BibTex RIS Kaynak Göster

Examining the relationship between emotional intelligence and communication ability levels of football arbiters

Yıl 2015, , 31 - 39, 04.01.2016
https://doi.org/10.18826/ijsets.08326

Öz

Aim:This study was done to determine the relations between emotional intelligence, communication ability and demographic variables for rating and amateur football arbiters in Turkey.

Material and Methods: They are from Turkcell super league, Bank Asya 1st league (Ligue1), 2nd League (League 2), 3rd League (League 3) and amateur football matches arbiters in 2010-2011 football season. Study’s samples are consisting of arbiters elected randomly working actively in 2010-2011 football season. In research ‘Communication Abilities Evaluation Scale’ (reliability %89) and Bar-on EQ-i emotional intelligence scale (reliability %93) were used to get data. The collected data were analyzed by statistical pack programme and results were commented. Data frequency, percent analysis, t-test, One way anova(Post-hoc Tukey) tests will used. Pearson correlation test was used in examining relation between the parameters.

Results:Stress management and interpersonal relations shows difference in p<0.05 level according to arbiters’ rating conditions. Arbiters’ emotional intelligence levels, accordance to others are differentiate meaningfully according to their education variable (p<0.05). Self-awareness, interpersonal relations, accordance to conditions and environment, general mood sub-dimension level show difference meaningfully according to revenue variable (p<0.05). Arbiters’ communication ability levels were found meaningfully different according to their ratings (p<0.05). There is a meaningful positive way relation in %11 level between arbiters’ communication ability levels and emotional sub-dimension stress management level (p<0.05). Arbiters’ stress management levels grow up when their communication ability levels grow up.

Conclusion: The referees shouldn’t be educated according to their categories, they should be developed a model and all of them should be educated by that model regularly.

Kaynakça

  • Acar, F. (2001). Duygusal Zekâ Yeteneklerinin Göreve Yönelik ve İnsana Yönelik Liderlik Davranışları İle İlişkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Adiloğulları, İ. (2011). Profesyonel Futbolcularda Duygusal Zeka ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Akın, S. (2010). Banka Çalışanlarının Duygusal Zekâlarının Örgütsel Bağlılıklarına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde.
  • Ayhan, R. (2004). Duygusal Zekâ ve Liderlik. www.kho.edu.tr, (Erişim Tarihi: 10.09.2009).
  • Baltaş, Z., Baltaş, A. (1999). Bedenin Dili. Yirminci basım. Remzi kitapevi, İstanbul,s.56.
  • Bar-On, R. (1997). The Emotional intelligence inventory (EQ-I). Technical Manual. Toronto, Canada: Multi Health Systems.
  • Biçer, T. (1997). Yaşamda ve Sporda Doruk Performans. Sistem Yayıncılık., İstanbul, s.4,5,7.
  • Coombes, S.A., Janelle, C.M., Duley, A.R. (2005). Emotion and motor control: movement attributes following affective picture processing. Journal of Motor Behavior, 37 (6), 425–436.
  • Crombie, D., Lombard, C., Noakes, T. (2009). Emotional intelligence scores predict team sports performance in a national cricket competition. International Journal of Sports Science & Coaching, 4(2), 209-224.
  • Çamlıyer, H., Çamlıyer, H. (2001) Eğitim Bütünlüğü İçerisinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Emek Matbaacılık, Manisa,s.46.
  • Erden, M., Akman. Y. (2002). Gelişim ve Öğrenme. On birinci baskı. Arkadaş Yayınevi, Ankara,
  • Erez, A., Isen, A.M. (2002). The influence of positive affect on the components of expectancy motivation. Journal of Applied Psychology, 89, 1055–1067.
  • Eysenck, M.W., Derakshan, N., Santos, R., Calvo, M.G. (2007). Anxiety and cognitive performance: Attentional control theory. Emotion, 7, 336–353.
  • Görür, D. (2001). Lise Öğrencilerinin iletişim Becerilerini Değerlendirmelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • Izard, C.E. (1993). Four systems for emotion activation: Cognitive and non-cognitive processes. Psychological Review. 100.60–69.
  • Korkut, F. (1997). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir.
  • Lane, A.M., Meyer, B.B., Devonport, T.J., Kevin, A.D., Thelwell, R., Gill, G.S., Diehl, C.D.P., Wilson, M., Weston, N. (2009). Validation of the emotional intelligence scale for use in sport. Journal of Sport Sccience and Medicine, 8, 289-295.
  • Meyer, B.B., Fletcher, T.B. (2007). Emotional Intelligence: A theoretical overview and implications for research and professional practice in sport psychology. Journal of Applied Sport Psychology 19, 1-15.
  • Meyer, B.B., Zizzi, S. (2007) Emotional intelligence in sport: conceptual, methodological, and applied issues. In: Mood and human performance: Conceptual, measurement, and applied issues. Ed: Lane, A.M. Hauppauge, NY: Nova Science. 131-154.
  • Mumcuoğlu, Ö. (2002). Bar-On Duygusal Zeka Testi (Bar-On Emotional Quotient Iventory- Bar-On EQ-i)’nin Türkçe Dilsel Eşdeğerlik, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Pehlivan, B.K. (2005). Öğretmen Adaylarının iletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23.
  • Perlini, A.H., Halverson, T.R. (2006). Emotional Intelligence in the National Hockey League. Canadian Journal of Behavioural Science, 38, 109 - 119.
  • Phelps, E., Ling, S., Carrasco, M. (2006). Emotion facilitates perception and potentiates the perceptual benefits of attention. Psychological Science, 17, 292–299.
  • Saygıdeğer, A. (2004). Benlik Saygısı Düzeyleri Farklı Genel Lise Öğrencilerinin Bazı Kişisel Özelliklerine Göre İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Serdengeçti, C. (2003). I. II. III. Ligdeki profesyonel futbolcuların duygusal zekâ düzeylerinin başarıya etkisi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Schwarz, N. (2000). Emotion, cognition, and decision making. Cognition and Emotion, 14, 433-440.
  • Stefanucci, J.K, Proffitt, D.R., Clore, G.L, Parekh, N. (2008). Skating down a steeper slope: fear influences the perception of geographical slant. Perception 37, 321–323. doi: 10.1068 / p5796.
  • Taşkın, A.K. (2008). Beden Eğitimi Öğrencilerinde Duygusal Zekâ Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Thelwell, R., Lane, A.M., Weston, N.J.V., Greenlees, I.A. (2008). Examining relationships between emotional intelligence and coaching efficacy. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 6, 224-235.
  • Yaylacı, G.Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ ve iletişim Yeteneği. Hayat Yayınları., İstanbul 45, 46, 51, 53, 202.
  • Zizzi, S.J., Deaner, H.R., & Hirschhorn, D.K. (2003). The relationship between emotional intelligence and performance among college baseball players. Journal of Applied Sport Psychology, 15, 262-269.

Futbol hakemlerinin duygusal zeka ve iletişim beceri düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi

Yıl 2015, , 31 - 39, 04.01.2016
https://doi.org/10.18826/ijsets.08326

Öz

Amaç: Bu çalışma Türkiye’de görev yapan klasman ve amatör futbol hakemlerinin duygusal zekâ düzeyleri, iletişim beceri düzeyleri, demografik değişkenler ile ilişkisini belirlemek amacıyla yapıldı.

Materyal ve Yöntem: Araştırmanın evreni, 2010–2011 futbol sezonunda Türkcell Süper Lig, Bank Asya 1.Lig (Lig A), 2.Lig B, 3.Lig ve amatör futbol maçlarında görev yapan hakemler oluşturdu. Araştırmanın örneklemini rastgele (random) yöntem ile seçilen 2010–2011 futbol sezonunda aktif olarak görev yapan hakemler oluşturdu. Araştırmada “İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği” (güvenilirliği %89) ve Bar-On EQ-i Duygusal Zekâ Ölçeği (güvenilirliği %93) kullanıldı. Toplanan veriler istatistiksel paket programı aracılığıyla analiz edilip sonuçlar yorumlandı. Elde edilen verilerin frekans, yüzde analizi, ikili gruplarda t-testi, ikiden fazla grupların karşılaştırılmasında ise One way anova (Post Hock Tukey) testi kullanıldı. Parametreler arasında ilişki incelenen durumlarda ise pearson korelasyon testleri yapıldı.

Bulgular: Stres yönetimi ve kişilerarası ilişkiler hakemlerin klasman durumlarına göre p<0.05 düzeyinde farklılık bulundu. Hakemlerin duygusal zekâ düzeyleri alt boyutlarından şartlara ve çevreye uyum düzeylerinin hakemlerin eğitim durumu değişkenine göre anlamlı olarak farklılaştığı görüldü (p<0.05). Kişisel farkındalık, kişilerarası ilişkiler, şartlara ve çevreye uyum, genel ruh hali alt boyut düzeyi aylık kazanç değişkenine göre anlamlı fark gösterdi (p<0.05). Çalışmaya katılan hakemlerin iletişim beceri düzeylerinin hakemlerin bulundukları klasman durumuna göre anlamlı farklılıklar bulundu (p<0.05). Çalışmaya katılan hakemlerin iletişim becerisi düzeyleri ile duygusal alt boyutu stres yönetimi düzeyleri arasında %11 düzeyinde pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.05). Hakemlerin iletişim becerisi düzeyleri arttıkça stres yönetimi düzeyleri artmaktadır.

Sonuçlar: Hakemlerin kategorilerine göre değil tek tip eğitim modeline geçilerek hakemlik sisteminin geliştirilmesi gereklidir.

Kaynakça

  • Acar, F. (2001). Duygusal Zekâ Yeteneklerinin Göreve Yönelik ve İnsana Yönelik Liderlik Davranışları İle İlişkisi. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
  • Adiloğulları, İ. (2011). Profesyonel Futbolcularda Duygusal Zeka ile Örgütsel Bağlılık İlişkisi. Doktora Tezi. İstanbul: Marmara Üniversitesi.
  • Akın, S. (2010). Banka Çalışanlarının Duygusal Zekâlarının Örgütsel Bağlılıklarına Etkisi Üzerine Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Niğde.
  • Ayhan, R. (2004). Duygusal Zekâ ve Liderlik. www.kho.edu.tr, (Erişim Tarihi: 10.09.2009).
  • Baltaş, Z., Baltaş, A. (1999). Bedenin Dili. Yirminci basım. Remzi kitapevi, İstanbul,s.56.
  • Bar-On, R. (1997). The Emotional intelligence inventory (EQ-I). Technical Manual. Toronto, Canada: Multi Health Systems.
  • Biçer, T. (1997). Yaşamda ve Sporda Doruk Performans. Sistem Yayıncılık., İstanbul, s.4,5,7.
  • Coombes, S.A., Janelle, C.M., Duley, A.R. (2005). Emotion and motor control: movement attributes following affective picture processing. Journal of Motor Behavior, 37 (6), 425–436.
  • Crombie, D., Lombard, C., Noakes, T. (2009). Emotional intelligence scores predict team sports performance in a national cricket competition. International Journal of Sports Science & Coaching, 4(2), 209-224.
  • Çamlıyer, H., Çamlıyer, H. (2001) Eğitim Bütünlüğü İçerisinde Çocuk Hareket Eğitimi ve Oyun. Emek Matbaacılık, Manisa,s.46.
  • Erden, M., Akman. Y. (2002). Gelişim ve Öğrenme. On birinci baskı. Arkadaş Yayınevi, Ankara,
  • Erez, A., Isen, A.M. (2002). The influence of positive affect on the components of expectancy motivation. Journal of Applied Psychology, 89, 1055–1067.
  • Eysenck, M.W., Derakshan, N., Santos, R., Calvo, M.G. (2007). Anxiety and cognitive performance: Attentional control theory. Emotion, 7, 336–353.
  • Görür, D. (2001). Lise Öğrencilerinin iletişim Becerilerini Değerlendirmelerinin Bazı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Adana.
  • Izard, C.E. (1993). Four systems for emotion activation: Cognitive and non-cognitive processes. Psychological Review. 100.60–69.
  • Korkut, F. (1997). Üniversite Öğrencilerinin İletişim Becerilerinin Değerlendirilmesi. IV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi Bildirileri. Anadolu Üniversitesi, 208-218, Eskişehir.
  • Lane, A.M., Meyer, B.B., Devonport, T.J., Kevin, A.D., Thelwell, R., Gill, G.S., Diehl, C.D.P., Wilson, M., Weston, N. (2009). Validation of the emotional intelligence scale for use in sport. Journal of Sport Sccience and Medicine, 8, 289-295.
  • Meyer, B.B., Fletcher, T.B. (2007). Emotional Intelligence: A theoretical overview and implications for research and professional practice in sport psychology. Journal of Applied Sport Psychology 19, 1-15.
  • Meyer, B.B., Zizzi, S. (2007) Emotional intelligence in sport: conceptual, methodological, and applied issues. In: Mood and human performance: Conceptual, measurement, and applied issues. Ed: Lane, A.M. Hauppauge, NY: Nova Science. 131-154.
  • Mumcuoğlu, Ö. (2002). Bar-On Duygusal Zeka Testi (Bar-On Emotional Quotient Iventory- Bar-On EQ-i)’nin Türkçe Dilsel Eşdeğerlik, Güvenirlik ve Geçerlik Çalışması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Pehlivan, B.K. (2005). Öğretmen Adaylarının iletişim Becerisi Algıları Üzerine Bir çalışma. İlköğretim-Online, 4(2), 17-23.
  • Perlini, A.H., Halverson, T.R. (2006). Emotional Intelligence in the National Hockey League. Canadian Journal of Behavioural Science, 38, 109 - 119.
  • Phelps, E., Ling, S., Carrasco, M. (2006). Emotion facilitates perception and potentiates the perceptual benefits of attention. Psychological Science, 17, 292–299.
  • Saygıdeğer, A. (2004). Benlik Saygısı Düzeyleri Farklı Genel Lise Öğrencilerinin Bazı Kişisel Özelliklerine Göre İletişim Becerilerine İlişkin Algılarının İncelenmesi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir.
  • Serdengeçti, C. (2003). I. II. III. Ligdeki profesyonel futbolcuların duygusal zekâ düzeylerinin başarıya etkisi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Schwarz, N. (2000). Emotion, cognition, and decision making. Cognition and Emotion, 14, 433-440.
  • Stefanucci, J.K, Proffitt, D.R., Clore, G.L, Parekh, N. (2008). Skating down a steeper slope: fear influences the perception of geographical slant. Perception 37, 321–323. doi: 10.1068 / p5796.
  • Taşkın, A.K. (2008). Beden Eğitimi Öğrencilerinde Duygusal Zekâ Düzeylerinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi, Konya.
  • Thelwell, R., Lane, A.M., Weston, N.J.V., Greenlees, I.A. (2008). Examining relationships between emotional intelligence and coaching efficacy. International Journal of Sport and Exercise Psychology, 6, 224-235.
  • Yaylacı, G.Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ ve iletişim Yeteneği. Hayat Yayınları., İstanbul 45, 46, 51, 53, 202.
  • Zizzi, S.J., Deaner, H.R., & Hirschhorn, D.K. (2003). The relationship between emotional intelligence and performance among college baseball players. Journal of Applied Sport Psychology, 15, 262-269.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Spor Hekimliği
Bölüm EGZERSİZ ve SPOR PSİKOLOJİSİ BİLİMLERİ
Yazarlar

Nahit Özdayı

Fatih Uğurlu Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 4 Ocak 2016
Gönderilme Tarihi 18 Eylül 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015

Kaynak Göster

APA Özdayı, N., & Uğurlu, F. (2016). Examining the relationship between emotional intelligence and communication ability levels of football arbiters. International Journal of Sport Exercise and Training Sciences - IJSETS, 1(1), 31-39. https://doi.org/10.18826/ijsets.08326