“Peace” theme in outcomes of the international olympic congresses

Yıl 2016, , 102 - 111, 21.09.2016

Sevda Korkmaz , Veli Ozan Çakır

https://doi.org/10.18826/ijsets.74844

Öz

Pierre de Coubertin’s aim was to start a global movement through the modern Olympic games which encompassed all of the countries and their youth as representatives of their respective countries. The movement that he attempted to create had sport at its core and aimed to educate all youth without discrimination and by this way, he wanted to contribute to make the world a better and peaceful place. To be able to reach his aim, the first one being in 1894, he organized İnternational Olympic Congresses to spread the movement and to plant the philosophic frame of the Olympic movement. The start of the Olympic games resulted as the most important outcome of these congresses. The purpose of this research is to examine, the first one being in 1894 and the last one in Copenhagen in 2009, the ways how the theme of peace was put in place and functioned in the 13 congresses.

Anahtar Kelimeler

Olympic Congress, Olympic movement, Peace

Uluslararası olimpik kongre çıktılarında "Barış" teması

Öz

Pierre de Coubertin, bütün dünya ülkeleri ve bu ülkeleri temsilen gençleri bir araya getiren modern olimpiyat oyunları aracılığıyla küresel bir hareket yaratmayı amaçlıyordu. Yaratmayı hedeflediği hareketin temelinde spor yoluyla, ayrım yapmaksızın gençliği eğitmek ve bu vesileyle daha iyi ve barışcıl bir dünya oluşumuna katkıda bulunmak anlayışı yatıyordu. Bu gayeye ulaşmak için olimpik hareketin felsefi çerçevesini oturtmak, hareketi yaymak amacıyla ilki 1894 tarihinde düzenlenen ve en önemli getirisi olimpiyat oyunlarını başlatmak olan Uluslararası Olimpik Kongreleri düzenledi. Bu araştırmanın amacı 1894’te gerçekleştirilen kurucu kongreden bu yana, en sonuncusu 2009 yılında Kopenhag’ta gerçekleştirilen 13 olimpik kongrenin çıktılarında barış temasının yer alış ve işleyiş biçimlerini incelemektir.

Anahtar Kelimeler

Olimpik Kongreler, Olimpik hareket, Barış

Kaynakça

• Chappelet, J-L. (2001). From The Olympic Institute to The International Academy. Olympic Review. April-May 2001. 62-65.
• Dombrowski, D.A. (2009). Contemporary Athletics & Ancient Greek Ideals. Chicago And London: The University Of Chicago Press.
• Durántez, C. (2001). Peace in the Ideology Of Baron Pierre de Coubertin. Olympic Review. April-May 2001, 45-47.
• Grössing, S. (1991). Beden-Spor-Hareket. 1. Eğitim Kurumlarında Beden Eğitimi ve Spor Sempozyumu (19-21 Aralık, İzmir) Bildiri Kitabı. Millî Eğitim Bakanlığı Okul İçi Beden Eğitimi Spor ve İzcilik Dairesi Başkanlığı: Ankara, 47-54.
• Kidd, B. (2013). The Myth of the Ancient Games. Sport in Society, Vol. 16, No. 4, 416–424.
• Koryürek, C. (1996). Olimpiyat Tarihi MÖ 776-MS 1996, Klasik ve Modern Olimpiyatlar, Olimpiyatlarda Türkler. İstanbul: Arçelik Yayınları.
• Krüger, A. (1997). Forgotten Decisions: The IOC on the Eve of World War I. Olympika: The International Journal of Olympic Studies. Volume VI - 1997, 85-98.
• Krüger, A. (2004) The unfinished symphony: A history of the Olympic Games from Coubertin to Samaranch. 3-27. The International Politics of Sport in the Twentieth Century içinde. James Riordan and Arnd Krüger (Editörler). Taylor & Francis e-Library, 2004.
• Lennartz, K. (2010) The Olympic Games and Politics, 1896 -1916. In Rethinking Matters Olympic: Investigations into the Socio-Cultural Study of the Modern Olympic Movement Tenth International Symposium for Olympic Research. Ontario: International Centre for Olympic Studies The University of Western Ontario.
• MacDonald, G. (1997) Looking for Leverage: The International Sports Federations at the 1921 Olympic Congress. Erişim: 12 Temmuz 2015. http://library.la84.org/SportsLibrary/NASSH_Proceedings/NP1997/NP1997a.pdf
• McComb, D. (2004) Sports in World History. New York: Taylor & Francis Group.
• Müller, N. (1994a). Twelve Congresses for a Century of Olympism. Olympic Review. No 321. September 1994. 333-337.
• Müller, N. (1994). One Hundred Years of Olympic Congresses 1894-1994 History-Objectives- Achievements. International Olympic Committee: Lausanne.
• Naul, R. (1998). The Impact of the Le Havre Congress on physical education in schools in Germany and some selected European Countries?. Erişim: 10 Ağustos 2015. http://www.researchgate.net/publication/237107118_The_Impact_of_the_Le_Havre_Congress_on_physical_education_in_schools_in_Germany_and_some_selected_European_Countries.
• Özdilek, Ç, Şentürk, A., Döşyılmaz E. (2003). Modern Olimpiyat Oyunlarının Tarihi Gelişimi ve Olimpiyatların Gezici Olma İlkesinin Günümüze Kadar Düzenlenen Oyunlar Açısından Değerlendirilmesi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9, 223-238.
• Reid, H.L. (2006). Olympic Sport and Its Lessons for Peace. Journal of the Philosophy of Sport, 33, 205-214.
• Scambler, G. (2005). Sport and Society: History, Power and Culture. New York: Open University Press.
• Swaddling, J. (2000). Antik Olimpiyat Oyunları. İstanbul: Homer Yayınları.
• Uluslararası Olimpik Anlaşma. (2004). Erişim: 4 Eylül 2015. http://www.olympic.org/Documents/Olympic%20Charter/Olympic_Charter_through_time/2004-Olympic_Charter.pdf
• Uluslararası Olimpiyat Komitesi. Factsheet The Olympic Congresses. (2013). Erişim: 12 Temmuz 2015, http://www.olympic.org/Documents/Reference_documents_Factsheets/Olympic_Congresses.Pdf
• Yıldıran, İ. (2014). Antikiteden Moderniteye Olimpiyat Oyunları: İdealler ve Gerçekler. Hece (Batı Medeniyeti Özel Sayısı), 18. (210-212): 555-570.
• Wikipedia. (2015). Erişim: 25 Ağustos 2015, https://tr.wikipedia.org/wiki/M%C3%BCnih_Katliam%C4%B1).