Aim: The current study employed the Time Reproduction task within the Prospective Time Perception paradigm. Previous research has indicated that posture has a consequential influence on time perception. To expand upon these observations, we explored the impact of five distinct postures on participants’ time perception.
Methods: During each 8- to 10-minute session, 19 healthy young adults were presented with 50 audio stimuli, which took the form of ‘beep’ sounds and lasted 0.5, 1, 3, 4, and 6 seconds, in a random order. Participants were instructed to reproduce the duration of the stimuli in five different postures in the following order: sitting, standing, lying supine at 180 degrees, lying head down at -15 degrees (HDT), and lying prone at 180 degrees.
Results: In all postures, the shorter durations were perceived as longer than they are, and the relatively longer durations were perceived as shorter than they are. Statistically significant differences were found between the postures for all stimuli durations except for 3000 ms (repeated-measures ANOVA, significance level at p < 0.05). The physically and mentally healthy participants perceived time more slowly when they adapted a lying posture (supine, prone, and -15 degrees HDT) without cognitive load.
Conclusion: The current investigation is the first to examine the influence of these postures (sitting, standing, and the three different lying postures) on the perception of time, with the lying postures, but especially the HDT and prone positions, causing a significant dilation of the perception of time.
Amaç: Bu çalışmada, “Prospektif Zaman Algısı” paradigması kapsamında “Zaman Yeniden Üretimi” görevi kullanılmıştır. Önceki araştırmalar, postürün zaman algısı üzerinde önemli bir etkisi olduğunu göstermiştir. Bu gözlemleri genişletmek için, beş farklı postürün katılımcıların zaman algısı üzerindeki etkisi araştırılmıştır.
Yöntem: Her 8 ila 10 dakikalık seans sırasında, 19 sağlıklı genç katılımcıya rastgele bir sırayla 0.5, 1, 3, 4 ve 6 saniye süren ve 'bip' sesi şeklinde olan 50 sesli uyaran sunulmuştur. Katılımcılardan uyaranların süresini beş farklı postürde şu sırayla tekrarlamaları istenmiştir: oturma, ayakta durma, 180 derecede sırtüstü yatma, -15 derecede baş aşağı yatma (HDT) ve 180 derecede yüzüstü yatma.
Bulgular: Tüm postürlerde, kısa süreler olduğundan daha uzun, nispeten daha uzun süreler ise olduğundan daha kısa olarak algılanmıştır. 3000 ms hariç tüm uyaran süreleri için postürler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar bulunmuştur (tekrarlı ölçümler ANOVA, anlamlılık düzeyi p<0,05). Fiziksel ve zihinsel olarak sağlıklı katılımcılar, bilişsel yük olmaksızın yatar pozisyona (sırtüstü, yüzüstü ve -15 derece HDT) geçtiklerinde zamanı daha yavaş algılamışlardır.
Sonuç: Mevcut araştırma, bu postürlerin (oturma, ayakta durma ve üç farklı yatış pozisyonu) zaman algısı üzerindeki etkisini inceleyen ilk araştırmadır; yatar postürler, özellikle de HDT ve yüzüstü yatma, zaman algısında önemli bir uzamaya neden olmaktadır.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Spor ve Egzersiz Psikolojisi |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 18 Ocak 2024 |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2024 |
Gönderilme Tarihi | 14 Aralık 2023 |
Kabul Tarihi | 12 Ocak 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 10 Sayı: 1 |