, Türk Psikoloji Dergisi, 16(47):25-32. Erözkan A. (2009) “Üniversite Öğrencilerinin Kişiler Arası İlişki Tarzları ve Mizah Tarzları”, Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 26:56-66.
• Fırlar, F. B., Çelik, M. (2010) “Gazete Reklamlarında Mizah: Türk Mizah Reklamlarına İlişkin Tarihsel Bir Analiz”, Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(12):164-177. Goldin, E. & Bordan, T. (1999), “The Use Of Humor in Counseling: The Laughing Cure”, Journal of Counseling and Development, 77(4):405-410. Güngör, H. C., İlhan, T. (2008) “Evlilik Uyumu ve Mizah Tarzları Arasındaki İlişkiler”, Aile ve Toplum, (13):97-106. Güvenç, A. Ö. (2011) “Dede Korkut Kitabı’nda Mizah”, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 46:157-180. Kahraman, F. (2008) Ergenlerde Arkadaşlık İlişkisi İle Mizah Duygusu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kantos, Z. E. (2011) “Örgüt Metaforlarında Liderlik: Kavramsal Bir Çözümleme”, Eğitim Bilimleri ve Araştırma Dergisi, 1(1):35-158. Koçer, H., Eskidemir, S., Özbek, T. (2012) “6 Yaş Çocuklarının Mizahi Tepkilerinin Paul E. Mcghee’nin Mizah Gelişim Evrelerine Göre İncelenmesi”, Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1(4):82-93. Martin R. A., Kuiper, N. A., Olinger, J. L., Dance, K. A. (1993) “Humor, Coping With Stress, Self-Concept, and Psychological Well-Being”, Humor: International Journal Of Humor Research, 6(1):89-104. Martin, R. A. (1996) “The Situational Humor Response Questionnaire (SHRQ) and The Coping Humor Scale (CHS): A Decade of Research Findings”, Humor: International Journal Of Humor Research, 9(3/4):251-272. Oruç, Ş. (2010) “Sosyal Bilgiler Öğretiminde Mizah Kullanımının Öğrencilerin Akademik Başarılarına ve Tutumlarına Etkisi”, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3:56-73. Overholser, J. C. (1992) “Sense of Humor When Coping With Life Stres”, Personality and Individual Differences, 13:799-804. Öner, A. (2012) Yetişkin Bireylerin Anksiyete Bozukluğuna Sahip Olup Olmaması İle Kullandıkları Mizah Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Öz, F., Hiçdurmaz, D. (2010) “Stresle Başetmede Önemli Bir Yol: Mizahın Kullanımı”, Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi, 1(13):83
• Özbay, Y., Palancı, M., Kandemir, M., Çakır, O. (2012) “Üniversite Öğrencilerinin Öznel İyi Oluşlarının Duygusal Düzenleme, Mizah, Sosyal Özyeterlik ve Başaçıkma Davranışları İle Yordanması”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 12(10):325-345. Özdemir, S., Sezgin, F., Kaya, Z., Recepoğlu, E. (2011) “İlköğretim Okulu Öğretmenlerinin Stresle Başa Çıkma Tarzları ile Kullandıkları Mizah Tarzları Arasındaki İlişki”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(3):4054 Özden, H. Ö. (2011) “İletişim Araçlarının Türk Ahlak Anlayışı Açısından Değerlendirilmesi”, Atatürk İletişim Dergisi, 1(2):141-158. Özkamalı, E., Buğa, A. (2010) “Bir Öfke Denetimi Eğitimi Programı’nın Üniversite Öğrencilerinin Sürekli Öfke Düzeylerine Etkisi”, Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(2):50-59. Puhlik-Doris, P. (1999) The Humor Styles Questionnaire: A New Multidimensional Measure of Sense of Humor, Master Thesis, The University of Western Ontario, London, Ontario. Recepoğlu, E. (2008) “Okul Müdürlerinin Mizah Yeteneğinin Öğretmenlerin İş Doyumlarına Etkisi”, Eğitim ve Bilim, 33(150):74-86. Ruch, W. (1996) “Measurement Approaches To The Sense Of Humor: Introduction And Overview”, Humor: International Journal Of Humor Research, 9(3/4):239-250. Soyaldın, S. Z. (2007) Ortaöğretim Öğrencilerinin Öfke ve İfade Tarzları İle Mizah Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Mersin Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Mersin. Taşkıran, N., Ö. (2011) “Reklamın Mizahi Çerçevede Ünlü Kişi Aracılığıyla Sunumu: Ürün Nesne İlişkisinde İmaj Aktarımı”, Atatürk Üniversitesi İletişim Fakültesi Medyada Mizah Olgusu Ulusal İletişim Kongresi, Gülmenin Arkeolojisi ve Medyada Mizah Olgusu Bildiriler Kitabı, 791-80 Topuz, S. (1995) “The Relation Among Popularity, Sense of Humor and Academic Achievement”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ortadoğu Teknik Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Traş, Z., Arslan, Ç., Taş, A. M. (2011) “ Öğretmen Adaylarında Mizah Tarzları, Problem Çözme ve Benlik Saygısının İncelenmesi”, Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2):716-732.
• Tümkaya, S. (2006) “Öğretim Elemanlarının Mizah Tarzları ve Mizahı Yordayıcı Değişkenler”, Eurasian Journal of Educational Research, 23:20020 Tümkaya, S. (2011) “Humor Styles and Socio-Demographic Variables as Predictors of Subjective Well-Being of Turkish University Students”, Eğitim ve Bilim, 36(160):158-170. Tümkaya, S., Hamarta, E., Deniz, M. E., Çelik, M., Aybek, B. (2008) “Duygusal Zeka Mizah Tarzı ve Yasam Doyumu: Üniversite Öğretim Elemanları Üzerine Bir Araştırma”, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(30):1-18. Yardımcı, İ. (2010) “Mizah Kavramı ve Sanattaki Yeri”, Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3):1-41. Yaşar, F. Ö. (2010) “Mizahta Uyumsuzluk Kuramı Bağlamında Tekerlemeler”, Journal of World of Turks, 2(1):49-57. Yerlikaya, E. E. (2003) Mizah Tarzları Ölçeği’nin (The Humor Styles Questıonnaıre) Uyarlama Çalışması, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yerlikaya, E. E. (2009) Üniversite Öğrencilerinin Mizah Tarzları İle Algılanan Stres, Kaygı ve Depresyon Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmış Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yerlikaya, N. (2007) Lise Öğrencilerinin Mizah Tarzları İle Stresle Başa Çıkma Tarzları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana. Yılmaz, K. (2011) “Okul Yöneticilerinin Mizah Tarzlarının Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”, İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1):31-44.