Bu çalışmada, magnezyum fosfat bağlayıcılı beton numunelerin bazı fiziksel ve mekanik özellikleri deneysel olarak araştırılmıştır. Portland çimentosu (PÇ) günümüzde en yaygın kullanılan yapı malzemesi olmakla birlikte, alternatif bağlayıcı teknolojilerinin çevresel etki, yaşam döngüsü maliyeti ve performans açısından somut iyileştirmeler sunması gerekmektedir. Bu bağlamda, karbon salınımını azaltmaya yönelik çalışmalarda magnezyum bazlı çimentolar önemli bir alternatif olarak öne çıkmaktadır. Çalışmada magnezyum fosfat çimento elde etmek üzere magnezyum oksit ve mono amonyum fosfat bileşikleri kullanılmış, farklı molar oranlarda (1, 2, 3 ve 5 mol) karışımlar hazırlanmıştır. Priz süresini yavaşlatmak amacıyla boraks katkısı uygulanmış ve numunelerin üretimi kısa priz süresi nedeniyle tek seferde hızlı bir şekilde gerçekleştirilmiştir. Üretilen numunelerin 3, 7 ve 28 günlük basınç dayanımları hem hava hem de su kür koşullarında incelenmiştir. Bulgular, magnezyum fosfat çimentonun kısa sürede priz alarak nihai dayanımına hızla ulaştığını göstermiştir. Ancak, suya maruz bırakılan numunelerde dayanımın önemli ölçüde azaldığı belirlenmiş ve bu durum malzemenin suya karşı sınırlı direnç gösterdiğini ortaya koymuştur.
Bu çalışma, Süleyman Demirel Üniversitesi öğrencisi Turhan YELKOVAN'ın yüksek lisans tezinden üretilmiştir.
Süleyman Demirel Üniversitesi Doğal ve Endüstriyel Yapı Malzemeleri Uygulama ve Araştırma Merkezine destekleri için teşekkürlerimizi sunarız.
In this study, the physical and mechanical properties of magnesium phosphate binder-based concrete samples were experimentally investigated. Although Portland cement (PC) is the most widely used construction material today, alternative binder technologies must offer tangible improvements in terms of environmental impact, life cycle cost, and performance. In this context, magnesium-based cements have emerged as a promising alternative in efforts to reduce carbon emissions. Magnesium phosphate cement was produced using magnesium oxide and mono-ammonium phosphate, with mixtures prepared at different molar ratios (1, 2, 3, and 5 mol). Borax was added to slow down the rapid setting, and due to the short setting time, the samples were produced quickly in a single batch. Compressive strengths were tested at 3, 7, and 28 days under both air and water curing conditions. The results indicated that magnesium phosphate cement rapidly reached its final strength within a short curing period. However, specimens exposed to water showed a significant loss in strength, demonstrating limited resistance to water.
This study was produced from the master's thesis of Turhan YELKOVAN, a student at Süleyman Demirel University.
We would like to thank Süleyman Demirel University Natural and Industrial Building Materials Application and Research Center for their support.
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Yapı Malzemeleri |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 2 Ekim 2025 |
| Kabul Tarihi | 19 Kasım 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 26 Aralık 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 9 Sayı: 2 |