Psödosarkomatöz Bir Antite Olarak Sellüler Schwannoma: Ayırıcı Tanıda Potansiyel Bir Tuzak

Yıl 2020, Cilt: 46 Sayı: 2, 135 - 138, 01.08.2020

Sinem Kantarcıoğlu Coşkun Ayşe Sayar Özlem Avcı Ulviye Yalçınkaya Mehmet Ali Sungur

https://doi.org/10.32708/uutfd.707823

Öz

Klasik schwannomalar periferik sinir kılıfından köken alan iyi sınırlı benign tümörlerdir. Tüm schwannomaların yaklaşık %5 kadarını sellüler schwannomlar (SS) oluşturur. Fasiküler patern, yüksek sellülarite ve mitotik aktivite varlığı bazı vakalarda yanlış değerlendirme sonucu malign olarak tanı alabilir. Bursa Uludağ Üniversitesi ve Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Laboratuarı arşivlerindeki 16 SS olgusu yeniden değerlendirildi. En sık görülen yerleşim yeri paravertebral/paraspinöz bölge olup bunu mediasten, ekstremiteler, gövde, adrenal bez ve dil takip ediyordu. İmmünohistokimyasal boyama uygulanan 15 vakanın tamamında S100 ile kuvvetli pozitivite görüldü. Ki 67 ile boyanma düşük-orta seviyelerde olup sellüler alanlarda %25’e varan ki 67 proliferasyon indeksi mevcuttu. SS tanısı bazen zorlayıcı olabilir ve histopatolojik özelliklerinin bilinmesi olası yanlış tanı ve gereksiz tedavileri önlemek açısından önemlidir. Bu çalışmada iki merkezin arşivlerindeki SS olgularının klinikopatolojik özelliklerinin incelenmesi ve literatür ile karşılaştırılması amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

sellüler schwannoma, sarkoma, periferik sinir kılıfı tümörü, immünohistokimya, ayırıcı tanı

Cellular Schwannoma as an Pseudosarcomatous Entity: A Potential Pitfall in Differential Diagnosis

Öz

Classic schwannomas are well-demarcated benign tumors arises from peripheral nerve sheaths. Cellular schwannomas (CS) consists about 5% of all schwannomas. Fascicular pattern, high cellularity and mitotic activity can lead to misinterpratation of malignant diagnosis. A total of 16 CS cases were re-evaluated. All cases were recruited from the archives of the Pathology Departments at Bursa Uludag University and Duzce University Schools of Medicine. The most common site of CS was paravertebral / paraspinous region, followed by mediastinum, extremities, trunk, adrenal gland and tongue. Immunohistochemistry performed all cases were showed diffuse and intense staining with S-100. Ki67 proliferation index were up to 25%. Diagnosis of CS can be challenging and histopathological features should be kept in mind to prevent misdiagnosis and unnecessary treatments. In this study, we aimed to review clinicopathologic features of CS from archives of two instutions in the light of the literature.

Anahtar Kelimeler

Cellulary schwannoma, Sarcoma, Peripheral nerve sheath tumor, Immunohistochemistry, Differential diagnosis

Kaynakça

• Wippold FJ, Lubner M, Perrin RJ et al. Neuropathology for the Neuroradiologist: Antoni A and Antoni B Tissue Patterns. American Journal of Neuroradiology October 2007;28 (9) 1633-1638.
• Feany MB, Anthony DC, Fletcher CD. Nerve sheath tumours with hybrid features of neurofibroma and schwannoma: a conceptual challenge. Histopathology May 1998; 32(5):405-10.
• Landeiro JA, RibeiroI CH, Galdino AC et al. Cellular schwannoma: a rare spinal benign nerve-sheath tumor with a pseudosarcomatous appearance: case report. Arquivos de Neuro-Psiquiatria Dec 2003;61(4):1035-1038.
• Longo F, Musumeci G, Ferrara G et al. Retroperitoneal cellular schwannoma (CS): a potential pitfall of malignancy. Report of a case and review of the literature. Journal of Histology & Histopathology Dec 2014;2055-091X-1-14.
• Lodding P, Kindblom LG, Angervall L et al. Cellular schwannoma. A clinicopathologic study of 29 cases. Virchows Arch A Pathol Anat Histopathol. 1990;416(3):237-48.
• Goldblum JR, Folpe AL, Weiss SW. Enzinger & Weiss’s SOFT TISSUE TUMOURS. 6th edition. Philadelphia: Elsevier&Saunders; 2014 824-827.
• Canda MŞ. Periferik sinir kılıfı tümörleri. Türkiye Ekopatoloji Dergisi 2004;10 (1-2):65-74.
• Fletcher CDM, Bridge JA, Hogendooin PCW, Mertens F. WHO Classification of Tumours of Soft Tissue and Bone. 4th edition. Lyon: IARC; 2013. 170-172.7.
• Hornick J. Practical Soft Tissue Pathology: A Diagnostic Approach. 2nd edition. Philadelphia: Elsevier&Saunders; 2018.
• Fanburg-Smith JC, Majidi M, Miettinen M. Keratin expression in schwannoma; a study of 115 retroperitoneal and 22 peripheral schwannomas. Mod Pathol. Jan 2006;19(1):115-21.
• Zhang E, Zhang J, Lang N et al. Spinal cellular schwannoma: An analysis of imaging manifestation and clinicopathological findings. Eur J Radiol. Aug 2018;105:81-86.
• Miettinen M, Foidart JM, Ekblom P. Immunohistochemical demonstration of laminin, the major glycoprotein of basement membranes, as an aid in the diagnosis of soft tissue tumors. Am J Clin Pathol. Mar 1983;79(3):306-11.
• Casadei GP, Scheithauer BW, Hirose T et al. Cellular schwannoma. A clinicopathologic, DNA flow cytometric, and proliferation marker study of 70 patients. Cancer. Mar 1995;75(5):1109-19.