II. MEŞRUTİYET SONRASI İTTİHAT VE TERAKKİ CEMİYETİ VE OSMANLI AZINLIKLARI ARASINDA YAŞANAN SİYASİ AYRILIĞIN ANALİZİ
Öz
İttihat ve Terakki Cemiyeti ve azınlık
unsurlar, Abdülhamit’in tahtan indirilmesi, Meşrutiyet’in ilanı ve Meclis-i
Mebusan’ın açılması için ittifak etmişlerdir. Ancak İttihatçıların Sultan
Abdülhamit’in güçlü yönetimine karşı ayrılıkçı Ermeni örgütleri, Rum Ortodoks
cemaati, Yahudi cemaati ile Arnavut ve Kürtlerle kurulan stratejik işbirliği
“Meşrutiyetin İlanı” sonrası beklenen istikrarı göstermeyecektir. Yahudi
cemaati, İttihat ve Terakki yönetimindeki devletin yanında yer alırken
ilerleyen süreç Rum, Ermeni, Arnavut ve Kürt cemaatleri ile İttihatçıların
yollarının ayrılması ile sonuçlanacaktır. Çalışmamızda, İttihat ve Terakki
Cemiyeti'nin Sultan Abdülhamit'e yapmış olduğu muhalefette azınlık unsurlarla
olan ilişkileri, Meşrutiyet'in ilanı sonrasında ayrı süreçlerde ve ayrı
unsurların başlıkları altında değerlendirilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Tunaya, Tarık Zafer, Türkiye’de Siyasal Partiler; II. Meşrutiyet Dönemi 1908-1918, İletişim Yayıncılık, İstanbul, 1998, C.IHanioğlu, M. Şükrü, Bir Siyasal Örgüt Olarak Osmanlı İttihat ve Terakki Cemiyeti ve Jön Türklük (1889 – 1902), İletişim yayınları, İstanbul, 1985.Lewis, Bernard, Modern Türkiye’nin Doğuşu, Türk Tarih Kurumu, Ankara, 2007.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
| Gönderilme Tarihi | 29 Mart 2019 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 2 Sayı: 3 |
