Future Campus Recreation: The Use of Virtual Reality in Overcoming Constraints

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 1, 54 - 66, 27.03.2025

Okan Ünver Tuğçe Örsoğlu , Bilgetekin Burak Günar , Onur Akgün , Abdulmenaf Korkutata

https://doi.org/10.18826/useeabd.1625133

Öz

Aim: This study aims to identify university students' perceived barriers to campus recreation activities and explore how virtual reality (VR) applications can facilitate overcoming these obstacles.
Method: A mixed-method approach was used. First, the Leisure Constraints Scale was administered to 154 students. Then, 12 students with the highest perceived barriers participated in a VR session. They engaged in games or 360° videos, preferably. After the session, a focus group discussion was conducted. Structured interview questions were derived deductively from the sub-dimensions of the Leisure Constraints Scale, and the data were analyzed thematically.
Results: In the quantitative part of the study, a significant difference was found based on the grade variable (p<0.05). In the qualitative part, 50 codes were identified under three themes: intrapersonal, interpersonal, and structural constraints/negotiations.. Participants viewed VR as an alternative to activities inaccessible in real life. While most evaluated this positively, one participant highlighted the potential for dissatisfaction due to its inability to replicate real-life experiences. VR was highlighted as a preferable option over field-based activities due to its ability to address financial, facility, and time constraints, and its perceived advantage in time management.
Conclusion: The revealed key insights: (i)VR can serve as an alternative to inaccessible activities in daily life, (ii)campus recreation activities are limited and poorly advertised; VR provides broader access, (iii)the diversity and cost-free nature of VR is attractive, and (iv)VR may lack the interpersonal interactions inherent in face-to-face activities.

Anahtar Kelimeler

Campus recreation, Constraints negotiation, Leisure constraints, Virtual reality

Geleceğin Kampüs Rekreasyonu: Engellerin Ortadan Kaldırılmasında Sanal Gerçeklik Uygulaması

Öz

Amaç: Bu çalışma, üniversite öğrencilerinin kampüs rekreasyon aktivitelerine yönelik algılanan engellerini belirlemeyi ve sanal gerçeklik (VR) uygulamalarının bu engelleri aşmada nasıl yardımcı olabileceğini araştırmayı amaçlamaktadır.
Yöntem: Çalışmada karma yöntem yaklaşımı kullanılmıştır. İlk olarak, 154 öğrenciye Serbest Zaman Engelleri Ölçeği uygulanmıştır. Daha sonra, algılanan engelleri en yüksek olan 12 öğrenci bir VR oturumuna katılmıştır. Tercihleri doğrultusunda oyunlar veya 360° videolar ile etkileşimde bulunmuşlardır. Oturum sonrasında odak grup görüşmesi gerçekleştirilmiştir. Yapılandırılmış görüşme soruları, Serbest Zaman Engelleri Ölçeği’nin alt boyutlarından türetilmiş ve veriler tematik olarak analiz edilmiştir.
Bulgular: Çalışmanın nicel bölümünde, sınıf değişkenine bağlı olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05). Nitel bölümde ise üç tema altında 50 kod belirlenmiştir: bireysel, kişilerarası ve yapısal engeller/müzakereler. Katılımcılar, VR’ı gerçek hayatta erişilemeyen aktivitelere bir alternatif olarak değerlendirmiştir. Çoğu bunu olumlu bulurken, bir katılımcı VR’ın gerçek deneyimleri tam anlamıyla taklit edememesinin tatminsizlik yaratabileceğini vurgulamıştır. VR’ın finansal, tesis ve zaman kısıtlarını aşma konusundaki avantajları nedeniyle saha tabanlı aktivitelere tercih edilebileceği belirtilmiştir. Zaman yönetimi açısından da avantaj sağladığı ifade edilmiştir.
Sonuç: Çalışmadan elde edilen temel bulgular şunlardır: (i) VR, günlük yaşamda erişilemeyen aktivitelere bir alternatif olabilir, (ii) kampüs rekreasyon aktiviteleri sınırlıdır ve yetersiz tanıtılmaktadır; VR daha geniş bir erişim sunmaktadır, (iii) VR’ın çeşitliliği ve maliyetsiz oluşu çekicidir, (iv) VR, yüz yüze aktivitelerdeki kişilerarası etkileşimleri içermeyebilir.

Anahtar Kelimeler

Boş zaman engelleri, Engel kolaylaştırıcısı, Kampüs rekreasyonu, Sanal gerçeklik

Kaynakça

• Alanazi, H. M. N. (2023). Virtual reality in leisure: Its impact on social interaction and physical activity among Saudi University students. Journal of Organizational Behavior Research, 8(2), 261–280. https://doi.org/10.51847/8ONKJAVQFX
• Alexandris, K., & Carrol, B. (1997). Demographic differences in the perception of constraints on recreational sport participation: Results from a study in Greece. Leisure Studies, 16(2), 107–125. https://doi.org/10.1080/026143697375449
• Astin, A. (1998). Student involvement: A Developmental theory for higher education. In College Student Development and Academic Life (1st ed., pp. 251–262). Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315051888-15
• Böke, K. (2009). Çoklu metot kullanımı. Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (pp. 409–425). Alfa Yayınları.
• Bosna, O., Bayazıt, B., & Yılmaz, O. (2017). Üniversite öğrencilerinin rekreasyonel etkinliklere katılımlarına engel olan faktörlerin incelenmesi (Üsküdar Üniversitesi Örneği). Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 13(2), 200–211.
• Boyatzis, R. (1998). Transforming qualitative information: Thematic analysis and code development (Ed.: In P. Labella). Thousand Oaks, Sage.
• Braun, V., & Clarke, V. (2006). Using thematic analysis in psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77–101. https://doi.org/10.1191/1478088706qp063oa
• Braun, V., & Clarke, V. (2019). Psikolojide tematik analizin kullanımı. Journal of Qualitative Research in Education, 7(2), 1–26. https://doi.org/10.14689/ISSN.2148-2624.1.7C.2S.17M
• Çebi, M., Eliöz, M., Yamak, B., & Satıcı, A. (2018). Spor bilimleri ve diğer fakülte öğrencilerinin boş zaman faaliyetlerine katılım engellerinin incelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 23–30. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/439285
• Choi, C., Greenwell, T. C., Hums, M. A., & Hambrick, M. E. (2019). Understanding consumer behaviors in virtual golf: Differences in leisure constraints. Sport Marketing Quarterly, 28(1), 46–57. https://doi.org/10.32731/SMQ.281.032019.04
• Crawford, D. W., & Godbey, G. (1987). Reconceptualizing barriers to family leisure. Leisure Sciences, 9(2), 119–127. https://doi.org/10.1080/01490408709512151
• Crawford, D. W., Jackson, E. L., & Godbey, G. (1991). A hierarchical model of leisure constraints. Leisure Sciences, 13(4), 309–320. https://doi.org/10.1080/01490409109513147
• Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri, beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (Ed.: M. Bütün & S. Demir; 1. Baskı). Siyasal.
• Deniz, C. (2020). Spor bilimleri öğrencilerinin serbest zaman engelleri ile tatmin düzeyleri arasındaki ilişki. Yüksek Lisans Tezi. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Sakarya. http://acikerisim.subu.edu.tr/xmlui/handle/20.500.14002/883
• Ekinci, E., & Özer, U. (2019). Bir serbest zaman etkinliği olarak sanal gerçeklik. 2. Uluslararası Rekreasyon ve Spor Yönetimi Kongresi, 11–14. Muğla.
• Emir, E., Küçük Kılıç, S., Gürbüz, B., & Öncü, E. (2022). Türk kadınlarının serbest zaman aktivitelerine katılımı: Engeller ve kolaylaştırıcılar. Turkiye Klinikleri Journal of Sports Sciences, 14(1), 69–78.
• Forrester, S. (2014). The benefits of campus recreation: A review of the literature. NIRSA Research, 6(1), 1–15.
• Güler, H. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokullarında öğrenim gören öğrencilerin boş zaman engellerinin boş zaman motivasyonlarına etkisinin araştırılması (Bartın Üniversitesi örneği). Yüksek Lisans Tezi. Bartın Üniversitesi.
• Güncan, Ö. (2021a). Elektronik boş zaman uygulamaları “Sanal Rekreasyon” mudur yoksa “Dijital Rekreasyon” mu?. Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Dergisi, 4(2), 163–181. https://doi.org/10.26677/TR1010.2021.647
• Güncan, Ö. (2021b). Sanal rekreasyon kavramının özellik ve temel unsurlarını belirlemeye yönelik bir çalışma. Tourism and Recreation, 3(1), 66–76. https://doi.org/10.1080/01490400.2020.1774013
• Gürbüz, B., Öncü, E., & Emir, E. (2020). Boş zaman engelleri ölçeği: Kısa formunun yapı geçerliğinin test edilmesi. Spor ve Performans Araştırmaları Dergisi, 11(2), 120–131. https://doi.org/10.17155/OMUSPD.602660
• Hoffman, B. (2016). A descriptive study: Campus recreation and the benefits it provides college students. Master Thesis. Prescott College.
• Kaçay, Z., Soyer, F., & Ayhan, C. (2023). Serbest zaman engelleri ve kolaylaştırıcılar: Üniversite öğrencileri örneği. Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 3(2), 171–178.
• Karadeniz, F., Müftüler, M., & Gülbeyaz, K. (2019). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman aktivitelerine yönelik tutum ve engellerinin incelenmesi (Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi örneği). Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 1(2), 21–36.
• Karaküçük, S., & Gürbüz, B. (2006). The relaiability and validity of the Turkish version of leisure constraints questionnaire. 9th International Sport Sciences Congress. Muğla.
• Kojić, T., Vergari, M., Podratz, M., Möller, S., & Voigt-Antons, J. N. (2024). The influence of extended reality and virtual characters’ embodiment levels on user experience in well-being activities. IEEE Conference on Virtual Reality and 3D User Interfaces, 855–856. Institute of Electrical and Electronics Engineers Inc. https://doi.org/10.1109/VRW62533.2024.00224
• Kono, S., & Ito, E. (2023). Effects of leisure constraints and negotiation on activity enjoyment: A forgotten part of the leisure constraints theory. Annals of Leisure Research, 26(5), 647–666. https://doi.org/10.1080/11745398.2021.1949737
• Lindsey, R., & Sessoms, E. (2006). Assessment of a Campus Recreation Program on Student Recruitment, Retention, and Frequency of Participation across Certain Demographic Variables. Recreational Sports Journal, 30(1), 30–39. https://doi.org/10.1123/RSJ.30.1.30
• Mercanoğlu, A. O., Çevi̇k, H., & Şimşek, K. Y. (2015). Kampüs rekreasyonu kapsamında düzenlenen sportif rekreasyon etkinliklerinin hizmet kalitesinin değerlendirilmesi: Anadolu Üniversitesi örneği. The Journal of Academic Social Science, 19(19), 256–267. https://doi.org/10.16992/ASOS.893
• Merians, A. S., Jack, D., Boian, R., Tremaine, M., Burdea, G. C., Adamovich, S. V., … Poizner, H. (2002). Virtual reality–augmented rehabilitation for patients following stroke. Physical Therapy, 82(9), 898–915. https://doi.org/10.1093/PTJ/82.9.898
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için rehber (Trans.: Sebahattin Turan, 1st ed.). Nobel.
• Morgan, D. L. (1997). Focus Groups as Qualitative Research (2nd ed., Vol. 16; P. Labella, Ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.
• Özkeroğlu, Ö., & Akyıldız Munusturlar, M. (2020). Elektronik boş zaman (Ed.: In M. Akyıldız Munusturlar), Boş Zamanda Yeni Yönelimler (1st ed., pp. 1–30). Gazi Kitapevi.
• Parsons, S., & Cobb, S. (2011). State-of-the-art of virtual reality technologies for children on the autism spectrum. European Journal of Special Needs Education, 26(3), 355–366. https://doi.org/10.1080/08856257.2011.593831
• Patton, M. Q. (2002). Qualitative evaluation and research methods (3rd ed.). CA: Sage. Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri, Pegem.
• Schwartz, G. M., Santiago, D. R., Tavares, G. H., Kawaguti, C. N., Abrucez, P. M., & Filho, S. C. (2011). Risk, emotion, and aggressiveness in virtual leisure: Brazilian players standpoints. Recreation and Society in Africa, Asia and Latin America, 1(2). https://journal.lib.uoguelph.ca/index.php/rasaala/article/view/1512/2109
• Serdar, E. (2021). Serbest zaman engelleri ile ilgilenim arasındaki ilişki: fitness merkezi katılımcıları üzerine bir araştırma. Journal of Sport Sciences Research, 6(1), 49–61. https://doi.org/10.25307/JSSR.889333
• Siani, A., & Marley, S. A. (2021). Impact of the recreational use of virtual reality on physical and mental wellbeing during the Covid-19 lockdown. Health and Technology, 11(2), 425–435. https://doi.org/10.1007/s12553-021-00528-8
• Solakumur, A., Özen, G., Yıldır, N., & Ünlü, Y. (2019). Üniversite öğrencilerinin boş zaman engellerinin incelenmesi (Bartın ili örneği). Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 33–41. https://doi.org/10.32706/tusbid.556262
• Son, J. S., Chen, G., Liechty, T., Janke, M. C., West, S. T., Wong, J. D., & Naar, J. J. (2024). The Role of Facilitators in the Constraint Negotiation of Leisure-Time Physical Activity. Leisure Sciences, 46(2), 123–142. https://doi.org/10.1080/01490400.2021.1919253
• Tolukan, E. (2010). Özel yetenekle ilgili bölümlerde okuyan üniversite öğrencilerinin rekreasyonel aktivitelere katılımlarına engel olabilecek unsurların belirlenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Niğde Üniversitesi. https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/671368
• Torkildsen, G. (1999). Leisure and recreation managment. Spon Press.
• Uzun, M., & İmamoğlu, O. (2020). Boş Zaman Engelleri Farklılıkları: Kadın Üniversite Öğrencileri Örneği. Turkish Studies-Educational Sciences, 15(4), 3001–3012. https://doi.org/10.47423/TurkishStudies.42869
• Warburton, D. E. R., Bredin, S. S. D., Horita, L. T. L., Zbogar, D., Scott, J. M., Esch, B. T. A., & Rhodes, R. E. (2007). The health benefits of interactive video game exercise. Applied Physiology, Nutrition and Metabolism, 32(4), 655–663. https://doi.org/10.1139/H07-038
• Warburton, D. E. R., Nicol, C. W., & Bredin, S. S. D. (2006). Health benefits of physical activity: The evidence. The Canadian Medical Association Journal, 174(6), 801–809. https://doi.org/10.1503/CMAJ.051351
• Williams, N. (2024). “Nature environments without actually being there”: Virtual recreation experiences and real-world intentions. Journal of Experiential Education, 47(2), 295–300. https://doi.org/10.1177/10538259231225621
• Yaşartürk, F., Akay, B., & Kul, M. (2022). Üniversite öğrencilerinin serbest zaman faaliyetlerine yönelik engel ile baş etme ve saldırganlık davranışlarının incelenmesi. Celal Bayar Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(2), 216–229. https://doi.org/10.33459/CBUBESBD.1128967