Examining the Relationship Between Recreational Sports Well-Being and Social Physical Anxiety Levels in Individuals Participating in Recreational Activities

Yıl 2025, Cilt: 11 Sayı: 3, 323 - 329, 30.09.2025

Halil İbrahim Genç

https://doi.org/10.18826/useeabd.1765654

Öz

Aim: This study aims to examine whether there is a relationship between recreational sports well-being and social physical anxiety levels among individuals participating in recreational activities.
Methods: A total of 361 students, 211 female and 150 male, enrolled in undergraduate programs at a state university participated in the study, which was based on a relational screening model. Data collection tools included the Personal Information Form, the Recreational Sports Well-Being Inventory, and the Social Physical Anxiety Inventory. The data were analyzed using Pearson correlation and regression techniques.
Results: Research findings indicate that positive emotion, one of the subdimensions of well-being in recreational sports, has a significant negative relationship with social physical anxiety. In addition, positive emotion has been found to be a significant predictor of social physical anxiety.
Conclusion: These findings reveal that the positive emotion dimension of well-being in recreational sports has a significant effect on reducing the anxiety individuals experience in social settings related to their bodies. In other words, feeling more positive emotions and evaluating life from a more positive perspective during the process of participating in sports can contribute to individuals feeling more comfortable and confident in social settings by lowering their levels of social physical anxiety. This suggests that planning activities that support positive emotions in recreational sports programs has the potential to improve both individuals' psychological well-being and their anxiety levels related to body image.

Anahtar Kelimeler

Recreation , Recreational Sports Well-Being , Social Physical Anxiety , University

Rekreatif Etkinliklere Katılan Bireylerde Rekreasyonel Spor İyi Oluş ile Sosyal Fizik Kaygı Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Öz

Amaç: Bu araştırmada rekreatif etkinliklere katılan bireylerin rekreasyonel spor iyi oluş ile sosyal fizik kaygı düzeyleri arasındaki ilişkinin var olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntem: İlişkisel tarama modelinin temel alındığı araştırmaya bir devlet üniversitesinin lisans programlarına kayıtlı 211’i kadın 150’si erkek toplam 361 öğrenci katılım göstermiştir. Veri toplama araçları Kişisel Bilgi Formu, Rekreasyonel Sporda İyi Oluş Envanteri ve Sosyal Fizik Kaygı Envanteri kullanılmıştır. Veriler Pearson korelasyon ve Regresyon tekniği kullanılarak analize tabi tutulmuştur.
Bulgular: Araştırma bulguları, rekreasyonel sporda iyi oluşun alt boyutlarından pozitif duygunun sosyal fizik kaygı ile negatif yönde anlamlı bir ilişki içinde olduğunu göstermektedir. Bunun yanında, pozitif duygunun sosyal fizik kaygının anlamlı bir yordayıcısı olduğu da tespit edilmiştir.
Sonuç: Bu bulgular, rekreasyonel sporda iyi oluşun pozitif duygu boyutunun, bireylerin bedenleriyle ilgili sosyal ortamlarda yaşadıkları kaygıyı azaltmada anlamlı bir etkisi olduğunu ortaya koymaktadır. Başka bir deyişle, spora katılım sürecinde bireylerin daha olumlu duygular hissetmeleri ve yaşamı daha pozitif bir bakış açısıyla değerlendirmeleri, sosyal fizik kaygı düzeylerini düşürerek sosyal ortamlarda kendilerini daha rahat ve özgüvenli hissetmelerine katkı sağlayabilir. Bu durum, rekreasyonel spor programlarında pozitif duyguları destekleyen etkinliklerin planlanmasının, bireylerin hem psikolojik iyi oluşlarını hem de beden algısı ile ilgili kaygı düzeylerini iyileştirme potansiyeline sahip olduğunu düşündürmektedir.

Anahtar Kelimeler

Rekreasyon , Rekreasyonel Spor İyi Oluş , Sosyal Fizik Kaygı , Üniversite

Kaynakça

• Alımcı, D. (2018). Ortaokul öğrencilerinin akran zorbalığı ve sosyal görünüş kaygıları ile kendine saygıları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Sabahattin Zaim Üniversitesi.
• American College of Sports Medicine [ACSM]. (2013). ACSM's health-related physical fitness assessment manual (6.ed). Lippincott Williams &Wilkins.
• Barnes, M., Abhyankar, P., Dimova, E., & Best, C. (2020). Associations between body dissatisfaction and self-reported anxiety and depression in otherwise healthy men: A systematic review and meta-analysis. PloS one, 15(2), e0229268.
• Bek, N. (2008). Fiziksel aktivite ve sağlığımız (1. baskı). Klasmat Matbaacılık.
• Can, E. (2015). Boş zaman, rekreasyon ve etkinlik turizmi ilişkisi. İstanbul Sosyal Bilimler Dergisi, 10, 1-17.
• Çavdar, Ç. (2019). Lise öğrencilerinin rekreasyonel faaliyetlere eğilimleri ve rekreasyonel faaliyetlere katılımlarına engel olan faktörler. Doktora Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Çetinkaya, B., Gülaçtı, F., & Çiftci, Z. (2019). Lise öğrencilerinin sosyal görünüş kaygı düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. OPUS International Journal of Society Researches, 10(17), 904-922.
• Doğru, Y. (2019). The Effect of Recreational Activities on Social Physique Anxiety in Sedentary Individuals. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(1), 83-92.
• Ehrman, J. K., Gordon, P. M., Visich, P. S., & Keteyian, S. J. (2019). Clinical exercise physiology (4th ed). USA: Human Kinetics.
• Erdoğan, Ç. H. (2021). Egzersiz yapan bireylerin sosyal görünüş kaygılarının incelenmesi. Ulusal Kinesyoloji Dergisi, 2(1), 10-14.
• Eyigor, S., Karapolat, H., Durmaz, B., Ibisoglu, U., & Cakir, S. (2009). A randomized controlled trial of Turkish folklore dance on the physical performance, balance, depression and quality of life in older women. Archives of Gerontology and Geriatrics, 48(1), 84-88.
• Fraenkel, J., Wallen, N., & Hyun, H. (2012). How to design and evaluate research in education (8. edition). McGraw-Hill.
• George, D., & Mallery, P. (2019). IBM SPSS statistics 26 step by step: A simple guide and reference. (Sixteenth edition). Routledge, New York, NY 10017.
• Goulimaris, D., Mavridis, G., Genti, M., & Rokka, S. (2014). Relationships between basic psychological needs and psychological well-being in recreational dance activities. Journal of Physical Education and Sport, 14(2), 277.
• Güngörmüş, H.A., Yenel, F., & Gürbüz, B. (2014). Examination of recreational motives of individuals: Demographic differences. International Journal of Human Science, 11(1), 373-386.
• Hart, E. A., Leary, M. R., & Rejeski, W. J. (1989). Social physique anxiety scale. Journal of Sport & Exercise Psychology, 11, 94-104.
• Heyward, V. H. (2006). Advanced fitness assessment and exercise prescription. Human Kinetics.
• Karagöz, Y. (2017). SPSS ve AMOS uygulamalı nitel-nicel-karma bilimsel araştırma yöntemleri ve yayın etiği (1. Baskı). Nobel Kitabevi.
• Koç, M. C. (2022). Rekreasyonel spor iyi oluş ölçeği (RSİOÖ) Türkçe versiyonu: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Recreation and Tourism Research, 9(4).
• Kuşat, M. (2022). Boş zaman etkinliklerine katılan bireylerin rekreasyon yönetimi becerileri ile iletişim beceri düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi.
• Kuş-Şahin, C., Akten, S., & Erol, U. E. (2009). Eğirdir meslek yüksekokulu öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımlarının belirlenmesi üzerine bir çalışma. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 10(1), 62-71.
• Malina, R. M., Bouchard, C., & Bar-Or, O. (2004). Growth, maturation, and physical activity. Human Kinetics.
• Mason, C. W., Carr, A., Vandermale, E., Snow, B., & Philipp, L. (2022). Rethinking the role of Indigenous knowledge in sustainable mountain development and protected area management in Canada and Aotearoa/New Zealand. Mountain Research and Development, 42(4), A1-A9.
• Mülazımoğlu-Ballı, Ö., & Aşçı, F. H. (2006). Sosyal fizik kaygı envanteri” nin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 11-19.
• Mülazımoğlu-Ballı, Ö., Koca, C., & Aşçı, F. (2010). An examination of social physique anxiety with regard to sex and level of sport involvement. Journal of Human Kinetics, 26(1), 115-122.
• Önmen, H. (2021). Rekreasyonel amaçlı egzersiz yapan bireylerin mutluluk düzeyleri ile yaşam doyumlarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi.
• Özkan, B. (1983). Kıyı rekreasyonu değerlendirme ölçütleri ve bunlara ilişkin yöntemin Kuzey Ege kıyılarında uygulanması üzerinde araştırmalar. TÜBİTAK Doğa Tarım ve Ormancılık, 7(1).
• Pavlova, I., Roztorhui, M., Petrytsa, P., Melnyk, T., Nalyvayko, N., & Ohnystyi, A. (2023). Well-being and life satisfaction of strength athletes during war: Role of ındividual and health-related determinants. Montenegrin Journal of Sports Science & Medicine, 12(2).
• Pi, L. L., Chang, C. M., & Lin, H. H. (2022). Development and validation of recreational sport well-being scale. International Journal of Environmental Research and Public Health, 19(14), 8764.
• Şahin, M., Yetim, A., & Çelik, A. (2012). Psikolojik sağlamlığın gelişiminde koruyucu bir faktör olarak spor ve fiziksel aktivite. International Journal of Social Science, 5(8), 373-380.
• Serbezis, V., Kouli, O., & Vasiliou, A. (2007). The influence of Greek traditional dances, aerobic and strength conditioning, on psychological mood in adult women with and without chronic disease. Science of Dance, 1, 30- 38.
• Tel, M., & Köksalan, B. (2008). Öğretim üyelerinin spor etkinliklerinin sosyolojik olarak incelenmesi (Doğu Anadolu örneği). Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(1), 261-278.
• Turğut, M., & Yaşar, O. (2019). Psikolojik yardım alma tutumu ve spor. Iğdır Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 1-15.
• Yetim, A., & Cengiz, R. (2010). İletişim ve spor. Berikan Yayınevi.
• Yıldız, A. (2025). Rekreasyonel spor yapan bireylerin iyi oluş ve etkinlik doyum düzeylerinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Necmettin Erbakan Üniversitesi.