The Mazar of the Seven Maidens: A Shrine That Once Lived but Still Stands in Pichan

Yıl 2020, Sayı: 16, 170 - 175, 24.12.2020

Timothy Grose

https://doi.org/10.46400/uygur.837974

Öz

Professor Rahilä Dawut is the world’s leading scholar on the study of Uyghur mazar. Her pioneering publications in Uyghur, Chinese, and English as well as her digital archiving projects on indigenous expressions of religious identity have set the standard for the ethnographic study and preservation of Uyghur culture. Her unlawful detention comes at a shock to her colleagues, friends, and family, and her absence marks an irreplaceable loss to the academic community. Written in celebration of Professor Dawut’s contributions to Uyghur studies and research on mazar more specifically, this essay translates Professor Dawut’s 2001 chapter on the Mazar of the Seven Maidens (Yättä Qizlirim Maziri) located in Pichan County. It then provides ethnographic description of a 2015 visit to the shrine. This section places its focus on the ritual elements that link pilgrims past and present, the land, local saints, and, ultimately, the Divine. The article concludes with a message of hope for Professor Dawut and Uyghurs persisting in their homeland.

Anahtar Kelimeler

Mazar, Pilgrimage, Turpan, Pichan, Saint Veneration

Yedi Kız Mezarı: Bir Zamanlar Yaşayan Ama Piçan’da Hâlâ Duran Bir Tapınak

Öz

Profesör Rahilä Dawut, Uygur mezarlarının araştırılmasında dünyanın önde gelen bilim insanlarındandır. Uygurca, Çince ve İngilizcedeki öncü yayınları ve dini kimliğin yerli ifadeleri üzerine dijital arşivleme projeleri, Uygur kültürünün etnografik çalışması ve korunması için standartları Dawut tarafından belirlenmiştir. Araştırmacının kanunsuz şekilde tutuklu oluşu meslektaşları, arkadaşları ve ailesi için şok etkisi yaratmış ve onun yokluğu akademik camiada yeri doldurulamaz bir kayıptır. Profesör Dawut’un Uygur araştırmalarına ve özellikle mezar üzerine araştırmalarına katkılarından dolayı kaleme alınan bu yazı, Dawut’un Piçan’da bulunan 2001 tarihli Yedi Kız Mezarı (Yättä Qizlirim Maziri) hakkındaki kitap bölümünün tercümesini içermektedir. Yazıda daha sonra 2015 yılında türbeye yapılan ziyaretin etnografik tanımı sunulmaktadır. Bu kısımda geçmiş ve şimdiki hacılara, ülkeye, yerel azizlere ve nihayetinde ilahi olarak birbirine bağlanan ritüel unsurlara odaklanılmaktadır. Makale, Profesör Dawut ve ülkeleri için direnen Uygurlar için bir umut mesajı ile sona ermektedir.

Anahtar Kelimeler

Mezar, Haç, Turfan, Piçan, Azize Saygı

Kaynakça

• BELLÉR-HANN, Ildikó. (2008). Community Matters in Xinjiang: 1880-1949. Lieden and Boston: Brill.
• DAWUT, Rahilä. (2001). Uyghur Mazarliri (Uyghur Mazars). Ürümchi: Xinjiang University Press.
• DAWUT, Rahilä. (2016). “Mazar Pilgrimage Among the Uyghurs.” In Mazar: Studies on Islamic Sacred Sites in Central Eurasia, eds. Sugawara Jun and Rahile Dawut. Tokyo: Tokyo University of Foreign Studies Press.
• HARRIS, Rachel and Rahilä DAWUT. (2002). “Mazar Festivals of the Uyghurs: Music, Islam, and the Chinese State.” British Journal of Ethnomusicology 11:1, pp. 101-118.
• ROSS, Lisa. (2016). Living Shrines of Uyghur China. New York: The Monacelli Press.
• THUM, Rian. (2014). The Sacred Routes of Uyghur History (Cambridge, MA: Harvard University Press.
• THUM, Rian. (2020). “The Spatial Cleansing of Xinjiang: Mazar Desecration in Context.” Made in China Journal. (August 24) https://madeinchinajournal.com/2020/08/24/the-spatial-cleansing-of-xinjiang-mazar-desecration-in-context/.
• TURSUN, Änwär. (2007). Uyghur Örp-adätliridin Örnäklä (Examples of Uyghur Customs). Ürümchi: Xinjiang University Press.