The comparison of social skill levels of team sports athletes and individual sport athletes

Yıl 2017, , 55 - 63, 06.06.2017

Fatma Çepikkurt , Murat Fındık

https://doi.org/10.18826/useeabd.296718

Cited By: 3

Öz

Aim: The study is to compare the level of social skills scores of undergraduate students at
Mersin University School of Physical Education and Sports according to sport types, gender
and class levels.

Material
and Methods: To test the main hypothesis, a total of 112 student- athletes (47 female
and 65 male), performing individual and team sports from the Mersin University School of
Physical Education and Sports were involved in this study. Data were collected by ‘Social Skills
Inventory” developed by Riggio (1986, 1989) and adapted to Turkish by Yüksel (1998).

Results: T -test results showed that the mean scores of 6 sub-dimensions of social skills scale
does not change with regard to types of sports. But, there were significant differences of mean
scores of social control changes with respect to gender and this score was higher for female
athletes compared to male counterparts. Moreover, the results of Kruskal Wallis Analysis
indicated that there was a significant difference in all sub dimensions except emotional
awareness subscale compared to class level. First year students had the highest scores in terms
of emotional expressivity, emotional control, social expressivity, social awareness, and social
control.

Conclusion: It could be stated that women are more successful in social skills, although the
level of social skills of student-athletes does not differ according to sport.

Anahtar Kelimeler

Sports, Team Sports, Individual Sports, Social Skills, Social Skills Scale

Takım sporu yapanlarla bireysel spor yapanların sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması

Öz

Amaç: Mersin Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu (BESYO)’nda öğrenim gören
öğrencilerin sosyal beceri puanlarının spor türüne, cinsiyete ve sınıf düzeylerine göre
karşılaştırılmasıdır.

Materyal ve Yöntem: Çalışmaya Mersin Üniversitesi BESYO’da öğrenim gören, aynı
zamanda bireysel ve takım sporlarında mücadele eden 47 kadın ve 65 erkek olmak üzere
toplam 112 öğrenci-sporcu katılmıştır. Veriler, Riggio (1986, 1989) tarafından geliştirilen ve
Yüksel (1998) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Sosyal Beceri Envanteri” ile toplanmıştır.

Bulgular: Analizler, öğrencilerin Sosyal Beceri Envanteri alt boyut ortalama puanlarının spor
türüne göre farklılaşmadığını göstermiştir. Cinsiyete ilişkin yapılan karşılaştırmalarda ise kadın
sporcuların sosyal kontrol alt boyut ortalama puanlarının erkek sporculara göre daha yüksek
olduğu bulunmuştur. Kruskall Wallis Analiz sonuçlarına göre; duygusal duyarlık alt ölçeği
dışındaki diğer tüm alt boyutlarda sınıf düzeyine göre anlamlı bir fark olduğu (p<0,05) ve 1.
sınıf öğrencilerinin en yüksek ortalama puana sahip olduklarını görülmüştür.

Sonuçlar: Öğrenci-sporcuların sosyal beceri düzeylerinin spor türüne göre farklılaşmamasına
rağmen kadınların sosyal beceriler konusunda daha başarılı oldukları ifade edilebilir. 

Anahtar Kelimeler

Spor, Takım Sporları, Bireysel Sporlar, Sosyal Beceri, Sosyal Beceri Envanteri

Kaynakça

• Akpınar, S., Akpınar, Ö., Nas, K., Temel, V. ve Birol S. Ş. (2015). Beden Eğitimi ve Spor Yüksekokulu’nda okuyan öğrencilerin sosyal beceri düzeylerinin incelenmesi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17 (28), 80-84.
• Arslanoğlu, C. (2010). Spor Yapan ve Spor Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması (Kars ili örneği). Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Avşar, Z. (2004). Beden eğitimi ve spor öğretmenlerinin sosyal beceri düzeylerinin belirlenmesi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XVII (2), 111-130.
• Bacanlı, H. (1999). Sosyal Beceri Eğitimi İlköğretimde Rehberlik. Ankara: Nobel Yayınevi.
• Balyan, M. (2009). İlköğretim 2. Kademe ve Ortaöğretim Kurumlarındaki Öğrencilerin Beden Eğitimi Dersine Yönelik Tutumları, Sosyal Beceri ve Öz Yeterlilik Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ege Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
• Banjou, S. (2004). Analysis of junior high school students' social skills in physical education classes: with a special reference to their genders, grades and adjustments to physical education classes. Japanese Journal Education Health Sport Science. 47, 307-318.
• Çaha, Ö. (2000). Spora Yaslanarak Bir Nefes Alma. Ankara: Beta Yayınevi.
• Çamur, C. (2013). İşitme engelli öğrencilerden sportif müsabakalarda mücadele edenler ile etmeyenlerin sosyal beceri düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Çifçi, İ. ve Sucuoğlu, B. (2012). Bilişsel Süreç Yaklaşımıyla Sosyal Beceri Öğretimi. Ankara: Kök Y ayıncılık.
• Dalkıran, O. (2012). Dershane Öğrencilerinin Fiziksel Aktivitede Bulunma Değişkenine Göre Sürekli Kaygı, Sınav Kaygısı ve Sosyal Beceri Düzeyleri ile Sınav Performanslarının Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Fitcher, J. (1990). Sosyoloji Nedir? Çev.Nilgün Çelebi. Anı Yayıncılık, Ankara.
• Gezer, E.D. (2010). Farklı Spor Branşlarındaki Sporcuların Sosyal Beceri Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Göde, O. ve Alkan, V. (1998). Denizli ortaöğretim kurumlarındaki sporcu öğrencilerin derslerindeki ve spor yaşantılarındaki başarılarının karşılaştırılması, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4: 14-21.
• Kalafat, T. (2006). Üniversite Öğrencilerinin Beden Memnuniyet Düzeyleri İle Sosyal Beceri Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Çanakkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
• Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Küçük, V. ve Koç, H. (2003). Psiko-sosyal gelişim süreci içerisinde insan ve spor ilişkisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9: 436-447. 62
• Makar, E. (2016). Spor Eğitimi Gören Öğrencilerin Sosyal Beceri, Fiziksel Benlik Algısı ve Fiziksel Aktivite Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın.
• Öztürk Akçalar S. (2007). Ortopedik Engellilerin Sosyalleşmesinde Sporun Etkisi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Riggio, R.E. (1986). Assesment of basic social skills. Journal of Personality and Social Psychology, 51(3), 649-660.
• Riggio, R.E., Tucker, J. ve Coffaro, D. (1989). Social skills and empathy. Personality and Individual Differences, 10 (1), 93-99.
• Segrin C. (2001). Social skills and negative life events: Testingthe deficit stress generation hypothesis. Current Psycholog; 1 (20): 19-35.
• Süt, M.A. (2014). Ortaöğretim Öğrencilerinin Spor Yapma Düzeylerine Göre Sosyal Beceri Özelliklerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, On Dokuz Mayıs Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Samsun.
• Şenol, E. (2015). Beden Eğitimi ve Spor Öğretmenliği ile Eğitim Fakültesi Sınıf Öğretmenliği Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin İncelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Kahramanmaraş.
• Yıldırım, S. (2011). Lisanslı Olarak Takım Sporu Ve Bireysel Spor Yapan İle Spor Yapmayan Ortaöğretim Öğrencilerinin Sosyal Beceri Düzeylerinin Karşılaştırılması. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• Yüksel, G. (1998). Sosyal beceri envanterinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2 (9), 39-48.