Amaç: Sporda duygusal zekâ ve iletişim becerilerine ilişkin araştırmalar, son zamanlarda sportif performans üzerine etkilerine yoğunlaşmıştır. Özellikle, spor psikolojisi araştırmacıları, duygusal zekanın doğal yapısı gereği, sosyal ve kişiler arası olduğunu vurgulamıştır. Bu alan, futbolda yaşanılan duyguların yoğunluğu düşünüldüğünde, iletişimin nasıl kavramsallaştırıldığına ilişkin önemli bir değişimi, potansiyel olarak üretken bir araştırma alanını temsil etmektedir. Diğer yandan, etkili iletişim becerileri, futboldaki sportif performansta çok önemli bir faktör olan doğal yüksek duygusal zekânın göstergesidir. Bu çalışma, futbol antrenörleri arasında, duygusal zekâ düzeyi ile iletişim becerileri arasındaki ilişkileri incelemektedir.
Materyal ve Yöntem: 431 futbol antrenörüne, Lane (2009) tarafından geliştirilen, Adiloğulları ve Görgülü (2015) tarafından Türkçeye uyarlanan Sporda Duygusal Zekâ Envanteri ve Korkut (1996) tarafından geliştirilen İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği uygulanmıştır. Veriler t test, tek yönlü varyans analizi ve Pearson Korelasyon testi kullanılarak analiz edilmiştir.
Bulgular: Regresyon analizleri, duygusal zekanın iletişim becerileri üzerinde yordayıcı güce (0.15) sahip olduğunu, duygusal zekâ ile iletişim becerileri arasında pozitif bir ilişki olduğunu ortaya koymuştur.
Sonuç: Duygusal zekâ arttıkça iletişim becerilerinde de bir artış olduğu fikrini desteklemektedir. Dolayısıyla, bu araştırma futbol antrenörleri için duygusal zekanın iletişim becerilerini arttırmak dikkat çekmesine vurgu yapmaktadır. Dolayısıyla, bu duyguları yönetmeyi amaçlayan stratejilerin geliştirilmesine yardımcı olabilecek faktörlerin incelenmesi, yalnızca kavramsal açıklığı desteklemeyecek, aynı zamanda sportif performansa yardımcı olmak için iletişim becerilerine yönelik stratejiler geliştirmeye yardımcı olacaktır.
Aim: Research into emotional intelligence and communication skills in the sport have predominantly focused on the effects of sporting performance. In particular, researchers in sports psychology have suggested that emotional intelligence is inherently social and interpersonal. This shift represents a significant change in how communication skills are conceptualized and, given the intensity of emotions experienced in football, represents a potentially productive line of inquiry. On the other hand, communication skills manifest inherent emotional intelligence that is a very important factor in sporting performance specifically in football. This study examined relationships between level of emotional intelligence and communication skills among football coaches.
Material and Methods: 431 football coaches completed a self-report measure of Emotional Intelligence Inventory in Sport developed by Lane (2009), adapted to Turkish version by Adilogullari and Gorgulu (2015) and Communication Skills Evaluation Scale, which developed by Korkut (1996). The data were analyzed by using t-test, one-way ANOVA, and Pearson Correlation test.
Results: Regression analyses revealed that emotional intelligence has predictive power (0.15) on communication skills while a positive correlation was found between emotional intelligence and communication skills.
Conclusion: Lend support to the notion that while emotional intelligence increase there is also an increase in the level of communication skills. Therefore, this study addresses that the level of emotional intelligence draws attention to increase communication skills for football coaches. Thus, examination of factors that might aid the development of strategies aimed to manage such emotions could not only aid conceptual clarity but also help develop strategies intended for communication skills to assist the sporting performance.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | EGZERSİZ ve SPOR PSİKOLOJİSİ BİLİMLERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2019 |
Gönderilme Tarihi | 1 Mart 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |