Aim: The aim of this study was to investigate the subjective well-being levels and life satisfaction of personnel working in sport activity organizations in terms of some variables.
Methods: Totally 150 participants (10 male, and 44 female) joined into the study volunteers who were working on sport branches such as bodybuilding, fitness, swimming, tennis, pilates and Far Eastern sports in Sakarya. To determine the subjective well-being of the personnel, a 4-question personal information form, a 46-item subjective well-being scale developed by Tuzgöl Dost (2005) and a 5-item life satisfaction scale developed by Diener (1984) and adapted to Turkish by Yetim (1993) were used. SPSS 23.0 statistical package program was used for data analysis.
Results: As a result of the study, subjective well-being was found to affect life satisfaction (p<0.05). Subjective well-being explained 8% of life satisfaction. In life satisfaction, it was found that individuals in the age group of 31 and over were different from those in the 26-30 age group.
Subjectivewell-being Life satisfaction Fitness Sports Enterprises Sporting Activities
Amaç: Bu araştırmada, sportif etkinlik işletmelerinde çalışan personelin öznel iyi oluş düzeyleri ile yaşam doyumlarının bazı değişkenler açısından incelemesi amaçlanmıştır.
Materyal ve Metot: Araştırmanın örneklemini, Sakarya ilinde bulunan fitness, yüzme, tenis, pilates ve uzak doğu sporları gibi spor işletmelerinde çalışan106’sı erkek 44’ü kadın toplam 150 personel oluşturmaktadır. Personelinöznel iyi oluş düzeylerinin saptanması için 4 soruluk kişisel bilgi formu, Tuzgöl Dost (2005) tarafından geliştirilen 46 maddelik öznel iyi oluş ölçeği ile Diener (1984) tarafından geliştirilen ve Yetim (1993) tarafından Türkçe'ye uyarlanan 5 maddelik yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23.0 istatistik paket programı kullanılmıştır.
Bulgular: Araştırma sonucunda, öznel iyi oluşun yaşam doyumunu etkilediği tespit edilmiştir (p<0,05). Öznel iyi oluşun yaşam doyumunu %8 açıkladığı saptanmıştır. Yaşam doyumunda 31 ve üstü yaş kategorisinde yer alan bireylerin 26-30 yaşta yer alan bireylerden farklı olduğu tespit edilmiştir.
Sonuç: Sosyodemografik özelliklere göre (yaş, cinsiyet, eğitim ve çalışma deneyimi) yaşam doyumu ve öznel iyi oluş arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık tespit edilememiştir.
Öznel İyi Oluş Yaşam Doyumu Fitness Spor işletmeleri Sportif etkinlikler
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Spor Hekimliği |
Bölüm | EGZERSİZ ve SPOR PSİKOLOJİSİ BİLİMLERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 30 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |