Bu çalışmada lider, dönüşümcü liderlik kavramının gelişimi, dönüşümcü liderliğin temel özellikleri ve Atatürk’ün dönüşümcü liderliğinin incelenmesi amaçlanmıştır. Atatürk’ün yaşamı incelendiğinde dönüşümcü liderliğe verilecek en büyük örnek olduğu görülecektir. Atatürk yok olmuş bir imparatorluktan, her şeyi ile yeni bir Türk Devleti kurarak sosyal, ekonomik, kültürel ve yönetsel yaşamda köklü bir dönüşüm süreci gerçekleştirmiştir. Atatürk’te dönüşümcü liderliğin başat özellilerinden; ortak vizyon oluşturma ve paylaşım, kararlı olma, etkili iletişim ve güdüleme becerisi, cesur olma, değişimin temsilcisi olma, duygusal dayanıklılık, güçlendirme(yetkilendirme), esnek yönetim anlayışı, güvenirlik ve öz-güven sahibi olma gibi özellikler bulunmaktadır. Bu çalışmada Atatürk’ün dönüşümcü liderlik özelliklerinden bazıları birleştirilerek incelenmeye çalışılmıştır.
Açıkalın, A. (2000) İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Dönüşümcü Liderlik Özellikleri ve Empati Becerileri Arasındaki İlişki(Ankara İli Örneği). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Atatürk, M. K.(1981). Nutuk. Türk Dil Kurumu Yayınları Ankara.
Avcı, F. (1981) Olaylar ve Atatürk. Genkur, Askeri Tarih ve Stratejik Etüt Başkanlığı Yayını Ankara.
B ass, B. M.(1990). From Transactional to Transformational Leadership: Learning to
Share the Vision. Orgazitional Dynamic Winter. Belen, F.(2003). Atatürk’ün Askeri Kişiliği. MEB Basımevi. Ankara
Black C. E. (1986) Çağdaşlaşmanın İtici Güçleri. (Çev. Fatih Gümüş) Doğuş Yayınları Ankara
Burns M. G. (1978) Leadership, Harper-Row. Newyork
Cevizoğlu, H.(1980) Atatürkçü Düşünce ve Sonuçları. Türk Kara Kuvvetleri
Güçlendirme Vakfı Yay. Conger, C. A., Kanungo,R. Charismatik teach leadership. San Francisso: Jossey-Bass Çelik, V.(1998) Eğitimde Dönüşümcü Liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi Dergisi Sayi:16 Davis, K. (2000) İşletmelerde İnsan Davranışı. İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayını .
Deitzer, B. , Shilliff K., Jucius M.(1999). Contemporary Manaegement Concepts. Grid Publishind. ABD
Demirci, M. K. (1999) Önderlik Kuramları ve Dönüşümcü Önderlil ilişkisi. Dumlupınar
Üniversitesi Sos. Bil. Enst. Yayınlanmamış Doktora Tezi Enginsoy, C.(1982). Asker ve Devlet Adamı Atatürk. Uluslar arası Tarih Dergisi Sayı:50.
Eraslan, L.(2006). Liderlikte Post Modern Bir Paradigma : Dönüşümcü Liderlik www.insanbilimleri.com.
Erendil, M,(1986). Çok Yönlü Lider Atatürk. Genkur, Askeri Tarih ve Stratejik Etüt
Başkanlığı Yayını Ankara. Güney, S.(1999). Davranış Bilimleri Açısından Atatürk’ün Liderliği. Ocak Yayınları. Ankara.
İnan, A.(1984). Atatürk Hakkında Hatıra ve Belgeler. T. İşbankası Kültür Yayınları Ankara.
Karaosmanoğlu, Y. K.(1971). Atatürk. Yükselen Matbaası. Ankara.
Karip, E.(1998). Dönüşümcü Liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Sayi:16.
Katz, D., Kahn, R.(1977). Örgütlerde Toplumsal Psikoloji(Çev. H. Can, Y. Bayar). TODAİ Yay.
Kempner, T.(1996). A Handbook Of Manegement, Penguin Boks. İnch England.
Koça, G.(1982). Atatürkçülük ve Türk Eğitim Programlarının Atatürçü Yaklaşımların
Değerlendirilmesi(Yayınlanmamış Doktora Tezi). A.Ü. Eğitim Fakültesi Kongar, E.(1981). Ataürk ve Devrim Kuramları. T. İşbankası Yay.
Kouzes, M., James, B., Posner, Z.(2001). Örnek olacak Liderler. Exucutive Excellence Sayi:58.
Maxwell, C. J.(1999). Liderlik Yasaları : Rededilemez 21 liderlik Yasası (Çev. İ Şener) Beyaz Yay.
Norris, C.(1996). The Chort: A Vhichel For Building Transformational Leadership
Skills. Planning and Chonning. Vol. 27 Sashin, M., Rosenbach, E. W.(1993). A New Leadership Paradigm. Colorado.
Sharma, R.(2006). Aile Bilgeliği. GOA Yayınları.
Shelton, K.(2002). Büyük Liderlerin 7 Özelliği. Exucutive Excellence Sayi:34.
Şimşek, H.(1997). 21. YY. Eşiğinde, Paradigmalar Savaşı ve Kaostaki Türkiye. Sistem Yay. İstanbul
Şimşek, H., Dilkan, A.(1977). Kuramsal Değişim ve Liderlik: Yönetsel Liderler ve Dönüşümcü Liderler.
YY. da Liderlik Sempozyumu Cilt:2 Denizharp Okulu İstanbul. Tichy, N., Devana, M.(1988). The Transformational Leader. Newyork, Wiley
In this work, development of conversional leadership nation, basic characteristics of conversional leadership and the research of Ataturk’s conversional leadership are proposed. When Ataturk’ life is researched, it is seen that he is the best reference of conversional leadership. He achieved a radical conversion process on social, economic, cultural and administrative life by founding a new Turkish Government. The dominant characteristics of Ataturk’s conversional leadership are making collective vision and sharing, being stable, effective communication, motivation ability, being bold, being representative of change, sensual endurance, empowerment (authorization), flexible management intelligence, reliability and self-confidence. In this work, Ataturk’s certain conversional leadership characteristics are investigated by combining some of them.
Açıkalın, A. (2000) İlköğretim Okulu Yöneticilerinin Dönüşümcü Liderlik Özellikleri ve Empati Becerileri Arasındaki İlişki(Ankara İli Örneği). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri
Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Atatürk, M. K.(1981). Nutuk. Türk Dil Kurumu Yayınları Ankara.
Avcı, F. (1981) Olaylar ve Atatürk. Genkur, Askeri Tarih ve Stratejik Etüt Başkanlığı Yayını Ankara.
B ass, B. M.(1990). From Transactional to Transformational Leadership: Learning to
Share the Vision. Orgazitional Dynamic Winter. Belen, F.(2003). Atatürk’ün Askeri Kişiliği. MEB Basımevi. Ankara
Black C. E. (1986) Çağdaşlaşmanın İtici Güçleri. (Çev. Fatih Gümüş) Doğuş Yayınları Ankara
Burns M. G. (1978) Leadership, Harper-Row. Newyork
Cevizoğlu, H.(1980) Atatürkçü Düşünce ve Sonuçları. Türk Kara Kuvvetleri
Güçlendirme Vakfı Yay. Conger, C. A., Kanungo,R. Charismatik teach leadership. San Francisso: Jossey-Bass Çelik, V.(1998) Eğitimde Dönüşümcü Liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim
Yönetimi Dergisi Sayi:16 Davis, K. (2000) İşletmelerde İnsan Davranışı. İ.Ü. İşletme Fakültesi Yayını .
Deitzer, B. , Shilliff K., Jucius M.(1999). Contemporary Manaegement Concepts. Grid Publishind. ABD
Demirci, M. K. (1999) Önderlik Kuramları ve Dönüşümcü Önderlil ilişkisi. Dumlupınar
Üniversitesi Sos. Bil. Enst. Yayınlanmamış Doktora Tezi Enginsoy, C.(1982). Asker ve Devlet Adamı Atatürk. Uluslar arası Tarih Dergisi Sayı:50.
Eraslan, L.(2006). Liderlikte Post Modern Bir Paradigma : Dönüşümcü Liderlik www.insanbilimleri.com.
Erendil, M,(1986). Çok Yönlü Lider Atatürk. Genkur, Askeri Tarih ve Stratejik Etüt
Başkanlığı Yayını Ankara. Güney, S.(1999). Davranış Bilimleri Açısından Atatürk’ün Liderliği. Ocak Yayınları. Ankara.
İnan, A.(1984). Atatürk Hakkında Hatıra ve Belgeler. T. İşbankası Kültür Yayınları Ankara.
Karaosmanoğlu, Y. K.(1971). Atatürk. Yükselen Matbaası. Ankara.
Karip, E.(1998). Dönüşümcü Liderlik. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi Sayi:16.
Katz, D., Kahn, R.(1977). Örgütlerde Toplumsal Psikoloji(Çev. H. Can, Y. Bayar). TODAİ Yay.
Kempner, T.(1996). A Handbook Of Manegement, Penguin Boks. İnch England.
Koça, G.(1982). Atatürkçülük ve Türk Eğitim Programlarının Atatürçü Yaklaşımların
Değerlendirilmesi(Yayınlanmamış Doktora Tezi). A.Ü. Eğitim Fakültesi Kongar, E.(1981). Ataürk ve Devrim Kuramları. T. İşbankası Yay.
Kouzes, M., James, B., Posner, Z.(2001). Örnek olacak Liderler. Exucutive Excellence Sayi:58.
Maxwell, C. J.(1999). Liderlik Yasaları : Rededilemez 21 liderlik Yasası (Çev. İ Şener) Beyaz Yay.
Norris, C.(1996). The Chort: A Vhichel For Building Transformational Leadership
Skills. Planning and Chonning. Vol. 27 Sashin, M., Rosenbach, E. W.(1993). A New Leadership Paradigm. Colorado.
Sharma, R.(2006). Aile Bilgeliği. GOA Yayınları.
Shelton, K.(2002). Büyük Liderlerin 7 Özelliği. Exucutive Excellence Sayi:34.
Şimşek, H.(1997). 21. YY. Eşiğinde, Paradigmalar Savaşı ve Kaostaki Türkiye. Sistem Yay. İstanbul
Şimşek, H., Dilkan, A.(1977). Kuramsal Değişim ve Liderlik: Yönetsel Liderler ve Dönüşümcü Liderler.
YY. da Liderlik Sempozyumu Cilt:2 Denizharp Okulu İstanbul. Tichy, N., Devana, M.(1988). The Transformational Leader. Newyork, Wiley
Dergi isminin Türkçe kısaltması "UTBD" ingilizce kısaltması "IJTS" şeklindedir.
Dergimizde yayınlanan makalelerin tüm bilimsel sorumluluğu yazar(lar)a aittir. Editör, yardımcı editör ve yayıncı dergide yayınlanan yazılar için herhangi bir sorumluluk kabul etmez.