Pierre de Coubertin’s aim was to start a global movement through the modern Olympic games which encompassed all of the countries and their youth as representatives of their respective countries. The movement that he attempted to create had sport at its core and aimed to educate all youth without discrimination and by this way, he wanted to contribute to make the world a better and peaceful place. To be able to reach his aim, the first one being in 1894, he organized İnternational Olympic Congresses to spread the movement and to plant the philosophic frame of the Olympic movement. The start of the Olympic games resulted as the most important outcome of these congresses. The purpose of this research is to examine, the first one being in 1894 and the last one in Copenhagen in 2009, the ways how the theme of peace was put in place and functioned in the 13 congresses.
Pierre de Coubertin, bütün dünya ülkeleri ve bu ülkeleri temsilen gençleri bir araya getiren modern olimpiyat oyunları aracılığıyla küresel bir hareket yaratmayı amaçlıyordu. Yaratmayı hedeflediği hareketin temelinde spor yoluyla, ayrım yapmaksızın gençliği eğitmek ve bu vesileyle daha iyi ve barışcıl bir dünya oluşumuna katkıda bulunmak anlayışı yatıyordu. Bu gayeye ulaşmak için olimpik hareketin felsefi çerçevesini oturtmak, hareketi yaymak amacıyla ilki 1894 tarihinde düzenlenen ve en önemli getirisi olimpiyat oyunlarını başlatmak olan Uluslararası Olimpik Kongreleri düzenledi. Bu araştırmanın amacı 1894’te gerçekleştirilen kurucu kongreden bu yana, en sonuncusu 2009 yılında Kopenhag’ta gerçekleştirilen 13 olimpik kongrenin çıktılarında barış temasının yer alış ve işleyiş biçimlerini incelemektir.
Bölüm | SPOR YÖNETİM BİLİMLERİ |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 21 Eylül 2016 |
Gönderilme Tarihi | 18 Eylül 2015 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 2 Sayı: 3 |