Prepubertal tenisçilerde iki ayrı protokolde uygulanan ‘hit-turn tenis testinin’ kalp atım hızına, koşulan toplam mesafeye ve algılanan zorluk derecesine etkisinin incelenmesi

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 4, 153 - 158, 18.12.2016

Mekki Abdioğlu , Ertuğrul Gelen

https://doi.org/10.18826/useeabd.279765

Öz

Amaç: Araştırmanın amacı, Hit-Turn Tenis testinde sabit duran toplara karşı
yapılan vuruşlar ile bu testi modifiye ederek karşıdan atılan toplara karşı
yapılan vuruşların kalp atım hızına, toplam koşulan mesafeye ve algılanan
zorluk derecesine olan etkilerini incelemek olarak belirlenmiştir.

Materyal ve Yöntem: Araştırmamıza dâhil
edilen sporcuların yaşları 12.7±1.75 yıl, boy uzunlukları 155.2±3.1 cm, beden
ağırlıkları 50.9±4.78 kg, antrenman yaşları 6.7±1.5 yıl ve haftada 5.7±0.4 saat
antrenman yaptıkları tespit edilmiştir. Her bir
sporcu hem Hit-Turn Tenis testini orijinalinde olduğu gibi sabit duran toplara
karşı, hem de bu testi modifiye ederek karşıdan gelen toplara karşı vurarak
gerçekleştirmişlerdir. Her iki test uygulanırken sporcuların toplam koştukları
mesafeler, testler esnasındaki kalp atım hızları ve algıladıkları zorluk
dereceleri kayıt edilmiştir. Her iki test esnasında toplanan verilerin tanımlayıcı
istatistikleri hesaplandıktan sonra, testler arasındaki farklılıklar
eşleştirilmiş iki grup arasındaki farklılıkları incelenmesine yönelik t-testi
(Paired-Samples) ile analiz edilmiştir.

Bulgular: Testler esnasında
sporcular Hit-Turn Tenis testinde Modifiye Hit-Turn Testine oranla 124 m daha
fazla mesafe kat etmişlerdir. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı idi (t: 2,915; p<0.006). Bunun yanında kalp atım hızı değerleri her iki test esnasında birbirlerine benzer olduğu
gözlenmiştir. Sporcuların her iki testi de
algıladıkları zorluk derecelerine baktığımızda Modifiye Hit-Turn Testi sporcular
tarafından daha zorlayıcı olarak bulunmuştur.

Sonuçlar:  Sonuç
olarak, Modifiye Hit-Turn Tenis testinde sporcular filenin diğer tarafından
gelen toplara vurmak için, sabit duran toplara yaptıkları vuruşlardan daha
fazla efor harcadıkları düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Tenis, Kalp Atım Hızı, Hit-Turn Tenis Testi, Aerobik Kapasitede

An examination of the effect of 'Hit-Turn Tennis Test' on two different protocols in pre-pubertal tennis players to heart rate, total distance runned and perceived difficulty

Öz

Aim: The aim of the
research, Hit-Turnu Tennis test, fixed with punches against the top of this
test modified by downloading thrown my heart made on kick against the top speed
is defined as the total requirement distance and examine the impact of the
perceived difficulty.

Material and Methods: The ages of the athletes were included in our
study 12.7±1.75 years, height of 155.2±3.1 cm, body weight 50.9±4.78 kg,
training age was determined they did was 6.7±1.5 years and a week was 5.7±0.4 hours
of training. Every athlete and tennis Hit-turn test against a stationary ball,
as in the original, but they also perform this test by hitting the ball against
oncoming traffic by modifying. Both tests from applying their athletes run
totals, heart rate and difficulty during tests perceive degrees were recorded.
After the data collected during both tests calculated descriptive statistics,
the differences between the differences between the two groups paired t-test to
examine test (paired-samples) were analyzed.

Results: Hit Tennis athlete-turn test during the test,
the modified test Hit-turn compared to 124 m They travel a greater distance.
This difference was statistically significant (t:2.915; p<0.006). In
addition, heart rate values are observed to be similar to each other when both
tests. When we look at both testes of athletes perceived degree of difficulty
Modified Hit-turn test it was found to be more compelling by athletes.

Conclusion: As
a result, the modified test Hit-Turn tennis athletes to hit the balls by other
net, than they do to kick a stationary ball is believed to spend more effort.

Anahtar Kelimeler

Tennis, Heart rate, Hit-Turn Tennis Test, Aerobic Capacity

Kaynakça

• Borg, Gunnar. (1982). Psychophysical Basis of Perceived Exertion. Medicine and Science in Sports and Exercise. 14(5):377-381.
• Ferrauti A, Maier P, Weber K. (2002). Tennis training. Meyerand Meyer Verlag.
• Fernandez FJ, Mendez VA, Pluim B. (2006). Intensity of tennis match play. Brit J Sports Med, 40:387-91.
• Kovacs M. (2006) Hydration and temperature in tennis: A practical review. Journal of Sports Science and Medicine, 5:1-9.
• Fox EL, Bowers RW, Foss ML, (1993). Energy Sources, The Physiological Basis Of Physical Educatio buln and Athletics, WB. Saunders Company USA.
• Akşit, (2012). Tenis fizyolojisi ve performans, Derleme çalışaması. Turkiye Klinikleri J Sports Sci 2012;4(2):81-91
• Torres G, Cabello D, Carrasco L. (2004). Functional differences between tennis and badminton in young sportsmen. In: A Lees, J-F Kahn, IW Maynard (Eds.). Science and Racket Sports III. Routledge; Taylor & Francis Group.
• Bernardini M, De Vito G, Falvo Me. (1998).Cardiorespiratory adjustment in middle-level tennis players: are long term cardiovascular adjustments possible? In: T Reilly, M Hughes, A Lees (Eds.). Science and Racket Sports I. London: E & FN Spon.
• Ferrauti A, Kinner, V, Fernandez FJ. (2011). The Hit & Turn Tennis Test: An acoustically controlled endurance test for tennis players. J Sports Sci 29, 485–494, 2011.
• Lees A. (2003). Science and the major racket sports: a review. Journal of Sports Sciences, 21,707-732.